Zbigniew Malara

polski ekonomista

Zbigniew Malara (ur. 15 marca[1] 1951 w Cieplicach Śląskich-Zdroju[2]) – polski teoretyk i praktyk zarządzania, inżynier organizator przemysłu, profesor nauk ekonomicznych w dyscyplinie nauki o zarządzaniu i jakości, profesor zwyczajny Politechniki Wrocławskiej.

Zbigniew Malara
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

15 marca 1951
Cieplice Śląskie-Zdrój

profesor nauk ekonomicznych
Specjalność: ekonomia, organizatoryka, projektowanie systemów zarządzania
Alma Mater

Politechnika Wrocławska

Doktorat

22 maja 1991 – nauki ekonomiczne
Instytut Organizacji i Zarządzania w Przemyśle „Orgmasz”

Habilitacja

25 maja 2002 – nauki o zarządzaniu
Instytut Organizacji i Zarządzania w Przemyśle „Orgmasz”

Profesura

17 czerwca 2009

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi

Życiorys edytuj

W 1975 roku ukończył studia na Wydziale Informatyki i Zarządzania Politechniki Wrocławskiej, uzyskując tytuł mgr.inż. w specjalnościach zarządzanie przemysłem oraz przetwarzanie informacji[2]. Początkowo zatrudniony w gospodarce, m.in. w Zakładzie Elektronicznej Techniki Obliczeniowej w Jeleniej Górze, następnie – po uzyskaniu stopnia doktora – zajął się pracą naukową. Stopień doktora nauk ekonomicznych (specjalność: organizacja i zarządzanie) uzyskał w 1991 roku w Instytucie Organizacji i Zarządzania w Przemyśle „Orgmasz” w Warszawie na podstawie pracy napisanej pod kierunkiem prof. Bronisława Pilawskiego pt. Zastosowanie metody wielokryterialnej analizy Bellingera do wyboru asortymentu produkcji w przedsiębiorstwach przemysłowych. Tamże, w 2002 roku osiągnął stopień doktora habilitowanego nauk ekonomicznych w dyscyplinie nauki o zarządzaniu na podstawie rozprawy pt. Restrukturyzacja organizacyjna przedsiębiorstwa. W dniu 17 czerwca 2009 uzyskał tytuł naukowy profesora nauk ekonomicznych[3].

Od 1992 roku jest pracownikiem naukowym Politechniki Wrocławskiej na Wydziale Informatyki i Zarządzania, pracując kolejno: na stanowisku wykładowcy (1992), adiunkta (1993–2002), profesora nadzwyczajnego (2003–2009) oraz profesora zwyczajnego[2][4]. Na tej uczelni pełnił szereg funkcji, m.in.: kierownika Zakładu Innowacji i Przedsiębiorczości (2003–2009), kierownika Katedry Infrastruktury Zarządzania (2009–2014), kierownika Katedry Organizacji i Zarządzania (2014–2020). Ponadto piastował funkcję prodziekana ds. nauki i rozwoju kadry (2016–2019) oraz prodziekana ds. jakości nauczania (2019–2020) na Wydziale Informatyki i Zarządzania Politechniki Wrocławskiej. Udzielał się także w pracach komisji Senatu Politechniki Wrocławskiej, m.in. w komisji ds. badań naukowych i współpracy z gospodarką oraz w radzie ds. jakości kształcenia[5].

Odbył kilka misji i staży naukowych, m.in. w Polytechnic School w Leicester (Wielka Brytania), University of Texas at Tyler (USA), Goldratt Institute (Izrael), Uniwersytet Ekonomiczny w Grodnie (Białoruś) oraz Technische Universität Zittau/Goerlitz (Niemcy). Kierownik szeregu projektów badawczych, realizator grantów naukowych oraz promotor 12 doktoratów[3] i kilkuset specjalistów zarządzania (mgr. inż., inż., lic.). Jest autorem, jak dotąd, przeszło 220 udokumentowanych prac i publikacji naukowych, w tym 19 publikacji zwartych i książek, których jest autorem lub współautorem oraz kilkudziesięciu prac popularnonaukowych[6], a także ekspertem organizacji gospodarczych i funduszy[2].

W wyborach do Sejmu w 1997 otwierał jeleniogórską listę okręgową Krajowej Partii Emerytów i Rencistów[7].

Odznaczenia edytuj

W 2022 został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi[8].

Przypisy edytuj

  1. Zbigniew Malara. rejestr.io. [dostęp 2022-04-10].
  2. a b c d Prelegenci: Zbigniew Malara. cpi.com.pl. [dostęp 2022-04-10].
  3. a b Prof. dr hab. inż. Zbigniew Malara, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-04-10].
  4. Zbigniew Burak, Piotr Pregiel, Tytularni profesorowie Politechniki Wrocławskiej 1951–2009, Politechnika Wrocławska, s. 65, ISBN 978-83-7493-885-3 [dostęp 2022-03-22] (pol.).
  5. Pikoń i inni, Złota Księga Nauki Polskiej 2006 : W 100 rocznicę odzyskania niepodległości, Helion Gliwice, 2020, ISBN 978-83-950638-4-8 [dostęp 2022-04-21].
  6. wyszukiwarka dorobku naukowego pracowników Politechniki Wrocławskiej; dostęp: 2022-04-21.
  7. Serwis PKW – Wybory 1997. [dostęp 2022-12-06].
  8. M.P. z 2022 r. poz. 1134

Bibliografia edytuj