Zuklopentyksol, zuklopentiksol – organiczny związek chemiczny, pochodna tioksantenu.
Zuklopentyksol (zuklopentiksol)
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
(Z)-2-{4-[3-(2-chloro-9H-tioksanten-9-ylideno)propylo]piperazyn-1-ylo}etanol
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C22H25ClN2OS
|
Masa molowa
|
400,96 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
53772-83-1
|
PubChem
|
5311507
|
DrugBank
|
DB01624
|
SMILES
|
C1CN(CCN1CC/C=C\2/C3=CC=CC=C3SC4=C2C=C(C=C4)Cl)CCO
|
|
InChI
|
InChI=1S/C22H25ClN2OS/c23-17-7-8-22-20(16-17)18(19-4-1-2-6-21(19)27-22)5-3-9-24-10-12-25(13-11-24)14-15-26/h1-2,4-8,16,26H,3,9-15H2/b18-5-
|
InChIKey
|
WFPIAZLQTJBIFN-DVZOWYKESA-N
|
|
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
N05AF05
|
|
|
|
Jest neuroleptykiem o silnym działaniu uspokajającym i przeciwwytwórczym, umiarkowanie przeciwautystycznym oraz słabym przeciwdepresyjnym. Znalazł zastosowanie w leczeniu ostrych i przewlekłych objawów schizofrenii i innych chorób psychotycznych. Wprowadzony do lecznictwa w 1986 roku przez duńską firmę H. Lundbeck, stopniowo wyparł klopentyksol.
Preparaty handlowe w Polsce
edytuj
- Clopixol – tabl. powl. 0,01 g i 0,025 g (w postaci dichlorowodorku zuklopentyksolu)
- Clopixol Acuphase – roztw. do wstrz. 0,05 g/1 ml (w postaci octanu zuklopentyksolu)
- Clopixol Depot – roztw. do wstrz. 0,2 g/1 ml (w postaci dekanonianu zuklopentyksolu)
- Cisordinol – tabl. 0,01 g (w postaci dichlorowodorku zuklopentyksolu) – tylko w imporcie docelowym
Bibliografia
edytuj