Wikipedia

Zvonimir Kožulj

bośniacki piłkarz

Zvonimir Kožulj (ur. 15 listopada 1993 w Ljubuškim) – bośniacki piłkarz narodowości chorwackiej, występujący na pozycji pomocnika, w klubach bośniackich, chorwackich, polskich i tureckich. Jednokrotny reprezentant Bośni i Hercegowiny.

Zvonimir Kožulj
Ilustracja
Zvonimir Kožulj
Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1993
Ljubuški

Wzrost

180 cm

Pozycja

defensywny pomocnik

Informacje klubowe
Klub

CS Universitatea Craiova

Numer w klubie

7

Kariera juniorska
Lata Klub
2000–2011 HŠK Zrinjski Mostar
2011–2012 NK Široki Brijeg
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2012–2016 NK Široki Brijeg 53 (11)
2013 → NK Vitez (wyp.) 10 (1)
2014 → HNK Branitelj (wyp.) 12 (1)
2016–2018 Hajduk Split 49 (4)
2018–2020 Pogoń Szczecin 56 (12)
2020–2021 Gazişehir Gaziantep FK 18 (0)
2021–2022 Eyüpspor Kulübü 6 (0)
2022 Bruk-Bet Termalica Nieciecza 0 (0)
2023 Sandecja Nowy Sącz 0 (0)
2023–2024 Zrinjski Mostar 4 (0)
2024– CS Universitatea Craiova 0 (0)
W sumie: 208 (29)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2012  Bośnia i Hercegowina U-19 4 (0)
2014  Bośnia i Hercegowina U-21 1 (0)
2016  Bośnia i Hercegowina 1 (0)
W sumie: 6 (0)
  1. ↑ Aktualne na: 11 luty 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 3 kwietnia 2020.
Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera klubowa edytuj

Grę w piłkę nożną rozpoczął w wieku 7 lat w bośniackim klubie HŠK Zrinjski Mostar[1]. W 2011 roku przeniósł się do NK Široki Brijeg, gdzie dwa lata później rozpoczął występy na poziomie seniorskim[1][2]. 30 marca 2013 zadebiutował w Premijer Lidze w przegranym 0:1 meczu z NK Čelik Zenica. Na zakończenie sezonu 2012/13 wywalczył Puchar Bośni i Hercegowiny po zwycięstwie w finale nad FK Željezničar[3][4]. Wkrótce po tym wypożyczono go na okres jednej rundy do NK Vitez i następnie do HNK Branitelj (Prva Liga FBiH)[2]. Po powrocie do NK Široki Brijeg rozpoczął regularne występy w podstawowym składzie[5]. W lipcu 2014 roku zadebiutował w europejskich pucharach w meczu przeciwko FK Qəbələ (2:0) w kwalifikacjach Ligi Europy 2014/15. W 2016 roku nominowano go do nagrody dla najlepszego piłkarza sezonu 2015/16[5][6].

W czerwcu 2016 roku za kwotę 200 tysięcy euro Kožulj przeszedł do Hajduka Split[5][7]. 17 lipca rozegrał pierwszy mecz w 1. HNL w wygranym 2:0 spotkaniu przeciwko HNK Cibalia, w którym strzelił gola. Przez dwa kolejne sezony był zawodnikiem podstawowego składu. Łącznie rozegrał w chorwackiej ekstraklasie 49 spotkań w których zdobył 4 bramki[3], zaliczył również 15 występów w Lidze Europy UEFA[3].

W czerwcu 2018 roku podpisał trzyletnią umowę z Pogonią Szczecin prowadzoną przez Kostę Runjaicia, która wykupiła go z Hajduka w ramach rozliczenia za transfer Ádáma Gyurcsó[8][9]. 20 lipca zadebiutował w Ekstraklasie w przegranym 0:1 spotkaniu z Miedzią Legnica. 19 października zdobył pierwszego gola w polskiej lidze w meczu przeciwko Jagiellonii Białystok (1:2). 2 kwietnia 2020 klub rozwiązał z zawodnikiem kontrakt za porozumieniem stron[10].

W sierpniu 2020 został zawodnikiem tureckiego klubu Gazişehir Gaziantep FK[11].

Zimą 2022 roku został wypożyczony na pół roku z opcją wykupu do Bruk-Bet Termaliki Nieciecza[12], jednak w niej nie zdążył zadebiutować ze względu na odniesioną kontuzję[13]. Od stycznia do kwietnia 2023 był zawodnikiem Sandecji Nowy Sącz, ale nie zagrał żadnego meczu[14].

24 czerwca 2023 zasilił szeregi mistrza Bośni i Hercegowiny Zrinjski Mostar, związując się kontraktem ważnym do 2025[15]. Z klubem występował w fazie grupowej Ligi Konferencji Europy UEFA, był bohaterem meczu pierwszej kolejki, w którym Zrinjski przegrywał 0:3 z holenderskim AZ Alkmaar, ale dzięki dwóm golom i asyście Kožulja odwrócił losy meczu, wygrywając 4:3[16]. Kilka tygodni później (tuż przed meczem rewanżowym przeciwko Legii Warszawa) media poinformowały o przeniesieniu piłkarza do zespołu juniorów, a trener klubu powiedział: Kozulja już z nami nie ma. Sam zdecydował, że nie chce być częścią zespołu. Historia jest jednostronna[17].

Kariera reprezentacyjna edytuj

W latach 2012–2014 występował w młodzieżowych reprezentacjach Bośni i Hercegowiny w kategoriach U-19 oraz U-21. W maju 2012 roku w meczu z Chorwacją U-19 (0:2) doznał zerwania więzadeł krzyżowych przednich, co wymusiło u niego półroczną rekonwalescencję[1][5].

W maju 2016 roku otrzymał od Mehmeda Baždarevicia pierwsze powołanie do seniorskiej reprezentacji Bośni i Hercegowiny na Kirin Cup 2016[2]. 7 czerwca 2016 zadebiutował w drużynie narodowej w wygranym 2:1 meczu z Japonią w finale turnieju[18].

Życie prywatne edytuj

Syn pochodzących z Mostaru Chorwatów[19]. Urodził się w miejscowości Ljubuški, do której jego rodzice przenieśli się z powodu wojny w Bośni i Hercegowinie[19]. Po zakończeniu działań zbrojnych powrócił z rodziną do Mostaru. Posiada obywatelstwo bośniackie i chorwackie[1].

Sukcesy edytuj

Klubowe edytuj

NK Široki Brijeg
Hajduk Split

Reprezentacyjne edytuj

Bośnia i Hercegowina

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d Ekstraklasa: Zvonimir Kožulj - Zolja z Białego Pola. sport.pl. [dostęp 2019-01-06]. (pol.).
  2. ↑ a b c Zvonimir Kožulj: Selektor Baždarević me ugodno iznenadio. bih.ba. [dostęp 2019-01-06]. (bośn.).
  3. ↑ a b c Ekstraklasa: Zvonimir Kožulj został piłkarzem Pogoni Szczecin. ekstraklasa.tv. [dostęp 2019-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-14)]. (pol.).
  4. ↑ Kup BiH finale: Široki Brijeg – Željezničar 6:5 (1:1). nk-sirokibrijeg.com. [dostęp 2019-01-06]. (chorw.).
  5. ↑ a b c d Zvonimir Kožulj novi igrač Hajduka. nogometplus.net. [dostęp 2019-01-06]. (chorw.).
  6. ↑ Kožulj u najužem izboru za igrača godine. nk-sirokibrijeg.com. [dostęp 2019-07-24]. (chorw.).
  7. ↑ Zvonimir Kožulj novo pojačanje u Hajduku. treci.ba. [dostęp 2019-01-06]. (chorw.).
  8. ↑ Zvonimir Kožulj w Pogoni. 90minut.pl. [dostęp 2019-07-24]. (pol.).
  9. ↑ Pogoń Szczecin aktywna na rynku transferowym. Zvonimir Kožulj podpisał kontrakt. sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2019-07-24]. (pol.).
  10. ↑ dkelman: Soufian Benyamina i Zvonimir Kožulj odchodzą z Pogoni. 90minut.pl, 2020-04-02. [dostęp 2020-04-03]. (pol.).
  11. ↑ Zvonimir Kozulj przeszedł do Gaziantep FK. polsatsport.pl, 2020-08-12. [dostęp 2020-10-05].
  12. ↑ Zvonimir Kozulj podpisał kontrakt z Termaliką, Weszło.com, 20 stycznia 2022 [dostęp 2022-02-15].
  13. ↑ Zvonimir Kožulj kontuzjowany, 90minut.pl, 9 lutego 2022 [dostęp 2022-02-15].
  14. ↑ Zvonimir Kožulj odchodzi z Sandecji [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-06-24].
  15. ↑ Zvonimir Kožulj w Zrinjskim [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-06-24].
  16. ↑ Sandecja wywaliła go z hukiem. Teraz jest bohaterem całego kraju [online], Sport.pl, 22 września 2023 [dostęp 2023-11-19] (pol.).
  17. ↑ Piotr Kamieniecki, Groźby śmierci i konflikt w szatni. Kłopoty w obozie rywali Legii [online], sport.tvp.pl, 9 listopada 2023 [dostęp 2023-11-19] (pol.).
  18. ↑ BiH osvojila Kirin Kup, debitirao Zvonimir Kožulj. jabuka.tv. [dostęp 2019-07-24]. (chorw.).
  19. ↑ a b W Bośni jego rodzina uciekała przed wojną. Teraz ma zostać nową gwiazdą Pogoni. szczecin.wyborcza.pl. [dostęp 2019-07-24]. (pol.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zvonimir_Kožulj&oldid=72830620”