Wikipedia

Zygmunt Moszczeński

Zygmunt Moszczeński h. Nałęcz (ur. 20 lub 21 listopada 1893 w Poznaniu, zm. 1 września 1974) – podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Zygmunt Moszczeński
podpułkownik kawalerii podpułkownik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

20 lub 21 listopada 1893
Poznań

Data śmierci

1 września 1974

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Wojsko Polskie

Jednostki

17 Pułk Ułanów Wielkopolskich
26 Pułk Ułanów Wielkopolskich
Dywizjon Przeciwpancerny 10 Brygady Kawalerii

Stanowiska

dowódca plutonu
dowódca szwadronu
kwatermistrz pułku
zastępca dowódcy pułku
dowódca dywizjonu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Odznaka honorowa za Rany i Kontuzje
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie Wincentego h. Nałęcz (1861–1913) i Marii z Żerońskich h. Awdaniec (1869–)[1].

Brał udział w I wojnie światowej. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 17 pułku ułanów, w którym wówczas w stopniu porucznika kawalerii pełnił funkcję dowódcy 1 plutonu, a z końcem maja 1920 dowódcy pieszego szwadronu.

W latach 20. służył nadal w macierzystej jednostce, stacjonującej w garnizonie Leszno[2][3]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 265. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 roku – kawalerii)[4]. Wykonał wzór pierwszej odznaki 17 pułku ułanów. 18 lutego 1928 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 29. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[5]. 26 kwietnia 1928 roku został przesunięty ze stanowiska oficera materiałowego na stanowisko dowódcy szwadronu zapasowego 17 pułku ułanów[6][7]. 6 lipca 1929 roku został przesunięty na stanowisko kwatermistrza[8]. 23 marca 1932 roku został przeniesiony do 26 pułku Ułanów Wielkopolskich w Baranowiczach na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[9][10]. 27 czerwca 1935 roku został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 roku i 3. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[11].

Po wybuchu II wojny światowej uczestniczył w polskiej wojnie obronnej na stanowisku dowódcy zmobilizowanego w Rzeszowie dywizjonu przeciwpancernego 10 Brygady Kawalerii, biorąc udział w bitwie pod Jordanowem 1–3 września 1939. Za swoje czyny otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari.

Zmarł 1 września 1974[12].

Jego żoną była Maria Beatrycze Solman de Malmoe (1894–), z którą miał córkę Natalię (1929–).

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Zygmunt Moszczeński. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-08-14].
  2. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 633, 680.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 572, 602.
  4. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 163.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 47.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 175.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 306, 343.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 216.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 236.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 144, 653.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935 roku, s. 69.
  12. ↑ Zygmunt Moszczeński. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2015-08-14].
  13. ↑ Antoni Grudziński: Lista żołnierzy odznaczonych. s. 251. [dostęp 2015-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  14. ↑ Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem Virtuti Militari. stankiewicze.com. [dostęp 2015-08-14].
  15. ↑ Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945, Koszalin 1997, s. 469.
  16. ↑ a b c d Fotografia
  17. ↑ M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zygmunt_Moszczeński&oldid=71993710”