Zygmunt Steuermann

piłkarz, reprezentant Polski

Zygmunt Steuermann (ur. 5 lutego 1899 w Samborze, zm. w 1943 we Lwowie) – polski piłkarz żydowskiego pochodzenia występujący na pozycji napastnika, reprezentant Polski w latach 1926–1928, żołnierz Armii Austro-Węgier oraz Wojska Polskiego.

Zygmunt Steuermann
Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1899
Sambor

Data i miejsce śmierci

1943
Lwów

Wzrost

183 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1911–1914 Korona Sambor
1914 Gersthof SV
1915–1916 Germania Wiedeń
1916–1917 Amateure Wiedeń
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1920–1921 Korona Sambor
1921 Hakoah Stryj
1921–1922 ŻKS Lwów
1922–1923 Korona Sambor
1923–1928 Hasmonea Lwów 43 (39)
1929 Legia Warszawa 17 (8)
1930–1932 Hasmonea Lwów
1932–1939 Korona Sambor
1940–1941 Dynamo Sambor
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1926–1928  Polska 2 (4)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Życiorys edytuj

Urodził się w 1899 roku w rodzinie zasymilowanych austro-węgierskich Żydów jako najmłodsze dziecko Józefa i Augusty Steuermannów. W jego domu posługiwano się językiem polskim oraz niemieckim. Jego ojciec był adwokatem i burmistrzem miasta Sambor. Miał trójkę rodzeństwa: brata Edwarda (1892–1964), który był pianistą i kompozytorem, oraz dwie siostry: Salomeę (1889–1978), aktorkę i scenarzystkę oraz Różę (1891–1972), która pracowała jako aktorka w Teatrze Schillera w Berlinie.

Na początku I wojny światowej wraz z rodziną opuścił Galicję w obawie przed kozackimi siłami Armii Imperium Rosyjskiego i osiadł w Wiedniu, gdzie kontynuował edukację i zdał egzamin maturalny. W 1917 roku zgłosił się do Armii Austro-Węgier i został skierowany do pułku artylerii na Słowacji. Po przegranej państw centralnych powrócił do Samboru, leżącego wówczas w granicach Polski i przyjął polskie obywatelstwo. Zaciągnął się jako ochotnik do Wojska Polskiego i walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Po zakończeniu konfliktu osiadł we Lwowie, utrzymując się z gry w piłkę nożną i tenisa ziemnego. Po agresji ZSRR na Polskę, z obawy przed represjami skierowanymi przeciwko polskim elitom, przyjął obywatelstwo sowieckie i powrócił do Samboru. Dzięki staraniom siostry Salomei i amerykańskiego ambasadora w ZSRR Laurence’a Steinhardta otrzymał wizę amerykańską, jednakże nie uzyskał zgody na podróż do Moskwy, skąd miał udać się do Stanów Zjednoczonych Koleją Transsyberyjską a następnie statkiem.

Po ataku Niemiec na ZSRR został aresztowany przez hitlerowców i osadzony w obozie janowskim. Część źródeł podaje, iż został rozstrzelany w grudniu 1941 roku. Według jego siostry Salomei, która otrzymała relację od naocznych świadków, zginął w 1943 roku zastrzelony przez SS-mana w getcie lwowskim przy próbie ucieczki z transportu do obozu koncentracyjnego.

Kariera piłkarska edytuj

Kariera klubowa edytuj

Grę w piłkę nożną rozpoczął w wieku 12 lat w Koronie Sambor. W 1914 roku wyemigrował z rodziną do Wiednia, gdzie trenował w tamtejszych klubach Gersthof SV, Germania Wiedeń oraz Amateure Wiedeń.

Po powrocie z wojny polsko-bolszewickiej grał w macierzystej Koronie Sambor (1920–1921). W dalszej części kariery reprezentował Hakoah Stryj (1921), Hasmoneę Lwów (1921–1922, 1923–1928 i 1930–1932), Legię Warszawa (1929) i ponownie Koronę Sambor (1922–1923 i 1932–1939). Po wybuchu II wojny światowej Korona została rozwiązana przez NKWD, a w jej miejsce powołano klub Dynamo Sambor, w którym występował on w latach 1940–1941, do momentu ataku nazistowskich Niemiec na ZRSS.

Kariera reprezentacyjna edytuj

12 września 1926 zadebiutował w reprezentacji Polski w towarzyskim meczu z Turcją we Lwowie, wygranym 6:1. W spotkaniu tym uzyskał on pomiędzy 50. a 71. minutą hat trick. W czerwcu 1928 roku zanotował drugi występ w drużynie narodowej w meczu przeciwko Stanom Zjednoczonym (3:3), w którym zdobył gola z rzutu karnego, zamykając tym samym dorobek reprezentacyjny na 2 występach i 4 zdobytych bramkach.

Bramki w reprezentacji
LP Data Miejsce Przeciwnik Bramka Rezultat Ranga meczu 
1. 12 września 1926 Stadion im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, Lwów   Turcja 3:0 6:1 Mecz towarzyski
2. 12 września 1926 Stadion im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, Lwów   Turcja 4:0 6:1 Mecz towarzyski
3. 12 września 1926 Stadion im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, Lwów   Turcja 5:0 6:1 Mecz towarzyski
4. 10 czerwca 1928 Stadion Agrykola, Warszawa   Stany Zjednoczone 3:3 3:3 Mecz towarzyski

Bibliografia edytuj

  • Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie 1918-1939. 100 lat prawdziwej historii, Wydawnictwo GiA, Katowice 2017, ISBN 83-88-23261-4
  • Salka Viertel: Das unbelehrbare Herz: Erinnerungen an ein Leben mit Künstlern des 20. Jahrhunderts, Die Andere Bibliothek, Berlin 2012, ISBN 38-47-71313-2
  • Thomas Urban: Czarny orzeł biały orzeł. Piłkarze w trybach polityki. Tłum Wawrzyniec Sawicki. W-wo Naukowe "Śląsk", Katowice 2012, s. 164-171, ISBN 978-83-7164-727-7

Linki zewnętrzne edytuj