Dominik Peter

szwajcarski skoczek narciarski

Dominik Peter (ur. 30 maja 2001 w Zurychu[3]) – szwajcarski skoczek narciarski. Medalista mistrzostw świata juniorów oraz mistrzostw kraju. Uczestnik zimowych igrzysk olimpijskich (2022) i mistrzostw świata (2021).

Dominik Peter
Data i miejsce urodzenia

30 maja 2001
Zurych

Klub

SC am Bachtel Wald

Wzrost

180 cm[1]

Debiut w PŚ

12 stycznia 2019 w Predazzo (45. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

30 listopada 2019 w Ruce (26. miejsce)

Rekord życiowy

211,0 m na Letalnicy w Planicy (21 marca 2019)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Lahti 2021 indywidualnie
Inne nagrody
Alpen Cup
srebro 2. miejsce
2018/2019

Przebieg kariery edytuj

Początki edytuj

Bez większych sukcesów startował w nieoficjalnych letnich mistrzostwach świata dzieci (2012 i 2013), FIS Youth Cup (2014), czy OPA Games[4]. W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych przez FIS zadebiutował we wrześniu 2014, plasując się w Einsiedeln w siódmej dziesiątce rozegranych tam konkursów Alpen Cupu. Pierwsze punkty tego cyklu zdobył 19 marca 2016 w Baiersbronn, gdzie zajął 27. miejsce[5].

2 lipca 2016 w Villach zadebiutował w FIS Cupie, zajmując 69. lokatę. 4 września 2016 w Einsiedeln był 15., dzięki czemu zdobył pierwsze w karierze punkty tego cyklu. 30 września 2016 w Hinterzarten po raz pierwszy uplasował się w czołowej dziesiątce Alpen Cup, zajmując 4. pozycję. W grudniu 2016 w Engelbergu zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, plasując się w szóstej dziesiątce obu konkursów. W lutym 2017 w Park City wziął udział w Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2017 – w konkursie indywidualnym był 43., a w rywalizacji drużynowej z reprezentacją swojego kraju zajął 8. lokatę[6]. Z kolei na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 zajął indywidualnie 41., a drużynowo 10. (mężczyźni) i 11. (mikst) pozycję[7].

Sezon 2018/2019 edytuj

19 sierpnia 2018 zajął 23. lokatę w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego rozegranym we Frenštácie pod Radhoštěm, zdobywając pierwsze w karierze punkty zawodów tej rangi. W zimowej edycji cyklu po raz pierwszy punktował 27 grudnia 2018 w Engelbergu, gdzie był 27. 6 stycznia 2019 w Bischofshofen dwukrotnie uplasował się w pierwszej połowie drugiej dziesiątki (14. i 12. lokata) zawodów PK. Tydzień później, w czasie zawodów w Val di Fiemme, zadebiutował w Pucharze Świata – w swoim pierwszym starcie, 12 stycznia 2019, zajął 45. miejsce. Pod koniec stycznia wystartował na Mistrzostwach Świata Juniorów 2019 rozgrywanych w Lahti, zajmując 11. lokatę w konkursie indywidualnym i 9. w rywalizacji drużynowej. Na początku lutego 2019 w tej samej miejscowości z reprezentacją Szwajcarii uplasował się na 6. pozycji w konkursie drużynowym Pucharu Świata[8].

W występach w sezonie 2018/2019 Alpen Cupu czterokrotnie stawał na podium, w tym dwukrotnie na najwyższym jego stopniu[8]. W klasyfikacji generalnej tego cyklu zajął 2. miejsce, przegrywając jedynie z Davidem Haagenem[9].

Sezon 2019/2020 edytuj

W lipcu 2019 w Wiśle zadebiutował w Letnim Grand Prix, zajmując 9. pozycję w zmaganiach drużynowych i 43. w konkursie indywidualnym. We wrześniu 2019, w ramach letniej edycji cyklu, po raz pierwszy uplasował się w czołowej dziesiątce Pucharu Kontynentalnego, zajmując 7. lokatę w Stams. W październiku 2019 w Klingenthal zdobył debiutanckie punkty Letniego Grand Prix, plasując się na 28. pozycji[10].

30 listopada 2019 w Ruce zdobył pierwsze w karierze punkty Pucharu Świata, zajmując 26. miejsce w konkursie indywidualnym. W całym sezonie 2019/2020 miejsca w najlepszej trzydziestce cyklu zajął jeszcze dwukrotnie, w obu przypadkach plasując się w trzeciej dziesiątce. W marcu 2020 wystartował na Mistrzostwach Świata Juniorów 2020 – indywidualnie w Oberwiesenthal był 20., a drużynowo zajął 8. pozycję[10].

Sezon 2020/2021 edytuj

W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata czterokrotnie zdobył punkty, a najwyżej sklasyfikowany był w grudniu 2020, gdy w pierwszym konkursie w Niżnym Tagile zajął 16. lokatę[11]. W tym samym miesiącu zgłoszony był do udziału w Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020, jednak nie wystartował w kwalifikacjach po tym jak szwajcarska reprezentacja nie została dopuszczona do rywalizacji po pozytywnym teście na obecność koronawirusa SARS-CoV-2 u ówczesnego trenera kadry, Ronny’ego Hornschuha[12]. W lutym 2021 w Lahti dwukrotnie stanął na podium konkursów FIS Cupu, plasując się na 2. i 1. pozycji, a kilka dni później w tej samej miejscowości zdobył brązowy medal Mistrzostw Świata Juniorów 2021 w zawodach indywidualnych. Wystąpił też na seniorskich Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie był 31. na skoczni normalnej i 33. na dużej, a w drużynie męskiej zajął 7. pozycję[11].

Sezon 2021/2022 edytuj

W maju 2021 w wyniku upadku podczas treningu doznał urazu łąkotek w lewym stawie kolanowym, w wyniku czego poddać się musiał operacji[13][14]. W zawodach sezonu 2021/2022 Pucharu Świata rozgrywanych w listopadzie i grudniu czterokrotnie zdobył punkty, a najwyżej klasyfikowany był na 18. miejscu, w drugim konkursie w Klingenthal[15]. Pod koniec grudnia 2021 doznał kontuzji łąkotki w prawym kolanie[16]. W dalszej części sezonu rzadko startował w zawodach międzynarodowych. W lutym 2022 wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022 – indywidualnie był 35. na skoczni normalnej oraz 36. na skoczni dużej, a w drużynie męskiej zajął 8. miejsce. Po tych zawodach zakończył sezon[15]. Na początku marca 2022 i powtórnie pod koniec maja poddał się operacjom prawego kolana[14].

Sezon 2022/2023 edytuj

Zdobył punkty Letniego Grand Prix 2022, we wrześniowych zawodach w Râșnovie zajmując 22. pozycję. W zimowej części sezonu 2022/2023 startował naprzemiennie w Pucharze Świata oraz Pucharze Kontynentalnym. W najwyższej rangi cyklu punkty zdobył trzy razy – w styczniu i lutym 2022 dwukrotnie kończył zawody na 27. miejscu, a 18 lutego w słabo obsadzonym konkursie w Râșnovie zajął 7. pozycję, najwyższą w dotychczasowej karierze[17]. Znalazł się w składzie reprezentacji Szwajcarii na Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023 rozgrywane w Planicy. Po tym, jak nie został wybrany do czteroosobowej kadry na pierwszy z konkursów – zawody indywidualne na skoczni normalnej, samowolnie opuścił Słowenię[18]. Do końca sezonu nie pojawił się już na starcie oficjalnych zawodów międzynarodowych[17].

W październiku 2023 ogłosił zawieszenie kariery sportowej z przyczyn zdrowotnych związanych z zaburzeniami odżywiania[19]. Nie powrócił już do startów, a w marcu 2024 ogłosił zakończenie kariery[20].

Mistrzostwa Szwajcarii edytuj

Trzykrotnie zdobył wicemistrzostwo Szwajcarii w rywalizacji indywidualnej – w 2020[21], 2021[22] i 2022[23]. Ponadto z zespołem Zuryskiego Związku Narciarskiego (ZSV) sześciokrotnie zdobył mistrzostwo Szwajcarii w konkursie drużynowym – w 2016[24], 2017[25], 2018[26], 2019[27], 2021[22] i 2022[23]. Wielokrotnie zdobywał również medale mistrzostw kraju w rywalizacji juniorów[24][25][26][21].

Igrzyska olimpijskie edytuj

Indywidualnie edytuj

2022   Pekin/Zhangjiakou 35. miejsce (K-95), 36. miejsce (K-125)

Drużynowo edytuj

2022   Pekin/Zhangjiakou 8. miejsce[a]

Starty D. Petera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
35. 6 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 95,5 m 116,0 pkt 159,0 pkt Ryōyū Kobayashi
36. 12 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 126,0 m 114,3 pkt 181,8 pkt Marius Lindvik
8. 14 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 druż.[a] 112,0 m 119,0 m 791,5 pkt (191,1 pkt) 151,2 pkt Austria

Mistrzostwa świata edytuj

Indywidualnie edytuj

2021   Oberstdorf 31. miejsce (K-95), 33. miejsce (K-120)

Drużynowo edytuj

2021   Oberstdorf 7. miejsce (K-120)[b]

Starty D. Petera na mistrzostwach świata – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
31. 27 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 96,5 m 114,7 pkt 154,1 pkt Piotr Żyła
33. 5 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 114,5 m 92,4 pkt 184,1 pkt Stefan Kraft
7. 6 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[b] 129,0 m 123,5 m 856,6 pkt (231,1 pkt) 190,0 pkt Niemcy

Mistrzostwa świata w lotach edytuj

Indywidualnie edytuj

2020   Planica nie wystartował w kwalifikacjach

Starty D. Petera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
NQ 11–12 grudnia 2020   Planica Letalnica K-200 HS-240 indywid. DNS Nie zakwalifikował się.

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Indywidualnie edytuj

2017   Park City 43. miejsce
2018   Kandersteg 41. miejsce
2019   Lahti 11. miejsce
2020   Oberwiesenthal 20. miejsce
2021   Lahti brązowy medal

Drużynowo edytuj

2017   Park City 8. miejsce[c]
2018   Kandersteg 10. miejsce[d], 11. miejsce (drużyna mieszana)[e]
2019   Lahti 9. miejsce[f]
2020   Oberwiesenthal 8. miejsce[g]

Starty D. Petera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
43. 1 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 80,5 m 100,3 pkt 162,9 pkt Viktor Polášek
8. 3 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[c] 80,5 m 81,5 m 756,1 pkt (184,4 pkt) 176,2 pkt Słowenia
41. 1 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 indywid. 79,0 m 90,8 pkt 200,6 pkt Marius Lindvik
10. 3 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[d] 89,5 m 395,0 pkt (109,5 pkt) 673,5 pkt Niemcy
11. 4 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż. miesz.[e] 84,5 m 280,5 pkt (86,3 pkt) 588,8 pkt Norwegia
11. 24 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 92,5 m 92,0 m 230,0 pkt 22,1 pkt Thomas Aasen Markeng
9. 26 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[f] 90,5 m 442,9 pkt (119,5 pkt) 536,8 pkt Niemcy
20. 5 marca 2020   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 indywid. 91,0 m 87,5 m 186,1 pkt 52,2 pkt Peter Resinger
8. 7 marca 2020   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[g] 99,5 m 95,0 m 712,3 pkt (216,2 pkt) 188,0 pkt Słowenia
3.  11 lutego 2021   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 97,5 m 95,0 m 261,5 pkt 2,4 pkt Niklas Bachlinger

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[28]
2019/2020 58.
2020/2021 54.
2021/2022 57.
2022/2023 45.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata edytuj

Źródło[4]
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - 45 47 - - - q q q 35 - - - - q 38 33 - 0
Sezon 2019/2020
                                                      punkty
43 26 - - 41 43 29 45 q 49 q - - - - 49 - - - - - 28 46 - - - q 10
Sezon 2020/2021
                                                  punkty
36 30 26 16 36 42 44 54 42 q - - - 39 42 q 34 - - - - 27 q 57 - 25
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
27 32 26 32 q 43 18 30 43 - - - - - - 35 - - - - - - - - - - - - 23
Sezon 2022/2023
                                                                punkty
q q q 43 q q 44 42 - - - - - 43 34 49 27 38 39 q 27 40 7 - - - - - - - - - 44
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata edytuj

Źródło[4]
Sezon
2018/2019
             
- - 6 - - 8 7
Sezon
2019/2020
         
7 7 8 - -
Sezon
2020/2021
         
8 8 7 - 9
Sezon
2021/2022
             
8 - - - - - -
Sezon
2022/2023
             
- - - - 7 - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[28]
2022/2023 42.

Turniej Czterech Skoczni edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[28]
2019/2020 57.
2020/2021 54.

Raw Air edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[28]
2019 51.
2020 63.

Willingen Six edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[4]
2021 54.

Planica 7 edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[4]
2019 31.
2021 43.

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[29]
2019 67.
2022 66.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP edytuj

Źródło[4]
2019
                punkty
43 - 42 38 - - - 28 3
2022
            punkty
- - - 22 - 43 9
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP edytuj

Źródło[4]
2019      
9 - 7
2022      
5 4 8
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[30]
2018/2019 64.
2019/2020 44.
2020/2021 76.
2022/2023 46.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

Źródło[4]
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
- - - - - 56 53 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
- - - - 59 59 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
54 50 - - 25 36 14 12 - - - - - - - - - - - - - - 22 14 - - - - 73
Sezon 2019/2020
                                          punkty
14 32 - - - - 12 8 - - 29 27 20 29 - - - - - - - 91
Sezon 2020/2021
                                      punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 24 22 - - 16
Sezon 2022/2023
                                                  punkty
- - - - 22 16 24 16 21 12 21 - - - - - - - - - - - - - - 88
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[30]
2018 65.
2019 33.
2020 8.
2022 52.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

Źródło[4]
2017
                          punkty
- - - - - - - - - - - 65 59 0
2018
                          punkty
36 45 34 40 23 - - 15 30 - - 56 24 32
2019
                                punkty
13 28 - - - - - - - - - - 7 13 15 24 102
2020
    punkty
5 18 58
2022
                  punkty
- - - - 24 23 - - - 15
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[4]
2018 37.

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[31]
2016/2017 126.
2017/2018 174.
2020/2021 14.
2022/2023 83.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 7 lutego 2021   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 93,5 m 97,5 m 257,1 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 6 lutego 2021   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 99,5 m 99,0 m 270,1 pkt 2. 2,1 pkt Hannes Landerer
2. 7 lutego 2021   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 93,5 m 97,5 m 257,1 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu edytuj

Źródło[4]
Sezon 2016/2017
                                        punkty
69 51 - - 49 46 35 15 55 30 - - - - - - 37 29 - - 19
Sezon 2017/2018
                                          punkty
- - - - 28 30 - - - - - - - - - - - - - - - 4
Sezon 2020/2021
                            punkty
- - - - - - - - 2 1 - - - - 180
Sezon 2022/2023
                                        punkty
- - - - 18 12 - - - - - - - - - - - - - - 35
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi edytuj

  1. a b Skład zespołu: Dominik Peter, Gregor Deschwanden, Simon Ammann i Killian Peier
  2. a b Skład zespołu: Dominik Peter, Andreas Schuler, Simon Ammann i Gregor Deschwanden
  3. a b Skład zespołu: Sandro Hauswirth, Olan Lacroix, Dominik Peter i Tobias Birchler
  4. a b Skład zespołu: Dominik Peter, Olan Lacroix, Lars Kindlimann i Sandro Hauswirth
  5. a b Skład zespołu: Rea Kindlimann, Dominik Peter, Alena Czekala i Sandro Hauswirth
  6. a b Skład zespołu: Sandro Hauswirth, Olan Lacroix, Lars Kindlimann i Dominik Peter
  7. a b Skład zespołu: Lars Kindlimann, Olan Lacroix, Sandro Hauswirth i Dominik Peter

Przypisy edytuj

  1. Dominik Peter. swiss-ski.ch. [dostęp 2023-01-24]. (niem.).
  2. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-02-28].
  3. Dominik PETER - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2020-11-29].
  4. a b c d e f g h i j k Adam Kwiecińśki: PETER Dominik 2001.05.30 SUI. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-03-27].
  5. PETER Dominik - Athlete Information; Alpen Cup. fis-ski.com. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
  6. PETER Dominik - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
  7. PETER Dominik - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
  8. a b PETER Dominik - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-01]. (ang.).
  9. Paweł Stawowczyk: Alpen Cup 2018/19 rozstrzygnięty. Haagen zwycięzcą. skokinarciarskie.pl, 2019-03-10. [dostęp 2019-03-12].
  10. a b PETER Dominik - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-01]. (ang.).
  11. a b PETER Dominik - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-01]. (ang.).
  12. Piotr Bąk: Trener Szwajcarów zakażony koronawirusem. skijumping.pl, 2020-12-10. [dostęp 2020-12-10].
  13. Dominik Formela: Dominik Peter poważnie kontuzjowany. skijumping.pl, 2021-05-12. [dostęp 2021-10-21].
  14. a b Dominik Formela: Operacja Petera, następny Szwajcar kończy skakać. skijumping.pl, 2022-06-06. [dostęp 2022-06-07].
  15. a b PETER Dominik - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-01]. (ang.).
  16. Dominik Formela: Dominik Peter ponownie kontuzjowany. skijumping.pl, 2021-12-22. [dostęp 2022-06-07].
  17. a b PETER Dominik - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-01]. (ang.).
  18. Adrian Dworakowski: Sfrustrowany Dominik Peter wyjechał z Planicy. "Nie widziałem innego wyjścia". skijumping.pl, 2023-03-01. [dostęp 2023-10-01].
  19. Dominik Formela: Dominik Peter zawiesił karierę. skijumping.pl, 2023-10-04. [dostęp 2023-10-04].
  20. Wojciech Skucha: Dominik Peter kończy karierę. skijumping.pl, 2024-03-15. [dostęp 2024-03-15].
  21. a b Adam Bucholz: Deschwanden mistrzem Szwajcarii, upadek Peiera. skijumping.pl, 2020-10-24. [dostęp 2020-12-10].
  22. a b Dominik Formela i Adam Bucholz: Deschwanden i Torazza najlepsi w Szwajcarii. skijumping.pl, 2021-10-16. [dostęp 2022-10-24].
  23. a b Adam Bucholz: Mistrzostwa Szwajcarii w Kanderstegu: Zwycięstwa Arnet i Deschwandena, nieudany powrót Ammanna. skijumping.pl, 2022-10-23. [dostęp 2022-10-24].
  24. a b Dominik Formela: Peier i Windmueller mistrzami Szwajcarii, Ammann bez medalu!. skijumping.pl, 2016-10-23. [dostęp 2017-12-30].
  25. a b Dominik Formela: Za nami półmetek Mistrzostw Szwajcarii. skijumping.pl, 2017-10-14. [dostęp 2017-12-30].
  26. a b Dominik Formela: Wiatr storpedował Mistrzostwa Szwajcarii. skijumping.pl, 2018-10-14. [dostęp 2018-11-17].
  27. Schweizermeisterschaften 2019 Team. swiss-ski.ch, 2019-10-13. [dostęp 2019-12-02]. (niem.).
  28. a b c d PETER Dominik - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-27]. (ang.).
  29. PETER Dominik - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-27]. (ang.).
  30. a b PETER Dominik - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-27]. (ang.).
  31. PETER Dominik - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-27]. (ang.).

Bibliografia edytuj