Hannes Reichelt

austriacki narciarz alpejczyk

Hannes Reichelt (ur. 5 lipca 1980 w Altenmarkt im Pongau) – austriacki narciarz alpejski, dwukrotny medalista mistrzostw świata seniorów i juniorów.

Hannes Reichelt
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1980
Altenmarkt

Klub

SC-Sparkasse Radstadt

Wzrost

183 cm

Debiut w PŚ

7.12 2001, Val d’Isère
(DNF1 – super G)

Pierwsze punkty w PŚ

20.12 2002, Val Gardena (2. miejsce - super G)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Mistrzostwa świata
złoto Vail/Beaver Creek 2015 Supergigant
srebro Ga-Pa 2011 supergigant
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Québec 2000 Kombinacja
brąz Québec 2000 Supergigant
Puchar Świata (Zjazd)
2. miejsce
2013/2014
2. miejsce
2014/2015
Puchar Świata (Supergigant)
Mała Kryształowa Kula
2007/2008
2. miejsce
2016/2017
Zakończenie kariery: 2021 rok
Strona internetowa

Kariera edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 22 sierpnia 1995 roku w Thredbo, gdzie w zawodach FIS Race zajął 37. miejsce w gigancie. W 2000 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Quebecu, zdobywając brązowe medale w supergigancie i kombinacji. Był tam też piąty w slalomie.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 7 grudnia 2001 roku w Val d’Isère, gdzie nie ukończyła supergiganta. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 20 grudnia 2002 roku w Val Gardena, zajmując drugie miejsce w tej samej konkurencji. W zawodach tych rozdzielił Didiera Défago ze Szwajcarii i Marco Büchela z Liechtensteinu. Blisko trzy lata później, 1 grudnia 2005 roku w Beaver Creek odniósł swoje pierwsze zwycięstwo, wygrywając supergiganta i wyprzedzając Kanadyjczyka Erika Guaya i swego rodaka, Matthiasa Lanzingera. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2011/2012, kiedy zajął piąte miejsce w klasyfikacji generalnej. W sezonie 2007/2008 wywalczył Małą Kryształową Kulę, a w sezonach 2013/2014 i 2014/2015 zajmował drugie miejsce w klasyfikacji zjazdu.

Na mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek w 2015 roku wywalczył złoty medal w supergigancie, wyprzedzając Kanadyjczyka Dustina Cooka i Francuza Adriena Théaux. Na rozgrywanych cztery lata wcześniej mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen w tej samej konkurencji zajął drugie miejsce, rozdzielając Włocha Christofa Innerhofera i Ivicę Kostelicia z Chorwacji. Był też czwarty w supergigancie podczas mistrzostw świata w Schladming, przegrywając walkę o podium z Akselem Lundem Svindalem z Norwegii o 0,33 sekundy. W 2006 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Turynie, zajmując dziesiąte miejsce w supergigancie.

W marcu 2021 r. ogłosił zakończenie kariery[1].

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
10. 18 lutego 2006   Sestriere Supergigant 1:30,65 +0,74   Kjetil André Aamodt
12. 15 lutego 2018   Pjongczang Zjazd 1:40,25 +1,51   Aksel Lund Svindal
11. 16 lutego 2018   Pjongczang Supergigant 1:24,44 +0,96   Matthias Mayer

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF1 2 lutego 2003   Sankt Moritz Supergigant 1:38,80 -   Stephan Eberharter
DNF1 14 lutego 2007   Åre Gigant 2:19,64 -   Aksel Lund Svindal
30. 13 lutego 2009   Val d’Isère Gigant 2:18,82 -   Carlo Janka
2.  9 lutego 2011   Ga-Pa Supergigant 1:38,31 +0,60   Christof Innerhofer
16. 12 lutego 2011   Ga-Pa Zjazd 1:58,41 +2,58   Erik Guay
4. 6 lutego 2013   Schladming Supergigant 1:23,96 +0,55   Ted Ligety
DNF1 9 lutego 2013   Schladming Zjazd 2:01,32 -   Aksel Lund Svindal
1.  5 lutego 2015   Beaver Creek Supergigant 1:15,68 - -
13. 7 lutego 2015   Beaver Creek Zjazd 1:43,18 +0,94   Patrick Küng
10. 9 lutego 2017   Sankt Moritz Supergigant 1:25,38 +1,09   Erik Guay
17. 12 lutego 2017   Sankt Moritz Zjazd 1:38,91 +1,08   Beat Feuz

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
11. 21 lutego 2000   Québec Zjazd 1:10,77 +1,29   Thomas Graggaber
3.  22 lutego 2000   Québec Supergigant 1:15,69 +0,82   Klaus Kröll
5. 25 lutego 2000   Québec Slalom 1:52,95 +0,89   Daniel Défago
15. 26 lutego 2000   Québec Gigant 1:52,09 +1,52   Georg Streitberger
3.  26 lutego 2000   Québec Kombinacja 31,36 pkt +7,70 pkt   Matthias Lanzinger

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Zwycięstwa w zawodach edytuj

  1.   Beaver Creek1 grudnia 2005 (supergigant)
  2.   Beaver Creek3 grudnia 2007 (supergigant)
  3.   Whistler23 lutego 2008 (gigant)
  4.   Bormio13 marca 2008 (supergigant)
  5.   Hinterstoder5 lutego 2011 (supergigant)
  6.   Bormio29 grudnia 2012 (zjazd)
  7.   Kitzbühel25 stycznia 2014 (zjazd)
  8.   Beaver Creek6 grudnia 2014 (supergigant)
  9.   Wengen18 stycznia 2015 (zjazd)
  10.   Garmisch-Partenkirchen28 lutego 2015 (zjazd)
  11.   Garmisch-Partenkirchen28 stycznia 2017 (zjazd)
  12.   Aspen16 marca 2017 (supergigant)

Pozostałe miejsca na podium w zawodach edytuj

  1.   Val Gardena20 grudnia 2002 (supergigant) – 2. miejsce
  2.   Lillehammer13 marca 2003 (supergigant) – 3. miejsce
  3.   Kitzbühel20 stycznia 2006 (supergigant) – 3. miejsce
  4.   Adelboden5 stycznia 2008 (gigant) – 3. miejsce
  5.   Whistler21 lutego 2008 (supergigant) – 2. miejsce
  6.   Alta Badia21 grudnia 2008 (gigant) – 3. miejsce
  7.   Kvitfjell7 marca 2010 (supergigant) – 2. miejsce
  8.   Lake Louise26 listopada 2011 (zjazd) – 3. miejsce
  9.   Alta Badia18 grudnia 2011 (gigant) – 2.miejsce
  10.   Wengen14 stycznia 2012 (zjazd) – 2.miejsce
  11.   Garmisch-Partenkirchen28 stycznia 2012 (zjazd) – 3. miejsce
  12.   Crans-Montana26 lutego 2012 (gigant) – 3. miejsce
  13.   Schladming14 marca 2012 (zjazd) – 3. miejsce
  14.   Beaver Creek1 grudnia 2012 (supergigant) – 3. miejsce
  15.   Wengen19 stycznia 2013 (zjazd) – 3. miejsce
  16.   Kitzbühel26 stycznia 2013 (zjazd) – 3. miejsce
  17.   Beaver Creek6 grudnia 2013 (zjazd) – 2. miejsce
  18.   Beaver Creek7 grudnia 2013 (supergigant) – 3. miejsce
  19.   Bormio29 grudnia 2013 (zjazd) – 2. miejsce
  20.   Wengen18 stycznia 2014 (zjazd) – 2. miejsce
  21.   Val Gardena20 grudnia 2014 (supergigant) – 3. miejsce
  22.   Saalbach21 lutego 2015 (zjazd) – 3. miejsce
  23.   Santa Caterina29 grudnia 2015 (zjazd) – 2. miejsce
  24.   Wengen16 stycznia 2016 (zjazd) – 2. miejsce
  25.   Kitzbühel22 stycznia 2016 (supergigant) – 3. miejsce
  26.   Santa Caterina27 grudnia 2016 (supergigant) – 2. miejsce
  27.   Kvitfjell26 lutego 2017 (supergigant) – 2. miejsce
  28.   Lake Louise26 listopada 2017 (supergigant) – 3. miejsce
  29.   Beaver Creek1 grudnia 2017 (supergigant) – 3. miejsce
  30.   Kitzbühel20 stycznia 2018 (zjazd) – 3. miejsce
  • W sumie (12 zwycięstw, 12 drugich i 18 trzecich miejsc).

Przypisy edytuj

  1. Mateusz Król: Alpejski PŚ. Kolejna austriacka gwiazda kończy karierę. Narty zamieni na szkolną ławkę. sportsinwinter.pl, 2021-03-17. [dostęp 2021-03-19].

Bibliografia edytuj