Lando Norris
Lando Norris (ur. 13 listopada 1999 w Bristolu) – brytyjski kierowca wyścigowy pochodzenia belgijskiego, startujący w mistrzostwach świata Formuły 1 od sezonu 2019, kierowca zespołu McLaren i zwycięzca jednego wyścigu Formuły 1. Wicemistrz Formuły 2 (2018), mistrz Europejskiej Formuły 3 (2017), Północnoeuropejskiego Pucharu Formuły Renault 2.0 (2016), Europejskiego Pucharu Formuły Renault 2.0 (2016), Toyota Racing Series (2017) i MSA Formula (2015), kartingowy mistrz świata 2014.
.jpg) Lando Norris (2021) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Sezon 2024 | |
| Seria | |
| Zespół | |
| Samochód | |
| Nr startowy |
4 |
| Partnerzy | |
| Sukcesy | |
|
2014: | |
| Strona internetowa | |
W latach 2017–2018 uczestnik programu młodych kierowców zespołu McLaren.
Życiorys edytuj
Początki edytuj
Urodził się w rodzinie Belgijki Ciscy (z domu Wauman[1]) i Brytyjczyka Adama Norrisa[2][3]. Jego ojciec był uznawany za 501. najbogatszego człowieka w Wielkiej Brytanii, a zarazem jako jednego z najbogatszych ludzi w Bristolu (pracował jako dyrektor zarządzający w Pension Direct, firmie zajmującej się doradztwem emerytalnym, a następnie zajął się inwestycjami w start-upy poprzez spółkę Horatio Investments)[4]. Rodzina Norrisa zamieszkiwała Glastonbury. Ma starszego brata Olivera oraz dwie młodsze siostry, Flo i Ciscę[3]. Jego brat był kierowcą kartingowym[5]. Ma podwójne obywatelstwo, brytyjskie i belgijskie. Zna podstawy języka flamandzkiego[6].
Był uczniem szkoły Millifield w Somerset, ale opuścił ją bez zdania egzaminu GCSE, aby w pełni poświęcić się karierze sportowej[7].
Sukcesy w kartingu i debiut w wyścigach samochodowych edytuj
Początkowo Norris interesował się wyścigami motocyklowymi, ale sytuacja zmieniła się po wizycie na lokalnym torze kartingowym, gdzie wraz z ojcem i bratem poszli oglądać rundę krajowych mistrzostw kartingowych Super 1. Mając siedem lat rozpoczął karierę w kartingu i wywalczył pole position w swoim pierwszym krajowym starcie[8]. W 2013 roku zdobył mistrzostwo Europy juniorów CIK-FIA (KFJ), wygrał w WSK Euro-Series i Międzynarodowym Superpucharze CIK-FIA (KFJ)[9]. Rok później zdobył tytuł kartingowego mistrza świata (w klasie KF, od 15 roku życia) zostając przy tym najmłodszym mistrzem w tej kategorii w dotychczasowej historii zawodów. W tym samym sezonie zadebiutował w Ginetta Junior Championship, zawodach wspierających serię BTCC, gdzie jako kierowca zespołu HHC Motorsport zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej z dorobkiem 432 punktów i został najlepszym debiutantem serii. Na 20 wyścigów 11 razy stawał na podium w tym czterokrotnie wygrywał, dziewięć razy startował z pole position i zanotował dwa najszybsze okrążenia[8]. Był to początek jego kariery w jednomiejscowych samochodach wyścigowych[9].
Cztery tytuły mistrzowskie edytuj
W sezonie 2015 Norris występował w kilku seriach wyścigowych. Pełny sezon zanotował w barwach zespołu Carlin Motorsport (z silnikiem Ford EcoBoost) w nowo powstałej serii MSA Formula (później przemianowanej na Brytyjską Formułę 4). Mając jedynie 15 lat stał się jedną z czołowych postaci serii. Wygrał osiem wyścigów, sześciokrotnie zajmował miejsce drugie, dziesięciokrotnie startował z pole position i wykonał osiem najszybszych okrążeń[9]. W walce o tytuł mistrzowski pokonał Ricky’ego Collarda z zespołu Arden[10][11]. W tym samym sezonie wystąpił w trzech weekendach wyścigowych Niemieckiej Formuły 4 w zespole ADAC Berlin-Brandenburg e.V. Na dziewięć startów dwukrotnie był autorem najszybszego okrążenia wyścigu, sześciokrotnie stawał na podium, w tym zwyciężył w wyścigu na torze Circuit de Spa-Francorchamps. Na koniec sezonu uplasował się na ósmej pozycji z dorobkiem 131 punktów, choć były to nieregularne, gościnne występy w tej serii. Ponadto kolejne dziewięć startów w tym samym zespole zanotował również we Włoskiej Formule 4, gdzie stanął raz na podium i wykonał trzy najszybsze okrążenia wyścigu. Startował również w czterech wyścigach Formuły 4 BRDC w zespole HHC Motorsport za każdym razem stając na podium i wygrywając dwa z nich. Wystartował raz z pole position i zdobył jedno najszybsze okrążenie[9].
W sezonie 2016 kontynuował zwycięską passę w Toyota Racing Series w Nowej Zelandii jako jeden z kierowców zespołu M2 Competition. Stawał na podium w jedenastu z 15 wyścigów, przy czym sześć z nich wygrał[12]. Jego regularność w osiąganiu wysokich lokat pozwoliła mu na zdobycie tytułu mistrzowskiego jako pierwszemu Europejczykowi w tej serii wyścigowej[13]. W tym samym sezonie triumfował także w dwóch innych seriach wyścigowych: Północnoeuropejskim Pucharze Formuły Renault 2.0 oraz Europejskim Pucharze Formuły Renault 2.0[14]. W obu reprezentował niemiecki zespół Josef Kaufmann Racing i rywalizował w każdej z serii po 15 razy. W obu z nich stawał na podium kolejno po 11 (6 wygranych) i 12 razy (5 wygranych). W Północnoeuropejskim Pucharze Formuły Renault 2.0 aż dziesięciokrotnie startował z pole position, zaś w drugiej z serii sześciokrotnie. W 2016 roku Brytyjczyk odbył również gościnne starty z brytyjską ekipą Carlin w trzech rodzajach wyścigów. W Brytyjskiej Formule 3 BRDC wygrał cztery z jedenastu startów oraz zadebiutował w Europejskiej Formule 3, gdzie miał startować w kolejnym sezonie. Wziął również udział w Grand Prix Makau[9].
Po zdobyciu trzech tytułów mistrzowskich sezonu 2016 w Toyota Racing Series, Północnoeuropejskim Pucharze Formuły Renault 2.0 i Europejskim Pucharze Formuły Renault 2.0 zdobył nagrodę McLaren Autosport BRDC oraz nagrodę brytyjskiego kierowcy roku (ang. British Club Driver of the Year). W przypadku pierwszej z nagród otrzymał zaproszenie na testy w symulatorze, a następnie w bolidzie Formuły 1 zespołu McLaren[15], które odbyły się w sierpniu 2017 na torze Hungaroring. Brytyjczyk przejechał wtedy 91 okrążeń i ustanowił drugi czas tego dnia testów. Pod wrażeniem występu Norrisa na Węgrzech był ówczesny dyrektor wyścigowy McLarena Eric Boullier, który stwierdził, że młody kierowca zaskoczył ich „swoją dojrzałością, profesjonalizmem i szybkością”[16]. Nie była to jednak pierwsza współpraca Landa Norrisa z McLarenem, gdyż już w listopadzie 2016 roku testował samochody Formuły 2, Mercedes DTM i McLaren GT na torze Silverstone. Brał także udział w sesjach w symulatorze i treningach sprawnościowych prowadzonych przez ten zespół[15].
.jpg)
Inne edytuj
W listopadzie 2020 roku Norris założył zespół e-sportowy, Quadrant Team. W trakcie pandemii COVID-19 był on jednym z aktywnych graczy w wirtualnych grach, ale jak sam stwierdził: „Quadrant to coś, co chciałem zrobić od dłuższego czasu. Zamknięcie w domach przyśpieszyło sprawę, ponieważ w tamtym czasie częściej nadawałem na żywo”[17]. Zaczął promować zespół wraz z kilkorgiem innych twórców m.in. swoim przyjacielem, kierowcą wyścigowym Maxem Fewtrellem. Grupa rozpoczęła publikowanie materiałów wideo na kanale YouTube oraz otworzyła sklep internetowy z linią ubrań sygnowanych marką Quadrant Team[18].
Wyniki edytuj
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
Europejska Formuła 3 edytuj
| Rok | Zespół | Wyniki w poszczególnych eliminacjach[9] | Punkty | Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2016 | Carlin |  LEC |
LEC |
LEC |
 HUN |
HUN |
HUN |
PAU |
PAU |
PAU |
 RBR |
RBR |
RBR |
 NOR |
NOR |
NOR |
 ZAN |
ZAN |
ZAN |
 SPA |
SPA |
SPA |
NÜR |
NÜR |
NÜR |
 IMO |
IMO |
IMO |
HOC |
HOC |
HOC |
0 | NS |
| – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | NU | 16 | 16 | ||||
| 2017 | Carlin |  SIL |
SIL |
SIL |
MNZ |
MNZ |
MNZ |
PAU |
PAU |
PAU |
HUN |
HUN |
HUN |
NOR |
NOR |
NOR |
SPA |
SPA |
SPA |
ZAN |
ZAN |
ZAN |
NÜR |
NÜR |
NÜR |
RBR |
RBR |
RBR |
HOC |
HOC |
HOC |
441 | 1 |
| 1 | 9 | 3 | 1 | 2 | 2 | 2 | 2 | NU | 8 | 14 | 3 | 11 | 1 | 3 | 1 | NU | 1 | 1 | 3 | 1 | 1 | 2 | 1 | 4 | 2 | 17† | 2 | 11 | 4 | ||||
Formuła 2 edytuj
| Rok | Zespół | Wyniki w poszczególnych eliminacjach[9] | Punkty | Pozycja | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2017 [19] |
Campos Racing |  BHR |
BHR |
 CAT |
CAT |
 MON |
MON |
 BAK |
BAK |
RBR |
RBR |
SIL |
SIL |
HUN |
HUN |
SPA |
SPA |
MNZ |
MNZ |
JER |
JER |
 YAS |
YAS |
0 | 25 | ||
| – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | NU | 13 | ||||||
| 2018 [20] |
Carlin | BHR |
BHR |
BAK |
BAK |
CAT |
CAT |
MON |
MON |
LEC |
LEC |
RBR |
RBR |
SIL |
SIL |
HUN |
HUN |
SPA |
SPA |
MNZ |
MNZ |
 SOC |
SOC |
YAS |
YAS |
219 | 2 |
| 1 | 4 | 6 | 4 | 3 | 3 | 6 | 3 | 16 | 5 | 2 | 11 | 10 | 3 | 2 | 4 | 4 | 2 | 6 | 5 | NU | NU | 5 | 2 | ||||
Formuła 1 edytuj
| Rok | Zespół | Samochód | Silnik | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Punkty | Pozycja | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2019 [21] |
McLaren F1 Team | McLaren MCL34 | Renault R.E.19 1.6 V6T | 
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
49 | 11 | |||
| 12 | 6 | 18† | 8 | NU | 11 | NU | 9 | 6 | 11 | NU | 9 | 11† | 10 | 7 | 8 | 11 | NU | 7 | 8 | 8 | |||||||||
| 2020 [22] |
McLaren F1 Team | McLaren MCL35 | Renault R.E.20 1.6 V6T |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
97 | 9 | |||||||
| 3 | 5 | 13 | 5 | 9 | 10 | 7 | 4 | 6 | 15 | NU | 13 | 8 | 8 | 4 | 10 | 5 | |||||||||||||
| 2021 [23] |
McLaren F1 Team | McLaren MCL35M | Mercedes-AMG F1 M12 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
160 | 6 | ||
| 4 | 3 | 5 | 8 | 3 | 5 | 5 | 5 | 3 | 4 | NU | 14 | 10 | 2 | 7 | 7 | 8 | 10 | 10 | 9 | 10 | 7 | ||||||||
| 2022 [24] |
McLaren F1 Team | McLaren MCL36 | Mercedes F1 M13 E Performance 1.6 V6 t |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
122 | 7 | ||
| 15 | 7 | 5 | 35 | NU | 8 | 6 | 9 | 15 | 6 | 7 | 7 | 7 | 12 | 7 | 7 | 4 | 10 | 6 | 9 | NU7 | 6 | ||||||||
| 2023 [25] |
McLaren F1 Team | McLaren MCL60 | Mercedes F1 M14 E Performance 1.6 V6 t |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
205 | 6 | ||
| 17 | 17 | 6 | 910 | 17 | 9 | 17 | 13 | 4 | 2 | 2 | 76 | 7 | 8 | 2 | 2 | 33 | 24 | 5 | 22 | NU | 5 | ||||||||
| 2024 [26] |
McLaren F1 Team | McLaren MCL38 | Mercedes F1 M15 E Performance 1.6 V6 t |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
113* | 3* |
| 6 | 8 | 3 | 5 | 2 | 1 | 2 | 4 | ||||||||||||||||||||||
Podsumowanie edytuj
| Sezon | Seria | Zespół | Starty | P1 | PP | NO | Podium | Punkty | Pozycja |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2014 | Ginetta Junior Championship | HHC Motorsport | 20 | 4 | 8 | 2 | 11 | 432 | 3 |
| 2015 | Formuła MSA | Carlin | 30 | 8 | 10 | 9 | 14 | 413 | 1 |
| Niemiecka Formuła 4 | Mücke Motorsport | 8 | 1 | 0 | 3 | 6 | 131 | 8 | |
| Włoska Formuła 4 | 9 | 0 | 0 | 3 | 1 | 51 | 11 | ||
| Formuła 4 BRDC | HHC Motorsport | 4 | 2 | 1 | 1 | 4 | 128 | 5 | |
| 2016 | Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 | Josef Kaufmann Racing | 15 | 5 | 6 | 4 | 12 | 253 | 1 |
| Północnoeuropejski Puchar Formuły Renault 2.0 | 15 | 6 | 10 | 4 | 11 | 316 | 1 | ||
| Toyota Racing Series | M2 Competition | 15 | 6 | 8 | 5 | 11 | 924 | 1 | |
| Brytyjska Formuła 3 BRDC | Carlin | 11 | 4 | 4 | 3 | 8 | 247 | 8 | |
| Europejska Formuła 3 | 3 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | NS | ||
| Grand Prix Makau | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | — | 11 | ||
| 2017 | Europejska Formuła 3 | Carlin | 30 | 9 | 8 | 8 | 20 | 441 | 1 |
| Grand Prix Makau | 1 | 0 | 0 | 0 | 1 | — | 2 | ||
| Formuła 2 | Campos Racing | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 25 | |
| Formuła 1 | McLaren Honda | Kierowca testowy | |||||||
| 2018 | Formuła 2 | Carlin | 24 | 1 | 1 | 1 | 9 | 219 | 2 |
| Mistrzostwa WeatherTech SportsCar | United Autosports | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 18 | 58 | |
| Formuła 1 | McLaren F1 Team | Kierowca testowy | |||||||
| 2019 | Formuła 1 | McLaren F1 Team | 21 | 0 | 0 | 0 | 0 | 49 | 11 |
| 2020 | Formuła 1 | McLaren F1 Team | 17 | 0 | 0 | 2 | 1 | 97 | 9 |
| 2021 | Formuła 1 | McLaren F1 Team | 22 | 0 | 1 | 1 | 4 | 160 | 6 |
| 2022 | Formuła 1 | McLaren F1 Team | 22 | 0 | 0 | 2 | 1 | 122 | 7 |
| 2023 | Formuła 1 | McLaren F1 Team | 22 | 0 | 0 | 1 | 7 | 205 | 6 |
| 2024 | Formuła 1 | McLaren F1 Team | 8 | 1 | 0 | 0 | 4 | 113* | 3* |
Przypisy edytuj
- ↑ Arpit Gomes: Is Lando Norris Half-Belgian?. essentiallysports.com, 2021-08-24. [dostęp 2021-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-12)]. (ang.).
- ↑ Phillip van Osten: Norris forced to ditch 'offensive' special Belgian GP helmet. f1i.com, 2020-08-29. [dostęp 2021-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-11)]. (ang.).
- ↑ a b Jonathan McEvoy: Who is Lando Norris, McLaren's new teen driver?. iol.co.za, 2018-09-05. [dostęp 2021-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-11)]. (ang.).
- ↑ Joseph Wilkes: Who is Adam Norris, millionaire father of McLaren F1 star Lando?. bristolpost.co.uk, 2019-03-06. [dostęp 2021-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-11)]. (ang.).
- ↑ Driver Database – Oliver Norris. driverdb.com. [dostęp 2021-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-14)]. (ang.).
- ↑ Lando Norris. planetf1.com. [dostęp 2021-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-10)]. (ang.).
- ↑ 5 Things You May Not Know About F1'S British Teen Sensation Lando Norris. motorsport.co.uk, 2017-11-07. [dostęp 2021-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-21)]. (ang.).
- ↑ a b Lando Norris. bellracing.eu. [dostęp 2021-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-16)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Driver Database – Lando Norris. driverdb.com. [dostęp 2021-05-11]. (ang.).
- ↑ Lando Norris: MSA Formula Champion in profile. fiaformula4.com, 2015-10-11. [dostęp 2021-11-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-19)]. (ang.).
- ↑ Stephen Lickorish: Lando Norris wins inaugural MSA Formula championship. autosport.com, 2015-10-15. [dostęp 2021-11-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-07)]. (ang.).
- ↑ Shaun Eade: Lando Norris wins Toyota Racing Series and New Zealand Grand Prix. stuff.co.nz, 2016-02-14. [dostęp 2021-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-08)]. (ang.).
- ↑ MSA Formula champion Lando Norris wins 2016 Toyota Racing Series. autosport.com, 2016-02-14. [dostęp 2021-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-04)]. (ang.).
- ↑ Jack Cozens: Lando Norris wins 2016 Formula Renault Eurocup championship. autosport.com, 2016-09-25. [dostęp 2021-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-27)]. (ang.).
- ↑ a b 2015 FIA British Formula 4 Champion Lando Norris wins McLaren Autosport BRDC Award. fiaformula4.com, 2016-12-05. [dostęp 2021-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-25)]. (ang.).
- ↑ McLaren: Lando Norris showed star quality in Hungary Formula 1 test. autosport.com, 2017-08-02. [dostęp 2021-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-09)]. (ang.).
- ↑ Tomek Jóźwik: Lando Norris startuje z własną organizacją esportową. Poznajcie Team Quadrant. cybersport.pl, 2020-11-07. [dostęp 2021-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-11)]. (ang.).
- ↑ About us - Quadrant. quadrant.gg. [dostęp 2021-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-11)]. (ang.).
- ↑ Driver Standings for the FIA Formula 2 2017 Championship. fiaformula2.com. [dostęp 2021-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-09)]. (ang.).
- ↑ Driver Standings for the FIA Formula 2 2018 Championship. fiaformula2.com. [dostęp 2021-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-11)]. (ang.).
- ↑ 2019 Driver Standings: Lando Norris. formula1.com. [dostęp 2021-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-22)]. (ang.).
- ↑ 2020 Driver Standings: Lando Norris. formula1.com. [dostęp 2021-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-11)]. (ang.).
- ↑ 2021 Driver Standings: Lando Norris. formula1.com. [dostęp 2022-03-20]. (ang.).
- ↑ 2022 Driver Standings: Lando Norris. formula1.com. [dostęp 2021-05-11]. (ang.).
- ↑ 2023 Driver Standings: Lando Norris. formula1.com. [dostęp 2023-04-30]. (ang.).
- ↑ 2024 Driver Standings: Lando Norris. Formuła 1. [dostęp 2024-04-09]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Driver Database – Lando Norris. driverdb.com. [dostęp 2021-05-11]. (ang.).
- Formula 1 – Lando Norris. formula1.com. [dostęp 2021-05-11]. (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Oficjalna strona Lando Norrisa. landonorris.com. [dostęp 2021-05-11]. (ang.).