Michael Stich

tenisista niemiecki

Michael Stich (ur. 18 października 1968 w Pinnebergu) – niemiecki tenisista, zwycięzca Wimbledonu 1991 w grze pojedynczej i Wimbledonu 1992 w grze podwójnej, złoty medalista gry podwójnej igrzysk olimpijskich w Barcelonie (1992), zdobywca Pucharu Davisa.

Michael Stich
Ilustracja
Państwo

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

18 października 1968
Pinneberg

Wzrost

193 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1988

Zakończenie kariery

1997

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

18

Najwyżej w rankingu

2 (22 listopada 1993)

Australian Open

SF (1993)

Roland Garros

F (1996)

Wimbledon

W (1991)

US Open

F (1994)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

10

Najwyżej w rankingu

9 (22 marca 1991)

Australian Open

QF (1993)

Roland Garros

3R (1989, 1991)

Wimbledon

W (1992)

US Open

SF (1992)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
złoto Barcelona 1992 tenis ziemny
(gra podwójna)

Kariera tenisowa edytuj

Jako zawodowy tenisista Stich występował w latach 1988–1997.

W grze pojedynczej wygrał 18 turniejów rangi ATP World Tour, w tym w 1991 roku Wimbledon. W finale pokonał Borisa Beckera 6:4, 7:6(4), 6:4[1]. Stich dodatkowo przegrał 13 finałów, w tym French Open 1996 i US Open 1994. We francuskiej imprezie uległ Jewgienijowi Kafielnikowowi, a w Nowym Jorku Andre Agassiemu.

W grze podwójnej Niemiec triumfował w 10 turniejach ATP World Tour oracz w 6 był finalistą. Największe deblowe sukcesy odniósł w sezonie 1992, kiedy zwyciężył w Wimbledonie i na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie. Podczas Wimbledonu grał w parze z Johnem McEnroe, w finale eliminując 5:7, 7:6(5), 3:6, 7:6(5), 19:17 Jima Grabba i Richeya Reneberga. W Barcelonie startował razem z Borisem Beckerem w finale wygrywając 7:6(5), 4:6, 7:6(5), 6:3 z Wayne’em Ferreirą i Pietem Norvalem[2].

W sezonie 1993 Stich razem z reprezentacją Niemiec zdobył Puchar Davisa. Uczestniczył we wszystkich rundach turnieju, przegrywając 1 mecz z 12 rozegranych. W finale Niemcy 4:1 pokonali Australię, a 3 pkt. dla zespołu wywalczył Stich, w singlu po zwycięstwach nad Jasonem Stoltenbergiem i Richardem Frombergiem oraz w deblu nad Toddem Woodbridge’em i Markiem Woodforde’em[3]. Partnerem Sticha w tym meczu był Patrik Kühnen.

Dnia 22 lipca 2018 Stich został uhonorowany miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[4][5].

Najwyżej w rankingu ATP World Tour singlistów zajmował 2. miejsce (22 listopada 1993), a w rankingu deblistów 9. miejsce (22 marca 1991).

Finały w turniejach ATP World Tour edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (18–13) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 4 marca 1990 Memphis Twarda (hala)   Wally Masur 6:7, 6:4, 7:6
Finalista 1. 6 stycznia 1991 Adelaide Twarda   Nicklas Kulti 3:6, 6:1, 2:6
Finalista 2. 13 stycznia 1991 Sydney Twarda   Guy Forget 3:6, 4:6
Finalista 3. 24 lutego 1991 Memphis Twarda (hala)   Ivan Lendl 5:7, 3:6
Zwycięzca 2. 7 lipca 1991 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Boris Becker 6:4, 7:6(4), 6:4
Zwycięzca 3. 21 lipca 1991 Stuttgart Ceglana   Alberto Mancini 1:6, 7:6(9), 6:4, 6:2
Zwycięzca 4. 25 sierpnia 1991 Schenectady Twarda   Emilio Sánchez 6:2, 6:4
Zwycięzca 5. 20 października 1991 Wiedeń Dywanowa (hala)   Jan Siemerink 6:4, 6:4, 6:4
Finalista 4. 10 maja 1992 Hamburg Ceglana   Stefan Edberg 7:5, 4:6, 1:6
Zwycięzca 6. 14 czerwca 1992 Rosmalen Trawiasta   Jonathan Stark 6:4, 7:5
Zwycięzca 7. 13 grudnia 1992 Monachium Dywanowa (hala)   Michael Chang 6:2, 6:3, 6:2
Zwycięzca 8. 21 lutego 1993 Stuttgart Dywanowa (hala)   Richard Krajicek 4:6, 7:5, 7:6(4), 3:6, 7:5
Finalista 5. 2 maja 1993 Monachium Ceglana   Ivan Lendl 6:7(2), 3:6
Zwycięzca 9. 9 maja 1993 Hamburg Ceglana   Andriej Czerkasow 6:3, 6:7(1), 7:6(7), 6:4
Zwycięzca 10. 13 czerwca 1993 Londyn Trawiasta   Wayne Ferreira 6:3, 6:4
Finalista 6. 25 lipca 1993 Stuttgart Ceglana   Magnus Gustafsson 3:6, 4:6, 6:3, 6:4, 4:6
Zwycięzca 11. 3 października 1993 Bazylea Twarda (hala)   Stefan Edberg 6:4, 6:7(5), 6:3, 6:2
Zwycięzca 12. 31 października 1993 Sztokholm Dywanowa (hala)   Goran Ivanišević 4:6, 7:6(6), 7:6(3), 6:2
Zwycięzca 13. 21 listopada 1993 Frankfurt Dywanowa (hala)   Pete Sampras 7:6(3), 2:6, 7:6(7), 6:2
Finalista 7. 12 grudnia 1993 Monachium Dywanowa (hala)   Petr Korda 6:2, 4:6, 6:7, 6:2, 9:11
Zwycięzca 14. 27 lutego 1994 Rotterdam Dywanowa (hala)   Wayne Ferreira 4:6, 6:3, 6:0
Zwycięzca 15. 1 maja 1994 Monachium Ceglana   Petr Korda 6:2, 2:6, 6:3
Zwycięzca 16. 19 czerwca 1994 Halle Trawiasta   Magnus Larsson 6:4, 4:6, 6:3
Finalista 8. 11 września 1994 US Open, Nowy Jork Twarda   Andre Agassi 1:6, 6:7(5), 5:7
Finalista 9. 23 października 1994 Wiedeń Dywanowa (hala)   Andre Agassi 6:7(4), 6:4, 2:6, 3:6
Finalista 10. 26 lutego 1995 Stuttgart Dywanowa (hala)   Richard Krajicek 6:7(4), 3:6, 7:6(6), 6:1, 3:6
Finalista 11. 7 maja 1995 Monachium Ceglana   Wayne Ferreira 5:7, 6:7(6)
Finalista 12. 25 czerwca 1995 Halle Trawiasta   Marc Rosset 6:3, 6:7(11), 6:7(8)
Zwycięzca 17. 6 sierpnia 1995 Los Angeles Twarda   Thomas Enqvist 6:7(7), 7:6(4), 6:2
Zwycięzca 18. 25 lutego 1996 Antwerpia Dywanowa (hala)   Goran Ivanišević 6:3, 6:2, 7:6(5)
Finalista 13. 9 czerwca 1996 French Open, Paryż Ceglana   Jewgienij Kafielnikow 6:7(4), 5:7, 6:7(4)

Gra podwójna (10–6) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 8 października 1989 Bazylea Twarda (hala)   Udo Riglewski   Omar Camporese
  Claudio Mezzadri
6:3, 4:6, 6:0
Finalista 1. 4 marca 1990 Memphis Twarda (hala)   Udo Riglewski   Darren Cahill
  Mark Kratzmann
5:7, 2:6
Zwycięzca 2. 6 maja 1990 Monachium Ceglana   Udo Riglewski   Petr Korda
  Tomáš Šmíd
6:1, 6:4
Finalista 2. 13 maja 1990 Hamburg Ceglana   Udo Riglewski   Sergi Bruguera
  Jim Courier
6:7, 2:6
Zwycięzca 3. 17 czerwca 1990 Rosmalen Trawiasta   Jakob Hlasek   Jim Grabb
  Patrick McEnroe
7:6, 6:3
Finalista 3. 26 sierpnia 1990 Long Island Twarda   Udo Riglewski   Guy Forget
  Jakob Hlasek
6:2, 3:6, 4:6
Zwycięzca 4. 21 października 1990 Wiedeń Dywanowa (hala)   Udo Riglewski   Jorge Lozano
  Todd Witsken
6:4, 6:4
Finalista 4. 17 lutego 1991 Filadelfia Dywanowa (hala)   Udo Riglewski   Rick Leach
  Jim Pugh
4:6, 4:6
Zwycięzca 5. 24 lutego 1991 Memphis Twarda (hala)   Udo Riglewski   John Fitzgerald
  Laurie Warder
7:5, 6:3
Zwycięzca 6. 26 kwietnia 1992 Monte Carlo Ceglana   Boris Becker   Petr Korda
  Karel Nováček
6:4, 6:4
Finalista 5. 11 maja 1992 Hamburg Ceglana   Carl-Uwe Steeb   Sergio Casal
  Emilio Sánchez
6:4, 7:6
Finalista 6. 14 czerwca 1992 Rosmalen Trawiasta   John McEnroe   Jim Grabb
  Richey Reneberg
6:4, 6:7, 6:4
Zwycięzca 7. 4 lipca 1992 Wimbledon, Londyn Trawiasta   John McEnroe   Jim Grabb
  Richey Reneberg
5:7, 7:6, 3:6, 7:6, 19:17
Zwycięzca 8. 8 sierpnia 1992 Barcelona Ceglana   Boris Becker   Wayne Ferreira
  Piet Norval
7:6(5), 4:6, 7:6(5), 6:3
Zwycięzca 9. 8 sierpnia 1993 Los Angeles Twarda   Wayne Ferreira   Grant Connell
  Scott Davis
7:6, 7:6
Zwycięzca 10. 15 czerwca 1997 Halle Trawiasta   Karsten Braasch   David Adams
  Marius Barnard
7:6, 6:3

Przypisy edytuj

  1. Robin Finn, TENNIS; Stich Upsets Becker at Wimbledon [online] [dostęp 2018-03-24] (ang.).
  2. Michael Stich Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-03-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-05] (ang.).
  3. Stich Powers Germany To Davis Cup Title, „tribunedigital-chicagotribune” [dostęp 2018-03-24] (ang.).
  4. Michael Stich [online], International Tennis Hall of Fame [dostęp 2018-07-22].
  5. Stich, Sukova inducted into tennis hall of fame, „ESPN.com” [dostęp 2018-07-22].

Bibliografia edytuj