Wikipedia

Michaela Gerg

niemiecka narciarka alpejska

Michaela Gerg-Leitner (ur. 10 listopada 1965 w Lenggries) – niemiecka narciarka alpejska reprezentująca też RFN, brązowa medalistka mistrzostw świata.

Michaela Gerg
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1965
Lenggries

Klub

SC Lenggries

Wzrost

165 cm

Debiut w PŚ

3.12 1980, Val d’Isère
(34. miejsce – zjazd)

Pierwsze punkty w PŚ

4.12 1980, Val d’Isère
(12. miejsce – kombinacja)

Pierwsze podium w PŚ

30.01 1983, Les Diablerets (2. miejsce – kombinacja)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
Mistrzostwa świata
brąz Vail 1989 Supergigant
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Auron 1982 Gigant
złoto Sestriere 1983 Gigant
złoto Sestriere 1983 Kombinacja
srebro Sestriere 1983 Zjazd
Puchar Świata
3. miejsce
1989/1990
Puchar Świata (Zjazd)
3. miejsce
1988/1989
3. miejsce
1989/1990
Puchar Świata (Supergigant)
2. miejsce
1989/1990
3. miejsce
1990/1991
Puchar Świata (Kombinacja)
2. miejsce
1989/1990
Zakończenie kariery: 1996 r.

Kariera edytuj

Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 1982 roku, kiedy podczas mistrzostw świata juniorów w Auron wywalczyła złoty medal w gigancie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Sestriere zwyciężyła w gigancie i kombinacji, a w zjeździe zajęła drugie miejsce.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 3 grudnia 1980 roku w Val d’Isère, zajmując 34. miejsce w slalomie[1]. Pierwsze punkty wywalczyła dzień później w tej samej miejscowości, zajmując dwunaste miejsce w kombinacji. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła 30 stycznia 1983 roku w Les Diablerets, kończąc rywalizację w tej samej konkurencji na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła na podium Hanni Wenzel z Liechtensteinu i Austriaczkę Elisabeth Kirchler. Łącznie 24 razy stawała na podium zawodów pucharowych, odnosząc przy tym cztery zwycięstwa: 12 grudnia 1985 roku w Val d’Isère, 8 sierpnia 1989 roku w Las Leñas i 20 stycznia 1995 roku w Cortina d’Ampezzo była najlepsza w zjeździe, a 29 listopada 1986 roku w Park City triumfowała w gigancie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1989/1990, kiedy zajęła trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej i klasyfikacji zjazdu oraz drugie w klasyfikacjach supergiganta i kombinacji. Ponadto w sezonie 1988/1989 była trzecia w klasyfikacji zjazdu, a w sezonie 1990/1991 była trzecia w supergigancie.

W 1989 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Vail, gdzie zdobyła brązowy medal w supergigancie. Wyprzedziły ją tam tylko dwie Austriaczki: Ulrike Maier i Sigrid Wolf. Był to jej jedyny medal wywalczony na międzynarodowych zawodach tej rangi. Na tej samej imprezie zajęła też szóste miejsce w zjeździe. Zajmowała także ósme miejsce w supergigancie i zjeździe na mistrzostwach świata w Crans-Montana w 1987 roku i supergigancie podczas mistrzostw świata w Saalbach w 1991 roku. W 1984 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie, gdzie zajęła 24. miejsce w gigancie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Calgary była między innymi dziesiąta w supergigancie i trzynasta w zjeździe. Najlepszy wynik olimpijski osiągnęła podczas igrzysk olimpijskich w Albertville w 1992 roku, gdzie była siódma w supergigancie. Brała ponadto udział w igrzyskach w Lillehammer dwa lata później, gdzie zajęła 31. miejsce w tej konkurencji.

W 1996 roku zakończyła karierę.

Jej teść, Mathias Leitner również uprawiał narciarstwo alpejskie.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
24. 13 lutego 1984   Sarajewo Gigant 2:20,98 +5,30   Debbie Armstrong
13. 19 lutego 1988   Calgary Zjazd 1:25,86 +1,97   Marina Kiehl
DSQ 21 lutego 1988   Calgary Kombinacja 29,25 pkt -   Anita Wachter
10. 22 lutego 1988   Calgary Supergigant 1:19,03 +1,95   Sigrid Wolf
DNF2 24 lutego 1988   Calgary Gigant 2:06,49 -   Vreni Schneider
DSQ 13 lutego 1992   Albertville Kombinacja 2,55 pkt -   Petra Kronberger
18. 15 lutego 1992   Albertville Zjazd 1:52,55 +2,44   Kerrin Lee-Gartner
7. 18 lutego 1992   Albertville Supergigant 1:21,22 +2,55   Deborah Compagnoni
DNF2 19 lutego 1992   Albertville Gigant 2:12,74 -   Pernilla Wiberg
31. 15 lutego 1994   Lillehammer Supergigant 1:22,15 +3,04   Diann Roffe

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF[2] 3 lutego 1985   Bormio Zjazd 1:26,96 +1,80   Michela Figini
13. 4 lutego 1985   Bormio Kombinacja 18,72 pkt +80,03 pkt   Erika Hess
14. 6 lutego 1985   Bormio Gigant 2:18,53 +2,53   Diann Roffe
DNF1[3] 9 lutego 1985   Bormio Slalom 1:29,58 -   Perrine Pelen
8. 1 lutego 1987   Crans-Montana Zjazd 1:43,80 +1,95   Maria Walliser
8. 3 lutego 1987   Crans-Montana Supergigant 1:19,17 +2,23   Maria Walliser
10. 5 lutego 1987   Crans-Montana Gigant 2:21,22 +3,20   Vreni Schneider
DNF[4] 2 lutego 1989   Vail Kombinacja 5,65 pkt -   Tamara McKinney
6. 5 lutego 1989   Vail Zjazd 1:46,50 +1,88   Maria Walliser
3.  8 lutego 1989   Vail Supergigant 1:19,46 +0,04   Ulrike Maier
DNF1[5] 11 lutego 1989   Vail Gigant 2:29,37 -   Vreni Schneider
11. 26 stycznia 1991   Saalbach Zjazd 1:29,12 +1,36   Petra Kronberger
8. 29 stycznia 1991   Saalbach Supergigant 1:08,72 +1,11   Ulrike Maier
DNF[6] 31 stycznia 1991   Saalbach Kombinacja 26,45 pkt -   Chantal Bournissen
14. 2 lutego 1991   Saalbach Gigant 2:07,45 +2,48   Pernilla Wiberg

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
11. 4 marca 1982   Auron Zjazd 1:40,53 +1,97   Catherine Quittet
1.  5 marca 1982   Auron Gigant 2:35,82 - -
2.  3 marca 1983   Sestriere Zjazd 1:32,49 +0,16   Marina Kiehl
1.  4 marca 1983   Sestriere Gigant 2:16,79 - -
10. 5 marca 1983   Sestriere Slalom 1:38,46 +2,75   Fulvia Stevenin
1.  5 marca 1983   Sestriere Kombinacja ? - -

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium w zawodach edytuj

  1.   Les Diablerets – 30 stycznia 1983 (kombinacja) – 2. miejsce
  2.   Sestriere – 7 grudnia 1985 (supergigant) – 2. miejsce
  3.   Val d’Isère – 12 grudnia 1985 (zjazd) – 1. miejsce
  4.   Val d’Isère – 13 grudnia 1985 (zjazd) – 3. miejsce
  5.   Oberstaufen – 19 stycznia 1986 (gigant) – 2. miejsce
  6.   Park City – 29 listopada 1986 (gigant) – 1. miejsce
  7.   Val d’Isère – 2 grudnia 1988 (zjazd) – 3. miejsce
  8.   Tignes – 19 stycznia 1989 (zjazd) – 3. miejsce
  9.   Lake Louise – 18 lutego 1989 (zjazd) – 3. miejsce
  10.   Lake Louise – 19 lutego 1989 (zjazd) – 3. miejsce
  11.   Las Leñas – 8 sierpnia 1989 (zjazd) – 1. miejsce
  12.   Vail – 2 grudnia 1989 (supergigant) – 3. miejsce
  13.   Steamboat Springs – 9 grudnia 1989 (zjazd) – 3. miejsce
  14.   Steamboat Springs – 10 grudnia 1989 (kombinacja) – 2. miejsce
  15.   Panorama – 16 grudnia 1989 (zjazd) – 2. miejsce
  16.   Panorama – 17 grudnia 1989 (zjazd) – 3. miejsce
  17.   Hinterstoder – 8 stycznia 1990 (gigant) – 3. miejsce
  18.   Méribel – 10 lutego 1990 (supergigant) – 3. miejsce
  19.   Åre – 16 marca 1990 (supergigant) – 2. miejsce
  20.   Méribel – 19 stycznia 1991 (supergigant) – 2. miejsce
  21.   Garmisch-Partenkirchen – 9 lutego 1991 (supergigant) – 3. miejsce
  22.   Morzine – 25 stycznia 1992 (zjazd) – 3. miejsce
  23.   Lake Louise – 19 grudnia 1992 (zjazd) – 3. miejsce
  24.   Cortina d’Ampezzo – 20 stycznia 1995 (zjazd) – 1. miejsce

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ alpineskiworld.net: 03.12.80. Val d’Isere Downhill, women (ang.)
  2. ↑ alpineskiworld.net: 03.02.1985. Santa Catarina Val Furva Downhill, women (ang.)
  3. ↑ alpineskiworld.net: 09.02.1985. Bormio Slalom, women (ang.)
  4. ↑ alpineskiworld.net: 29.01-02.02.1989. Beaver Creek Alpine Combined, women (ang.)
  5. ↑ alpineskiworld.net: 11.02.1989. Vail Giant Slalom, women (ang.)
  6. ↑ alpineskiworld.net: 25-31.01.1991. Saalbach Alpine Combined, women (ang.)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michaela_Gerg&oldid=70325124”