Place des Vosges

Plac Wogezów
Place des Vosges
	III dzielnica Paryża, IV dzielnica Paryża
	nr rej. od 1954 na liście architektonicznych i historycznych zabytków Francji
	; Place des Vosges
Państwo	Francja
Miejscowość	Paryż
Długość	140 m x 140 m
Powierzchnia	17 780 m²
Poprzednie nazwy	Place Royale, Place des Fédérés, Place de l'Indivisibilité, Place du Parc-d'Artillerie, Place de la Fabrication-des-Armes, Place de la République
	Plan
	Położenie na mapie Paryża Place des Vosges
	Położenie na mapie Francji Place des Vosges
	Położenie na mapie Île-de-France Place des Vosges
	48°51′20,0″N 2°21′56,0″E/48,855556 2,365556
	Multimedia w Wikimedia Commons

Place des Vosges (wymowa fr.:[pl as de v o ʒ]), także Plac Wogezów, dawniej Place Royale (Plac Królewski) – najstarszy plac miejski w Paryżu, znajdujący się w historycznej dzielnicy Le Marais, obecnie na terenie III i IV dzielnicy Paryża. Uważany za jeden z najokazalszych i najbardziej reprezentatywnych placów stołecznych^[1]. Od 26 października 1954 umieszczony na liście architektonicznych i historycznych zabytków Francji^[2].

Nazwa edytuj

Pierwotna nazwa Placu Wogezów (Place Royale) została nadana mu w 1612 r. jako iż W wyniku zawirowań w czasie Rewolucji Francuskiej plac wielokrotnie zmieniał swoje nazewnictwo aż do 1800 roku gdy nazwę zmieniono na Place des Vosges na cześć mieszkańców departamentu Wogezy, który jako pierwszy w całości zapłacił podatki przeznaczone na kampanię armii rewolucyjnej oraz wysłał swoich ochotników z gminy Remiremont do zbrojnego wsparcia powstania.

Powrót monarchii z okresem panowania dynastii Burbonów w latach 1814-1848 oraz Napoleona III Bonaparte w 1852-1870, zwrócił mu nazwę Place Royale . Po upadku II Cesarstwa nazwę z powtórnie przemianowano na Places des Vosges^[3].

Kalendarium zmian nazewnictwa placu na przestrzeni wieków edytuj

Lipiec 1605 r. – Place Royale (Place Royalle)
19 sierpnia 1792 r. – Place des Fédérés
4 lipca 1793 r. – Place de l'Indivisibilité
1793 r. – Place du Parc-d'Artillerie
1793 r. – Place de la Fabrication-des-Armes
13 września 1800 r. – Place des Vosges
27 kwietnia 1814 r. – Place Royale
1830 r.– Place de la République
14 marca 1848 r. – Place des Vosges
1852 r. – Place Royale
16 września 1870 r. – Place des Vosges

Historia edytuj

Na miejscu dzisiejszego placu jeszcze w XVI w. znajdował się zamek Tournelles, jedna z rezydencji królewskich. Jednak po tym, gdy w zamkowym turnieju został śmiertelnie ranny Henryk II Walezjusz, Katarzyna Medycejska rozkazała obiekt zburzyć. Wybudowania w tym miejscu reprezentacyjnego placu dokonano w latach 1605-1612 za rządów Henryka IV, który zlecił budowę placu dwóm architektom – Claude’owi Chastillon oraz Louisowi Métezeau.

Plac Wogezów jest jednym z pięciu placów królewskich w Paryżu (Les Places Royales de Paris). Pozostałe to: Place Dauphine (1614 r.), Place des Victoires (1686 r.), Place Vendôme (1699 r.) oraz Place de la Concorde (1772 r.).

Dla zachowania oryginalnego wyglądu i stylu kamienic plac od lat 60. XX wieku chroniony jest rozporządzeniem francuskiego ministerstwa kultury, zabraniającym m.in. ingerencji w wygląd i układ architektoniczny domów. Zasada ta dotyczy szczególnie fasad budynków^[4].

Architektura edytuj

Place des Vosges zbudowany jest na planie czworokąta, zbliżonego do kwadratu o boku 140 metrów. Plac zamyka 36 trójkondygnacyjnych, kamienic w stylu Henryka IV^[5]^[a] (po 9 z każdej strony placu). Budynki zdobi elewacja z czerwonej cegły Brique-et-pierre. Domy oparte są na wspartych na kwadratowych filarach, sklepionych arkadach, tworzących przejście dookoła całego placu. Nad fasadami dominują strome, mansardowe z niebieskiego łupku oraz niewielkie ozdobne lukarny, oparte na okapie dachowym. Domy zbudowane są na planie schematycznej, jednolitej kompozycji projektu Baptysty Jacques’a I Androuet'a du Cerceau. Wyjątek stanowią celowo nieco wyższe: Pawilon Króla (Le pavillon du roi) – ulokowany w centrum południowej części placu, oraz Pawilon Królowej (Le pavillon de la reine) – w północnej; oba mają po trzy arkady przejazdowe umożliwiające dostęp na plac. Rezydencje te zaprojektowano z okazji inauguracji placu, jednak nigdy nie zamieszkał w nich żaden monarcha (z wyjątkiem Anny Austriaczki, która przez krótki czas rezydowała w Pawilonie Królowej)^[3].

Koncepcja ciągnących się w pierwszej kondygnacji kamienicy arkad, która pierwszy raz pojawiła się we Francji (z wyjątkiem wcześniejszych średniowiecznych bastyd), posłużyła później za wzór do projektów licznych placów i ulic w całej Europie. Przykładami podobnego zastosowania podcieni w architekturze są np. Rue de Rivoli w Paryżu, wytyczona i wybudowana na polecenie Napoleona I Bonaparte, oraz nieistniejący kompleks zabudowań Marywil w Warszawie.

Wiele budynków w Paryżu jest bardzo zbliżonych do architektury Place des Vosges. Przykładem może być Hôpital Saint Louis (Szpital Świętego Ludwika) wybudowany przez Claude’a Chastillon, znajdujący się w X dzielnicy Paryża.

Wewnętrzną przestrzeń placu zajmuje Skwer Ludwika XIII (fr. Square Louis-XIII) – niewielki ogrodzony park publiczny, obsadzony rzędami lip z czterema symetrycznie ustawionymi, barokowymi fontannami, zaprojektowanymi przez Jeana-Pierre'a Cortot. W centrum parku stoi replika konnego pomnik Ludwika XIII z 1825 r. autorstwa Charles'a Dupaty. Oryginalny posąg odsłonięty w 1639 r. zniszczono w czasie Rewolucji Francuskiej.

Skwer Ludwika XIII
Widok na Square Louis-XII oraz zabudowania Place des Vosges.
Widok na jedną z alei na skwerze
Pomnik Ludwika XIII autorstwa Louis'a Dupaty i Jeana-Pierre'a Cortot
Pomnik Ludwika XIII
Jedna z barokowych fontann
Widok na Place des Vosges wiosną
Latarnie wokół parku

Słynni mieszkańcy placu edytuj

Plac niemal od początku swojego istnienia stał się popularnym obszarem osiedlania się francuskiej arystokracji. Place des Vosges zamieszkiwało wiele znamienitych osobistości z francuskich środowisk artystycznych, politycznych oraz medialnych.

Rewers banknotu pięciofrankowego z 1959 r. z podobizną Victora Hugo. Na drugim planie zabudowania Place des Vosges na którym mieszkał pisarz.

Tablica upamiętniająca Téophila Gauthier'a

Znani mieszkańcy Place des Vosges edytuj

Galeria edytuj

Fasady kamienic
Arkady w podcieniach budynków

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

↑ Budowle w stylu Henryka IV to m.in. Place des Vosges, Pont Neuf, Place Dauphine czy niektóre części Rezydencji królewskiej w Fontainebleau

Przypisy edytuj

↑ Autour de la Place des Vosges [online], paristoric.com [dostęp 2021-08-12] (fr.).
↑ Francuskie MinisterstwoF.M. Kultury Francuskie MinisterstwoF.M., Place des Vosges [online], pop.culture.gouv.fr [dostęp 2021-08-12] (fr.).
↑ ^a ^b AlexandreA. Gady AlexandreA., De la place Royale à la place des Vosges, Action Artistique De Paris, 15 stycznia 1997 (fr.).
↑ Le plan de sauvegarde et de mise en valeur [online], culture.gouv.fr [dostęp 2021-08-13] (fr.).
↑ Henry IV style, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-07] (ang.).

[6] Budowle w stylu Henryka IV to m.in. Place des Vosges, Pont Neuf, Place Dauphine czy niektóre części Rezydencji królewskiej w Fontainebleau

[1] Autour de la Place des Vosges [online], paristoric.com [dostęp 2021-08-12] (fr.).

[2] Francuskie MinisterstwoF.M. Kultury Francuskie MinisterstwoF.M., Place des Vosges [online], pop.culture.gouv.fr [dostęp 2021-08-12] (fr.).

[:0-3] AlexandreA. Gady AlexandreA., De la place Royale à la place des Vosges, Action Artistique De Paris, 15 stycznia 1997 (fr.).

[4] Le plan de sauvegarde et de mise en valeur [online], culture.gouv.fr [dostęp 2021-08-13] (fr.).

[5] Henry IV style, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-07] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[a]