Zbrodnia w Soroczynie

zbrodnia UPA

Zbrodnia w Soroczynie – zbrodnia dokonana przez bojówkę Ukraińskiej Powstańczej Armii na co najmniej 140 polskich mieszkańcach[1][2] kolonii Soroczyn, położonej w powiecie włodzimierskim województwa wołyńskiego, podczas rzezi wołyńskiej.

Zbrodnia w Soroczynie
Państwo

Polska (okupowana przez III Rzeszę)

Miejsce

Soroczyn

Data

29 sierpnia 1943

Liczba zabitych

co najmniej 140

Typ ataku

ludobójstwo

Sprawca

Ukraińska Powstańcza Armia

brak współrzędnych
Soroczyn na tablicy Pomnika Rzezi Wołyńskiej w Warszawie

Napad na miejscowość nastąpił rano 29 sierpnia 1943 roku. Kolonię otoczono i zamordowano co najmniej 140 Polaków. Dobytek zabitych został rozkradziony przez Ukraińców. Rzeź przeżył Bronisław Kunysz, mieszkaniec Grabiny, który nocował w stodole rodziny Rolaków z Soroczyna.

Napad na Soroczyn był częścią większej akcji UPA na zachodzie Wołynia. Tego samego dnia wymordowano inne pobliskie miejscowości polskie.

Przypisy edytuj

  1. Grzegorz Motyka, Od rzezi wołyńskiej do akcji „Wisła”, Kraków 2011, ISBN 978-83-08-04576-3, s.146
  2. Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, t. 1, Warszawa: „von borowiecky”, 2000, s. 882, ISBN 83-87689-34-3, OCLC 749680885.