Édouard Herzen

belgijski chemik

Édouard Herzen (ur. w 1877 we Florencji, zm. w 1936) – belgijski chemik rosyjskiego pochodzenia, który odegrał wiodącą rolę w rozwoju fizyki i chemii w XX wieku. Współpracował z przemysłowcem Ernestem Solvayem i uczestniczył w pierwszej, drugiej, czwartej, piątej, szóstej i siódmej konferencji Solvaya[1].

Édouard Herzen na Kongresie Solvaya

Biografia edytuj

Herzen był wnukiem Aleksandra Herzena, wybitnej rosyjskiej postaci publicznej[2][3]. W 1902 r. opublikował pracę na temat napięcia powierzchniowego[4]. W 1921 r. został dyrektorem Wydziału Nauk Fizycznych i Chemicznych w l'Institut des Hautes-Études[4].

W 1924 roku opublikował, we współpracy z fizykiem Hendrikiem Lorentzem, notatkę dla Francuskiej Akademii Nauk zatytułowaną The Reports of Energy and Mass After Ernest Solvay[4]. W tym samym roku napisał popularną książkę La Relativité d'Einstein, wydaną przez Editions of New Library of Lausanne.

Przypisy edytuj

  1. Annamaria Laserra, Album Belgique, Peter Lang, 2010, ISBN 978-90-5201-635-1 [dostęp 2023-06-29] (fr.).
  2. Русский век [online], ruvek.mid.ru [dostęp 2023-06-29].
  3. Ирена Желвакова. Осколки былого. [online], nasledie-rus.ru [dostęp 2023-06-29].
  4. a b c Édouard Herzen, Sur les tensions superficielles des mélanges de liquides normaux, par Édouard Herzen ... Thèse présentée à la Faculté des sciences de l'Université de Lausanne ..., Société générale d'imprimerie, 1902 [dostęp 2023-06-29] (fr.).