Wikipedia

Ārons Bogoļubovs

łotewski judoka

Ārons Bogoļubovs, ros. Арон Гершевич Боголюбов; Aron Gierszewicz Bogolubow (ur. 30 grudnia 1938 w Leningradzie) – radziecki judoka i zawodnik sambo.

Ārons Bogoļubovs
Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1938
Leningrad

Obywatelstwo

ZSRR

Wzrost

172 cm

Debiut

1952

Kategoria wagowa

lekka

Klub

Dinamo Ryga

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
brąz Tokio 1964 judo
(do 68 kg)
Mistrzostwa Europy
złoto Madryt 1965 drużynowo
złoto Berlin 1964 drużynowo
złoto Berlin 1964 do 68 kg
złoto Genewa 1963 do 68 kg
brąz Luksemburg 1966 do 70 kg
Odznaczenia
Order Honoru Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Kariera edytuj

W 1952 rozpoczął karierę zawodnika sambo w Dinamo Ryga[1]. W 1956 zaczął starty w międzynarodowych zawodach. W 1958 został mistrzem ZSRR w sambo w wadze do 68 kg[2] i otrzymał tytuł mistrza sportu. W 1959 zdobył brązowy medal na mistrzostwach ZSRR w sambo w wadze do 68 kg[3], a w 1960 powtórzył to osiągnięcie[4]. W 1963 wygrał mistrzostwa Europy w judo w wadze do 68 kg[5] oraz został mistrzem ZSRR w sambo w tej samej wadze[6]. W 1964 wystartował na igrzyskach olimpijskich, na których zdobył brązowy medal w wadze lekkiej w judo[7]. W grupie walczył z Eiamem Harssarungsrim z Tajlandii i Nguyễn Văn Bìnhem z Wietnamu Południowego. Bogoļubovs wygrał oba swoje pojedynki, a w ćwierćfinale pokonał przez waza-ari Park Cheong-sama z Korei Południowej. W półfinale przegrał przez kinsę z Erikiem Hännim[8]. W tym samym roku został też mistrzem Europy w judo w wadze do 68 kg[9] oraz mistrzem ZSRR w sambo w tej samej wadze[10]. W 1965 został mistrzem Europy w klasyfikacji zespołowej. W 1966 został brązowym medalistą mistrzostw Europy w wadze do 70 kg[11]. Niedługo potem zakończył karierę. Po zakończeniu kariery został trenerem. W latach 70. był dyrektorem technicznym reprezentacji ZSRR[12] oraz jej szkoleniowcem. Trenował także kadrę Leningradu, którą reprezentował Władimir Putin[1].

Życie prywatne edytuj

Jest Żydem[13]. Obecnie mieszka w Hamburgu, gdzie jest trenerem drużyny TH Eilbeck[1][14]. Jest Zasłużonym Mistrzem Sportu ZSRR i Rosji[15]. Ukończył Rosyjski Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny im. A. I. Herzena w Leningradzie. Jego stryjem był poeta Iosif Utkin.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c Отзывы о КУДО. kudo.com.ua, 2013-02-22. [dostęp 2014-01-02]. (ros.).
  2. ↑ 12-ый Чемпионат СССР по борьбе САМБО. sambo.spb.ru. [dostęp 2014-01-02]. (ros.).
  3. ↑ 13-ый Чемпионат СССР по борьбе САМБО. sambo.spb.ru. [dostęp 2014-01-02]. (ros.).
  4. ↑ 14-ый Чемпионат СССР по борьбе САМБО. sambo.spb.ru. [dostęp 2014-01-02]. (ros.).
  5. ↑ European Championships Genève 1963. judoinside.com. [dostęp 2014-01-02]. (ang.).
  6. ↑ 17-ый Чемпионат СССР по борьбе САМБО. sambo.spb.ru. [dostęp 2014-01-02]. (ros.).
  7. ↑ Judo at the 1964 Tokyo Summer Games: Men's Lightweight. sports-reference.com. [dostęp 2014-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-16)]. (ang.).
  8. ↑ Tokyo Organizing Committee: The Games of the XVIII Olympiad: Tokyo 1964. T. 2. Tokyo: Kyodo Printing Co. Ltd., 1966, s. 450-451. (ang.).
  9. ↑ European Championships Berlin 1964. judoinside.com. [dostęp 2014-01-02]. (ang.).
  10. ↑ 18-ый Чемпионат СССР по борьбе САМБО. sambo.spb.ru. [dostęp 2014-01-02]. (ros.).
  11. ↑ European Championships Luxembourg 1966. judoinside.com. [dostęp 2014-01-02]. (ang.).
  12. ↑ Maz pazīstamie medaļnieki. W: Ivars Ošiņš: Latvijas olimpiskais zelts, sudrabs, bronza. Rīga: Lauku avīze, 2008, s. 189. ISBN 978-9984-827-07-0. (łot.).
  13. ↑ Paul Taylor: Jews and the Olympic Games: The Clash Between Sport and Politics: with a Complete Review of Jewish Olympic Medallists. Brighton: Sussex Academic Press, 2004, s. 226. ISBN 978-1-903900-87-1. (ang.).
  14. ↑ Славко Текич и Арон Боголюбов – наши в Гамбурге. beiunsinhamburg.de, 2010-04-30. [dostęp 2014-01-02]. (ros.).
  15. ↑ Мастер-класс легендарного Арона. rusrek.com, 2010-03-08. [dostęp 2014-01-02]. (ros.).

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ārons_Bogoļubovs&oldid=72447393”