Łopie (lt. Lapės, co po litewsku znaczy "lisy") – miasteczko kilka kilometrów na północ od Kowna, położone na prawym brzegu Wilij, na historycznej sienkiewiczowskiej (w szerokim znaczeniu) Laudzie.

Łopie
Ilustracja
Budynek szkoły
Herb
Herb
Państwo

 Litwa

Okręg

 kowieński

Populacja (2001)
• liczba ludności


1 038[1]

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Łopie”
Ziemia54°58′40″N 24°00′40″E/54,977778 24,011111

Historia

edytuj

Po raz pierwszy zostało wymienione w 1591 r. Miejscowość należała do Czackich, potem do starosty Siwickiego, następnie przeszła do Ratowtów, a w XIX wieku własność Kacpra i Józefy Sokołowskich. Mieszkańcy są w większości polskiego pochodzenia, ale język polski znają głównie ludzie starsi. Jeszcze w 1920 roku Łopie zamieszkiwało 55% Polaków, a w niektórych okolicznych parafiach (gminach) jak Kiejdany, Wędziagoła, Łopie, Skorule, Pacunele i Wodokty Polacy stanowili 80-90% wszystkich mieszkańców[2]. Zanik polskości spowodowały represje i szykany litewskie w okresie międzywojennym (lituanizacja), powojennw wypędzenia ("repatriacje") do centralnej Polski, wywózki na Wschód oraz eliminowanie wszelkich form polskiego szkolnictwa i życia kulturalnego w okresie międzywojennym i powojennym.

Przypisy

edytuj
  1. Kauno apskrities kaimo gyvenamosios vietovės ir jų gyventojai. Wilno: Urząd Statystyczny Rządu Republiki Litewskiej, 2002. ISBN 9986-589-85-1. (lit.).
  2. K. Buchowski, Polacy w niepodległym państwie litewskim, 1918-1940, Instytut Historii Uniwersytetu w Białymstoku, 1999, p. 22.
  3. Grzegorz Rąkowski: Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Litwie. Warszawa: Burchard Edition, 1999-10-16, s. 286. ISBN 83-87654-07-8.

Linki zewnętrzne

edytuj