Świadczenie usług drogą elektroniczną
Świadczenie usług drogą elektroniczną – wykonanie usługi świadczonej bez jednoczesnej obecności stron (na odległość), poprzez przekaz danych na indywidualne żądanie usługobiorcy, przesyłanej i otrzymywanej za pomocą urządzeń do elektronicznego przetwarzania, włącznie z kompresją cyfrową oraz przechowywania danych, która jest w całości nadawana, odbierana lub transmitowana za pomocą sieci telekomunikacyjnej[1].
Do usług elektronicznych zaliczane są m.in.: wyszukiwarki treści w Internecie, komunikatory internetowe, streaming, udostępnianie aplikacji mobilnych, pocztę elektroniczną[2].
W polskim prawie termin zdefiniowany został w ustawie o świadczeniu usług drogą elektroniczną uchwalonej 18 lipca 2002 roku[1], stanowiącej wdrożenie dyrektywy Unii Europejskiej z dn. 8 czerwca 2000 r. dotyczącej niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego na rynku wewnętrznym[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Ustawa dnia 18 lipca 2002 roku o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz.U. z 2020 r. poz. 344).
- ↑ Świadczenie usług drogą elektroniczną i ochrona konsumenta w Sieci, Kwartalnik Radca Prawny.
- ↑ Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (dyrektywa o handlu elektronicznym) (CELEX: 32000L0031).