16 Dywizja Piechoty (III Rzesza)
16 (Westfalska) Dywizja Piechoty (niem. 16. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, brała udział w ataku na Związek Radziecki. Zniszczona w Stalingradzie.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1934, 1944 |
| Rozformowanie |
1944 (zniszczenie) |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Formowanie i walki
edytujSformowana w październiku 1934 roku pod ukrytą nazwą Kommandant von Münster, miejsce stacjonowania sztabu Münster. Na mocy rozkazu z 10 października 1935 otrzymała oficjalną nazwę 16 Dywizja Piechoty. Stacjonowała w VI Okręgu Wojskowym.
W sierpniu 1940 16 Dywizja Piechoty została podzielona. Większa jej część posłużyła do utworzenia 16 Dywizji Pancernej. Z pozostałości oraz uzupełnień sformowano 16 Dywizję Zmotoryzowaną, którą w czerwcu 1943 r. przekształcono w 16 Dywizję Grenadierów Pancernych. Wchodziła w skład zgrupowania armijnego Hotha prowadzącego działania bojowe w celu odblokowania wojsk niemieckich w Stalingradzie[1]. W 1943 został zniszczona w Stalingradzie[2].
Drugą 16 Dywizję Piechoty utworzono 4 sierpnia 1944 z resztek 16 Dywizji Polowej Luftwaffe i 158 Dywizji Zapasowej). 9 października 1944 dywizję przemianowano na 16 Dywizję Grenadierów Ludowych (16. Volksgrenadierdivision).
Dowódcy dywizji
edytuj- 16 Dywizja Piechoty
- płk Gerhard Glokke 1 IV 1934 – 1 X 1937;
- gen. por. Sigfrid Heinrici 1 X 1937 – 1 II 1940;
- gen. por. Heinrich Krampf 1 II 1940 – 1 VI 1940;
- gen. por. Hans – Valentin Hube 1 VI 1940 – 1 XI 1940;
- 16 Dywizja Piechoty Zmotoryzowanej
- gen. por. Sigfrid Henrici 1942
- gen. mjr Gerhard Graf von Schwerin 13 XI 1942 - 20 V 1943
- płk Wilhelm Crisolli 20 V 1943 - 23 VI 1943
- Druga 16 Dywizja Piechoty
- gen. mjr/gen. por. Ernst Häckel 5 VIII 1944 – 9 X 1944;
Struktura organizacyjna
edytuj- SKład w sierpniu 1939:
- 60 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I i III batalionu – Lüdenscheid, II, I i II rezerwowego batalionu – Arnsberg;
- 64 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, II, III i rezerwowego batalionu – Soest, I batalionu – Hamm;
- 79 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I i II batalionu – Monastyr, III batalionu – Rheine;
- 16 pułk artylerii: miejsce postoju sztabu, I, II dywizjonu – Hamm, III dywizjonu – Soest;
- I dywizjon 52 pułku artylerii ciężkiej: miejsce postoju – Monastyr;
- 16 batalion pionierów: miejsce postoju – Minden;
- 16 oddział przeciwpancerny: miejsce postoju – Hamm;
- 16 oddział łączności: miejsce postoju – Monastyr;
- 16 oddział obserwacyjny: miejsce postoju – Monastyr;
- Skład w styczniu 1940:
60 i 64 i 79 pułk piechoty, 16 pułk artylerii, I/52 pułk artylerii ciężkiej, 16 batalion pionierów, 16 oddział rozpoznawczy, 16 oddział przeciwpancerny, 16 oddział łączności, 16 polowy batalion zapasowy;
- Skład w październiku 1944:
221, 223, 225 pułk grenadierów, 1316 pułk artylerii, 1316 batalion pionierów, 1316 batalion fizylierów, 1316 oddział przeciwpancerny, 1316 oddział łączności, 1316 batalion rezerwowy;
Przypisy
edytuj- ↑ Iwanowski 1971 ↓, s. 204.
- ↑ Piekałkiewicz 1995 ↓, s. 459.
Bibliografia
edytuj- Wincenty Iwanowski: Operacje okrążające II wojny światowej. Warszawa: 1971.
- Janusz Piekałkiewicz: Stalingrad. Anatomia bitwy. Warszawa: 1995. ISBN 83-86510-42-0.
- Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.