3BM22 (zapisywany też jako BM22) - sowiecki przeciwpancerny pocisk podkalibrowy stabilizowany brzechwowo (APFSDS) z rdzeniem wykonanym ze stali. Wystrzeliwany z gładkolufowych armat czołgowych D-81 (2A46) kalibru 125 mm. Wchodzi w skład jednostki ognia czołgów T-64, T-72 i T-80. Używany m.in. w Polsce jako podstawowy pocisk podkalibrowy czołgów T-72M1 i PT-91[1].

Dane taktyczno-techniczne

edytuj
  • Kaliber: 125 mm
  • Średnica rdzenia: 44 mm
  • Masa pocisku: 6,55 kg
  • Masa rdzenia: 4,5 kg
  • Prędkość wylotowa: 1760 m/s
  • Maksymalne ciśnienie w lufie: 450 MPa
  • Przebijalność: 340 mm RHA[2](na odległość 2000m)

Przypisy

edytuj
  1. Jarosław Wolski, PT-91 Twardy - modernizacja zamiast fikcji?, "Nowa Technika Wojskowa" nr 9/2015, s. 30
  2. Wynik otrzymany z sowiecką metodyką określania przebijalności. Oznacza że ponad 80% pocisków przebije pancerz grubości 340 mm

Bibliografia

edytuj