ALSN (ros. Автоматическая Локомотивная Сигнализация Непрерывного действия, АЛСН, pol. Automatyczna sygnalizacja nieprzerwanej pracy lokomotywy[1]) – system sygnalizacji kabinowej oraz automatycznego hamowania pociągu instalowany na głównych liniach kolejowych w państwach byłego ZSRR, m.in. w Rosji, na Białorusi, Litwie, Łotwie i w Estonii.

System ten składa się z szynowych obwodów kodowych oraz urządzeń pokładowych. Obwody szynowe zbudowane są w sposób konwencjonalny, a ich odbiorniki działają w oparciu o przekaźniki.

System realizuje funkcje bezpieczeństwa, ale nie jest bezpieczny w razie awarii, gdyż stanowi on tylko uzupełnienie sygnalizacji przytorowej, chociaż jest wystarczająco bezpieczny w kwestii nadzorowania maszynisty.

Transmisja danych między szynowymi obwodami kodowymi a urządzeniami pokładowymi odbywa się za pomocą antenowej cewki indukcyjnej o sprzężeniu powietrznym, znajdującej się nad szynami.

System ALSN nadzoruje[1]:

  • potwierdzenie zwiększenia ograniczenia przez maszynistę w ciągu 15 sekund,
  • ciągły nadzór nad prędkością po minięciu przytorowego znaku STOP,
  • potwierdzenie braku kodu co 40–90 sekund.

Reakcja systemu[1]:

Hamowanie nagłe uruchamiane jest w przypadku:

  • minięcia przytorowego sygnału wskazującego STOP,
  • przekroczenia prędkości dozwolonej dla aktualnego znaku sygnalizacyjnego,
  • ostrzeżenie (komunikat dźwiękowy) nie jest potwierdzone przez maszynistę.

System jest przystosowany do działania przy prędkościach pociągu do 160 km/h[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Decyzja Komisji z dnia 7 listopada 2006 r. dotycząca specyfikacji technicznej interoperacyjności podsystemu Sterowanie transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości oraz zmieniająca załącznik A do decyzji 2006/679/WE z dnia 28 marca 2006 r. dotyczącej specyfikacji technicznej interoperacyjności podsystemu Sterowanie transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnych. (CELEX: 02006D0860-20130124).