Aborcja w Chile
W Chile obowiązuje od roku 1989 całkowity zakaz aborcji (art. 342-345 Kodeksu karnego[1] oraz art. 119 Kodeksu służby zdrowia)[2]. W latach 1967–1989 była ona legalna, gdy ciąża była zagrożeniem dla życia matki. Znowelizowany Kodeks służby zdrowia wszedł w życie w 1991 roku.
Opinie Chilijczyków (sondaż dla MORI): | Tak (lipiec 2006) | Nie (lipiec 2006) | Tak (1990) | Nie (1990) |
---|---|---|---|---|
Aborcja może być usprawiedliwiona | 26% | 74% | 18% | 82% |
21 listopada 2006 Izba Deputowanych odrzuciła projekt liberalizacji przepisów[3]. Od 1988 roku wielokrotnie próbowano – również bez rezultatu – zwiększyć kary za nielegalną aborcję, zrównując je z tymi za morderstwo i dzieciobójstwo.
Liczba zgonów kobiet wskutek nielegalnych aborcji spada systematycznie od lat 60., kiedy to wobec zastraszających rozmiarów podziemia aborcyjnego (według sondaży z początku lat sześćdziesiątych 25% Chilijek poddało się przynajmniej raz w życiu nielegalnemu przerwaniu ciąży) rząd chilijski zaczął wspierać programy planowania rodziny. W 1996 roku do chilijskich szkół wprowadzono edukację seksualną, pomimo sprzeciwu środowisk konserwatywnych[4].
Przypisy
edytuj- ↑ COD-18742 12-NOV-1874 MINISTERIO DE JUSTICIA
- ↑ CHILE. Código Penal. Código Sanitario.. [dostęp 2008-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-21)].
- ↑ Chile - Parlament przeciw liberalizacji ustawy antyaborcyjnej - lewica.pl [online], www.lewica.pl [dostęp 2017-11-21] (pol.).
- ↑ Abortion policy. Chile. United Nations. [zarchiwizowane z tego adresu (4 sierpnia 2016)]. (ang.).