W Chile obowiązuje od roku 1989 całkowity zakaz aborcji (art. 342-345 Kodeksu karnego[1] oraz art. 119 Kodeksu służby zdrowia)[2]. W latach 1967–1989 była ona legalna, gdy ciąża była zagrożeniem dla życia matki. Znowelizowany Kodeks służby zdrowia wszedł w życie w 1991 roku.

Opinie Chilijczyków (sondaż dla MORI): Tak (lipiec 2006) Nie (lipiec 2006) Tak (1990) Nie (1990)
Aborcja może być usprawiedliwiona 26% 74% 18% 82%

21 listopada 2006 Izba Deputowanych odrzuciła projekt liberalizacji przepisów[3]. Od 1988 roku wielokrotnie próbowano – również bez rezultatu – zwiększyć kary za nielegalną aborcję, zrównując je z tymi za morderstwo i dzieciobójstwo.

Liczba zgonów kobiet wskutek nielegalnych aborcji spada systematycznie od lat 60., kiedy to wobec zastraszających rozmiarów podziemia aborcyjnego (według sondaży z początku lat sześćdziesiątych 25% Chilijek poddało się przynajmniej raz w życiu nielegalnemu przerwaniu ciąży) rząd chilijski zaczął wspierać programy planowania rodziny. W 1996 roku do chilijskich szkół wprowadzono edukację seksualną, pomimo sprzeciwu środowisk konserwatywnych[4].

Przypisy

edytuj
  1. COD-18742 12-NOV-1874 MINISTERIO DE JUSTICIA
  2. CHILE. Código Penal. Código Sanitario.. [dostęp 2008-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-21)].
  3. Chile - Parlament przeciw liberalizacji ustawy antyaborcyjnej - lewica.pl [online], www.lewica.pl [dostęp 2017-11-21] (pol.).
  4. Abortion policy. Chile. United Nations. [zarchiwizowane z tego adresu (4 sierpnia 2016)]. (ang.).