Actio commodati contraria
Actio commodati contraria – w prawie rzymskim powództwo przysługujące komodatariuszowi przeciw komodantowi z tytułu niewykonania umowy użyczenia, należące do powództw in personam.
Charakterystyka powództwa
edytujW kontrakcie użyczenia, użyczający miał obowiązek zwrócić komodatariuszowi nakłady, jakie ten poczynił na rzecz będącą przedmiotem umowy. Ponadto użyczający odpowiadał za działanie podstępne (dolus) oraz grube niedbalstwo (culpa lata).
Pierwotnie roszczenia z tytułu szkód wyrządzonych w związku z umową użyczenia chroniła jedynie pretorska skarga in factum. Chroniła ona negatywny interes umowny, tj. opiewała na wyrównanie wyrządzonej szkody. Z czasem (pod koniec republiki), kiedy nie zadowalano się samym odszkodowaniem, pretor zaczął udzielać stronom umowy skarg cywilnych, zmierzających do wypełnienia kontraktu. W wypadku roszczeń komodatariusza była to actio commodati contraria.
Bibliografia
edytuj- Władysław Rozwadowski "Prawo rzymskie" Wydanie II. Poznań 1992 ISBN 83-01-10031-1