Agnieszka brandenburska (miedzioryt)
Agnieszka brandenburska – miedzioryt, wykonany w 1605, przedstawiający Agnieszkę, córkę elektora brandenburskiego Jana Jerzego i żonę księcia wołogoskiego Filipa Juliusza, znajdujący się w posiadaniu rodu Bismarck-Osten[1].
| |
| Data powstania | |
|---|---|
| Medium | |
Przedstawienie to, jak i bliźniaczy miedzioryt ukazujący Filipa Juliusza, powstało w rok po ślubie pary książęcej, być może z okazji tegoż. Wyobrażenie księżnej Agnieszki, podobnie jak i jej męża, oparte jest na portrecie Andreasa Riehla młodszego. Postać księżnej odziana jest w wytworny strój z kołnierzem, nosi też biżuterię z pereł i kamieni szlachetnych — wszystko to drobiazgowo oddane przez artystę, z czym kontrastuje nieco płasko sportretowana twarz. Koncept obu miedziorytów (Agnieszki i Filipa Juliusza) jest ten sam: prócz właściwego konterfektu składa się nań szereg inskrypcji. Nagłówek umieszczony powyżej portretu, określający godność osoby przedstawionej, głosi: „Wahre Contrafactur Der Durchleuchtigen, Hochgeborenen Fürstin vnnd Frauen, Frauen Agnes...”, księżnej pomorskiej, margrabianki brandenburskiej, zawiera także datę wykonania ryciny — „M.D.C.V.”. Druga inskrypcja znajduje się poniżej portretu Agnieszki i są to wiersze (jeden po łacinie, drugi po niemiecku) sławiące jej szlachetne pochodzenie oraz jej zalety i zasługi. Zastosowane rymy raczej są dość niezdarne. Niemiecki tekst, na który składa się dziesięć wersów, brzmi następująco:
- „Ein Fürstin wert von hohem Stamm/
- „Diß schöne Bild dir zeiget an/
- „Auß Churfürstlichem Hauß geborn
- „Von Brandenburg ists ausserkorn/
- „Geschmückt mit Tugend, Zucht vnd Ehr/
- „Bekendt allzeit die reine Lehr/
- „Die Gottesforcht man spürt an Ihr/
- „Ist Ihrem Herrn ein Freund und Zier.
- „Wol stehets, wenn Schönheit ziert den Leib.
- „Vnd wahrer Glaub im Hertzen bleibt”[2].
Przypisy edytuj
- ↑ H. Hannes, Bildnisse der pommerschen Herzöge, [w:] N. Buske, J. Krüger, R.-G. Werlich (red.), Die Herzöge von Pommern. Zeugnisse der Herrschaft des Greifenhauses, Wien–Köln–Weimar 2012, s. 45; E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, wyd. 2, Szczecin 2005, s. 478.
- ↑ H. Hannes, Bildnisse der pommerschen Herzöge ↓, s. 44, 45.
Bibliografia edytuj
- Hellmut Hannes, Bildnisse der pommerschen Herzöge, [w:] Norbert Buske, Joachim Krüger, Ralf-Gunnar Werlich (red.), Die Herzöge von Pommern. Zeugnisse der Herrschaft des Greifenhauses, Wien–Köln–Weimar 2012 (Veröffentlichungen der Historischen Kommission für Pommern. Reihe V: Forschungen zur pommerschen Geschichte 45), s. 11-28.
- Edward Rymar, Rodowód książąt pomorskich, wyd. 2, Szczecin 2005.