Aleksander Słuczanowski
Aleksander Słuczanowski (ur. 13 września 1900 w Stawropolu, zm. 11 września 1942) – polski hokeista, olimpijczyk.
| Data i miejsce urodzenia |
13 września 1900 |
|---|---|
| Data śmierci |
11 września 1942 |
| Obywatelstwo |
Studiował w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Od 1922 roku był związany z klubem AZS AWF Warszawa. Był jednym z pierwszych Polskich wyczynowych hokeistów.
W latach 1924–1931 zawodnik AZS Warszawa. Zdobywca trzech tytułów mistrza Polski w 1927, 1928, 1929.
Uczestnik pierwszego międzynarodowego meczu reprezentacji Polski w hokeju na lodzie (1924). Dwukrotny reprezentant Polski. Był członkiem drużyny hokejowej na Igrzyska Olimpijskie w St. Moritz w 1928. Akademicki mistrz świata z 1928. Wystąpił w zremisowanym 2:2 meczu ze Szwecją i przegranym 2:3 meczu z Czechosłowacją[1]. Pochowany na Starych Powązkach w Warszawie (kwatera 122-2-9)[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Wryk 2015 ↓, s. 530.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ALEKSANDER SŁUCZANOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-04-15].
Bibliografia edytuj
- Ryszard Wryk: Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej. Poznań: Nauka i Innowacje, 2015, s. 530. ISBN 978-83-64864-22-3.
Linki zewnętrzne edytuj
- Polski Komitet Olimpijski: Aleksander Słuczanowski – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-07-12]. (pol.).