Amalinówka

nieistniejąca niemiecka kolonia w rejonie pułyńskim okręgu żytomierskim

Amalinówka (ukr. Амалинівка, ros. Амалиновка, Амалиен, niem. Amalien) – nieistniejąca niemiecka kolonia w rejonie pułyńskim okręgu żytomierskim(inne języki). Podlegała pod Radę wiejską z centrum we wsi Ułaszaniwka.

Amalinówka
Амалинівка
Państwo

 ZSRR

Republika związkowa

USRR

Okręg

żytomierski

Populacja 
• liczba ludności


150 (1910)

Data zniszczenia

po 1923

Powód zniszczenia

nieznany

Obecnie

nie istnieje

Położenie na mapie Związku Radzieckiego
Mapa konturowa Związku Radzieckiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Amalinówka”
50°35′29″N 28°01′44″E/50,591389 28,028889

Byłe luterańskie osiedle na własnych ziemiach, miało szkołę. Położone na południowy wschód od Nowogróda Wołyńskiego. Parafię luterańskie – Żytomierz oraz Hejmtal[1].

Demografia

edytuj

W 1859 r. liczba mieszkańców wynosiła 40 osób[1], pod koniec XIX wieku – 194 osoby, domów 29[2], w 1906 r. – 148 osób, domów 25[3], w 1910 r. – 150 osób[1].

Historia

edytuj

Pod koniec XIX w. była to kolonia w powiecie nowogradwołyńskim, gmina Kurne(inne języki)[2].

W 1906 r. wchodziła w skład wołosci kurneńskiej w powiecie nowogradwołyńskim guberni wołyńskiej. Odległość do centrum powiatu miasta Nowogród Wołyński wynosiła 44 wiorst, do administracji wołosnej we wsi Kurne – 15 wiorst. Urząd pocztowy – stacja Rudnia[3].

W 1923 r. została podporządkowana do nowo utworzonej Rady wiejskiej we wsi Ułaszaniwka, która 7 marca 1923 r. została włączona do nowo utworzonego rejonu pułyńskiego w okręgu żytomierskim.

Po 1923 r. nie zarejestrowana na liście osiedli[4].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Амалиен // Немцы России. Населенные пункты и места поселения. Энциклопедический словарь. Wolgadeutsche. Moskwa: «ЭРН», 2006. s. 31. [dostęp 2024-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-23)]. (ros.).
  2. a b Amalinówka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 23.
  3. a b Списокъ населенныхъ местъ Волынской губерніи. Instytut Historii Ukrainy, Narodowa Akademia Nauk Ukrainy. Żytomierz: Волынская губернская типографія. 1906 s. 133. [dostęp 2024-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-14)]. (ros.).
  4. Кондратюк Р., Самолюк Д., Табачник Б.: Адміністративно-територіальний устрій Житомирщини 1795-2006 роки. Довідник: офіційне видання. Instytut Historii Ukrainy, Narodowa Akademia Nauk Ukrainy. Żytomierz: «Волинь», 2007 s. 190. [dostęp 2024-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-08)]. (ukr.).