Amulet z Lindholm (DR 261) – datowany na V/VI wiek podłużny fragment kości zwierzęcej, pokryty inskrypcją runiczną. Obecnie znajduje się w zbiorach muzeum historycznego Uniwersytetu w Lund[1].

Szkic zabytku

Zabytek został odkryty w 1840 roku, w trakcie prac na torfowisku w Lindholm w szwedzkiej prowincji Skania[2]. Kopacze torfu przypadkowo uszkodzili artefakt, przez co pękł on na dwie części, trwale uniemożliwiając odczyt jednej z run[3].

Artefakt ma 16 cm długości i ostre zakończenia, inskrypcja pokrywa dwie z trzech jego ścianek[1]. Napis, czytany od prawej do lewej, kończy się formułą magiczną[2]. Jego treść głosi:

ek erilaR sa wilagaR hateka :
aaaaaaaaRRRnnn-bmuttt : alu :[4]

co znaczy:

Ja, eril[a], nazywam się Sawilag. aaaaaaaaRRRnnn-bmuttt świętość[2].

Uwagi edytuj

  1. Tj. naczelnik rodu.

Przypisy edytuj

  1. a b Lindholmen-amulet. runer.ku.dk. [dostęp 2014-10-08]. (duń.).
  2. a b c Marian Adamus: Tajemnice sag i run. Wrocław: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1970, s. 123.
  3. Stephen E. Flowers: how to Go Things with Runes: A Semiotic Approach to Operative Communication. W: Runes and Their Secrets. Studies in Runology. Copenhagen: Museum Tusculanum Press, 2006, s. 72. ISBN 87-635-0428-6.
  4. DK Sk 69. christerhamp.se. [dostęp 2014-10-08]. (szw.).