Andrzej Stachowicz (ur. 3 marca 1924 w Warszawie, zm. 3 maja 1945 nad Szprewą) – oficer, uczestnik II wojny światowej w szeregach Armii Krajowej i ludowego Wojska Polskiego.

Andrzej Stachowicz
Robak
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

3 marca 1924
Warszawa

Data i miejsce śmierci

3 maja 1945
nad Szprewą

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Krajowa
Ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

29 pułk piechoty

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1943–1989)

Życiorys edytuj

Syn Franciszka Stachowicza. Od 1936 roku był uczniem Korpusu Kadetów. Po agresji niemieckiej na Polskę i utworzeniu Armii Krajowej został jej żołnierzem. Jako podchorąży został wysłany do oddziału prowadzącego działania partyzanckie na Podhalu przeciw niemieckiemu reżimowi okupacyjnemu[1].

Po dotarciu na ziemie polskie Armii Czerwonej i ludowego Wojska Polskiego wstąpił w jego szeregi. Jako podporucznik służył w 29 pułku piechoty[1]. Szlak bojowy zakończył nad Szprewą, uczestniczył m.in. w walkach przeciw armii niemieckiej nad rzeką Nysą i lasach Maskauer Forest[2]. Poległ w trakcie odpierania kontrataku wojsk niemieckich[3].

Awanse edytuj

  • podchorąży (1943[1])
  • podporucznik (1944[1]

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d Rydłowski 1971 ↓, s. 487.
  2. Rydłowski 1971 ↓, s. 489.
  3. a b Rydłowski 1971 ↓, s. 490.

Bibliografia edytuj

  • Jerzy Rydłowski: Żołnierze lat wojny i okupacji. Warszawa: 1971.