Ansatz Bethego
Ansatz Bethego (z niem. ansatz – podejście, stwierdzenie) – sposób konstrukcji (zgadnięcia) ścisłego rozwiązania problemu wielu ciał zaproponowany pierwszy raz przez Hansa Bethego[1] w 1931 r.
Metoda wróciła do łask w latach dziewięćdziesiątych XX w. w fizyce silnie skorelowanych cząstek, gdzie dla odtworzenia własności układu potrzebne jest ścisłe rozwiązanie, natomiast zawodzą wszelkie metody perturbacyjne. Ansatz Bethego jest stosowany w problemach o obniżonej wymiarowości.
Przypisy edytuj
- ↑ H. Bethe, Z. Phys. 71, 205 (1931), Zur Theorie der Metalle. Eigenwerte und Eigenfunktionen der linearen Atomkette.