Apart (teatr)

forma monologu scenicznego

Apart (fr. à part - na uboczu, na stronie), inaczej monolog na stronie – forma monologu scenicznego, wypowiedz bohatera dramatu relacjonująca jego myśli, uczucia i zamiary, przy umownym założeniu, że osoby znajdujące się na scenie jej nie słyszą. Wypowiedź skierowana jest do siebie, a właściwie do publiczności. Adresata można odróżnić jedynie poprzez intencje postaci wypowiadającej się. Cechuje się zwięzłą formą i stopniem zespolenia z resztą dialogu[1][2].

Apart stanowi zwykle rodzaj komentarza do słów innych osób lub sytuacji, dawniej często moment ujawnia prawdziwych uczuć i myśli bohatera lub jakiejś tajemnicy, obecnie stosowany najczęściej jako zabieg ironiczny[3].

PAPKIN

Już nie żyję.
Byłbym przywiózł krokodyla,
Byłbym zyskał twoję rękę,
Lecz ostatnia przyszła chwila -
Dziś rycerską kończę mękę.

KLARA
na stronie

Stracił zmysły do ostatka.

W formie apartu może występować parabaza i tyrada. Wszystkie te trzy formy należą do repertuaru zabiegów z klasycznego i klasycystycznego teatru, ciągle jeszcze wykorzystywanych współcześnie ze względu właśnie na ich konwencjonalność, sztuczność, czyli odwieczne cechy teatralności[3].

Bibliografia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Stanisław Sierotwiński: Słownik terminów literackich. Zakład Narodowy im. Ossolińskich: 1986, s. 147.
  2. Henryk Sułek, Grzegorz Krupiński, Marek Król: Słownik terminów literackich. Zielona Sowa, 2005, s. 156-157.
  3. a b Dorota Korwin-Piotrowska: Poetyka Przewodnik po świecie tekstów. WUJ, 2011, s. 127-130.