Apofizy sternalne[1] (łac. apophysis sternalis) – elementy endoszkieletu owadów, apofizy sterna tułowiowych.

Apofizy te wyrastają z eusterna tułowiowych po ich wewnętrznej stronie. Stanowią parzyste boczne apodemy eusternum. Od zewnątrz zaznaczone są przez sternalne dołki apofizowe[2][3].

Nasady tych apofiz mogą być połączone przez sternacosta. U wyżej rozwiniętych Pterygota, apofizy te wykształcone są w Y-kształtne widełki sternalne[2][3][1].

Zewnętrzne końce apofiz sternalnych ściśle odpowiadają wewnętrznym końcom ramion pleuralnych danego segmentu tułowia, łącząc się z nimi zwykle krótkimi mięśniami lub zlewając z nimi. W przypadku zlania się formują wspólnie łuk przechodzący przez jamki biodrowe i łączący sternum z pleuronem[2].

Na apofizach tych zaczepiają niektóre mięśnie brzuszne odnóży. Stanowią one również wsparcie głównych mięśni podłużnych brzusznej strony tułowia[2]. Ponadto wzmacniają konstrukcję tułowia[1]

Przypisy edytuj

  1. a b c Zoologia t. 2 Stawonogi cz. 2 Tchawkodyszne. Czesław Błaszak (red.). Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 59.
  2. a b c d VIII: The Thorax. W: R. E. Snodgrass: Principles of Insect Morphology. Cornell University Press, 1935.
  3. a b Armand R. Maggenti, Scott Lyell Gardner: Online Dictionary of Invertebrate Zoology. 2005, s. 855.