Apostolska Depresja
Apostolska Depresja (niem. Apostelvertiefung, słow. Apoštolská depresia, węg. Apostoli-bemélyedés[1]) – w górnej części depresja, w dolnej żleb na zachodnich stokach Żabiej Grani w polskich Tatrach Wysokich[2].
.jpg)
Prawe (patrząc od dołu) ograniczenie Apostolskiej depresji tworzy Grań Apostołów, północno-zachodnia grań Apostoła II i jej dolne, porośnięte kosodrzewiną przedłużenie opadające aż nad brzeg Morskiego Oka. Ograniczenie lewe tworzy zachodni filar Żabiego Szczytu Niżniego zwany Filarem Świerza i jego kosodrzewinowo-trawiaste przedłużenie. Górna część Apostolskiej Depresji ciągnie się od wierzchołka Żabiego Szczytu Niżniego (2098 m) po Apostoła VII (2080 m). Po izohipsę około 1800 m składa się ze stromych ścian, płyt i trawiastych urwisk. Środkowa część to szeroki żleb. Jest głównie trawiasty, w niektórych tylko miejscach skalisty. Mniej więcej w środkowej części pojawia się w nim wypukłość (czym niżej tym bardziej wyraźna) dzieląca go na dwie gałęzie. Gałąź prawa (patrząc od dołu) w górnej części jest trawiasta. Na wysokości około 1650 m jest w niej płytowy, gładki próg o wysokości 70 m. Poniżej progu opada wśród gąszczu kosodrzewiny płytkie, wąskie i kamieniste koryto z kilkoma progami. Najwyższy z nich ma wysokość około 15 m. Najniższa część żlebu uchodzi w kosodrzewinie na wschodnim brzegu Morskiego Oka, około 100 m na południe od jego największej zatoczki. Lewa gałąź żlebu to trawiasta, wąska rynna. Czym niżej, tym jest płytsza i na wysokości około 1620 m zupełnie zanika w gąszczu kosodrzewiny[2].
Od brzegu Morskiego Oka przez Apostolską Depresję na Apostolską Szczerbinę prowadzi taternicka droga wspinaczkowa (od 0 do II w skali tatrzańskiej, czas przejścia 2 godz.). Od 1979 roku jednak Grań Apostołów znajduje się w zamkniętym dla turystów i taterników obszarze ochrony ścisłej Tatrzańskiego Parku Narodowego i TANAP-u[2]. Na zachodnich (polskich) zboczach Żabiej Grani taternictwo można uprawiać na południe od Białczańskiej Przełęczy[3].
Autorem nazwy tej wklęsłej formacji skalnej jest Władysław Cywiński[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ a b c d Władysław Cywiński, Grań Żabiego, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1999, ISBN 83-7104-024-5.
- ↑ Dozwolone rejony wspinaczkowe w TPN [online] [dostęp 2020-05-10].