Arcybiskupstwo Ochrydzkie

Arcybiskupstwo Ochrydzkie – historyczny, autonomiczny Kościół prawosławny z siedzibą arcybiskupów w Ochrydzie, a istniejący w latach 10191767. Arcybiskupstwo Ochrydzkie powstało po likwidacji pierwszego Patriarchatu Bułgarskiego

Arcybiskupstwo Ochrydzkie
ilustracja
Siedziba

Ochryda

Data powołania

1019

Data zamknięcia

1767

Wyznanie

prawosławie

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Historia

edytuj

W 979 cesarz Jan I Tzimiskes podbił wschodnią Bułgarię, podporządkowując równocześnie Patriarchatowi Konstantynopolitańskiemu położone na jej obszarze struktury Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego. Autokefalię zachowały struktury w Bułgarii zachodniej (siedzibą patriarchy stała się Triadica)[1]. W 1018 Bazyli II Bułgarobójca ostatecznie podbił ziemie bułgarskie, zaś w 1020 doprowadził do likwidacji patriarchatu[2]. Nowym zwierzchnikiem Kościoła na ziemiach bułgarskich został arcybiskup Jan, Bułgar z pochodzenia, rezydujący w Ochrydzie. Jego następcy byli już duchownymi przybyłymi z Bizancjum, Grekami[2].

Po sukcesach powstania Piotra i Asena Bułgarski Kościół Prawosławny został restaurowany, jednak ziemie macedońskie z Ochrydą nie znalazły się w jego jurysdykcji. W XII w. obszar Macedonii został podbity przez Stefana Nemanię i znalazł się w granicach Serbii[3]. W związku z tym Arcybiskupstwo Ochrydzkie weszło w skład Serbskiego Kościoła Prawosławnego, chociaż zachowało w nim status autonomiczny[4]. W XIV w. obszar Arcybiskupstwa Ochrydzkiego był włączany, w związku ze zmianami granic państwowych, naprzemiennie do Patriarchatu Konstantynopolitańskiego i do Kościoła serbskiego. Ostateczna likwidacja Arcybiskupstwa nastąpiła na mocy decyzji władz tureckich z 1767, zainspirowanej przez greckie wyższe duchowieństwo Patriarchatu Konstantynopolitańskiego. Od tego momentu obszar zarządzany dotąd autonomicznie przez arcybiskupów Ochrydy znalazł się pod jego bezpośrednią jurysdykcją[2]. Ostatni arcybiskup ochrydzki, Arseniusz II, zmarł w klasztorze Zografu na Athosie[5].

Przypisy

edytuj
  1. Patriarchat Bułgarii. „Kalendarz Prawosławny”. 2003, s. 194-195. Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna. ISSN 1425-2171. 
  2. a b c Patriarchat Bułgarii. „Kalendarz Prawosławny”. 2003, s. 195. Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna. ISSN 1425-2171. 
  3. Tadeusz Wasilewski: Historia Jugosławii do XVIII wieku. W: Wacław Felczak, Tadeusz Wasilewski: Historia Jugosławii. Wrocław: Ossolineum, 1985, s. 108. ISBN 83-04-01638-9.
  4. Patriarchat Serbski. „Kalendarz Prawosławny”. 2003, s. 187-188. Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna. ISSN 1425-2171. 
  5. АРСЕНИЙ II