Azzo VIII d’Este (ur. po 1263, zm. 31 stycznia 1308) – senior Ferrary i Modeny w latach 1293-1308.

Azzo VIII d’Este
Ilustracja
Azzo VIII d'Este
Wizerunek herbu
Herb rodziny d'Este, od 1239 roku
senior Ferrary i Modeny
Okres

od 1293
do 1308

Poprzednik

Obizzo II

Następca

Fresco d’Este

Dane biograficzne
Dynastia

D’Este

Data urodzenia

po 1263

Data śmierci

31 stycznia 1308

Ojciec

Obizzo II

Matka

Giacomina Fieschi

Żona

Joanna Orsini • Beatrycze z Sycylii

Życie

edytuj

Azzo VIII był najstarszym synem Obizza II d’Este i jego żony Giacominy Fieschi[1]. Dante oskarża Azza w Boskiej Komedii o zamordowanie ojca[2]. Obizzo II miał zostać uduszony w łóżku przez Azza, być może działającego wspólnie z bratem Aldobrandinem, za to, że zamierzał przekazać władzę w Ferrarze w ręce najmłodszego syna Franciszka[3][4]. Po śmierci ojca 20 lutego 1293 roku Azzo próbował objąć samodzielnie rządy nad Ferrarą, Modeną i Reggio, ostatecznie jednak musiał ustąpić wobec sprzeciwu braci i oddać Aldobrandinowi Modenę, Lendinarę i Rovigo, a młodszemu Franciszkowi – Reggio[1].

Azzo VIII zmarł 31 stycznia 1308 roku. Przed śmiercią próbował przekazać władzę nad Ferrarą swemu wnukowi Fulko, czym wywołał sprzeciw swoich braci. Franciszek zwrócił się wówczas o pomoc do Padwy i papieża. Ostatecznie Frescowi synowi Azza VIII udało się utrzymać w Ferrarze przy pomocy Wenecjan do października 1308 roku. W październiku Fulko wezwał na pomoc wojska weneckie. W 1310 roku Wenecjan wyparły z Ferrary wojska papieskie. Na kilka lat Ferrara znalazła się pod bezpośrednim zarządem papieża[1].

Rodzina

edytuj

Azzo VIII poślubił około 1282 roku Joannę Orsini, córkę Bertolda i Filippy Orsinich (zm. w 1302 lub 1304 roku), z którą mniał troje dzieci:

  • Ryszarda
  • Piotra
  • i Konstancję[1]

Po raz drugi Azzo VIII poślubił w kwietniu 1305 roku Beatrycze z Sycylii, córkę króla Sycylii Karola II i Marii Węgierskiej[1].

Azzo miał też nieślubnego syna Fresca (zm. w Wenecji w 1312 roku). Z małżeństwa Fresca z Pellegriną Caccianemici urodził mu się wnuk Fulko[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f Azzo VIII. W: Ch. Cawley: Medieval Lands.
  2. ów, co włos ma płowy | Obizzo d’Este; z ziemskiego padołu | Zły syn go strącił w ten nurt rubinowy (Piekło, XII. 111-112)
  3. Kazimierz Chłędowski: Dwór w Ferrarze. s. 18.
  4. Obizzo II. W: Ch. Cawley: Medieval Lands.

Bibliografia

edytuj
  • Ch. Cawley: Medieval Lands. Foundation for Medieval Genealogy, 2006–2007.
  • Dante Alighieri: Boska Komedia. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1959. ISBN 83-06-01641-6.
  • Kazimierz Chłędowski: Dwór w Ferrarze. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1958.