Bączek (artyleria)

Bączek – metalowy, okrągły lub owalny pierścień znajdujący się z boku łoża, przodka lub jaszcza dawnych dział, służący do mocowania przyborów działowych (wyciora, dosyłacza) i narzędzi (łomu, łopaty). Zwykle są stosowane dwa bączki: przedni i tylny (rzadziej występuje bączek środkowy).

Bibliografia

• Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 23. ISBN 83-86028-01-7.