Baldwin Street w Dunedin

Baldwin Streetulica zlokalizowana w Dunedin w Nowej Zelandii, uważana za najbardziej stromą ulicę na świecie[1]. Położona jest na willowym przedmieściu North East Valley, 3,5 km na północny wschód od centrum miasta.

Baldwin Street
Ilustracja
Budynek mieszkalny przy Baldwin Street
Państwo

 Nowa Zelandia

Miejscowość

Dunedin

Długość

ok. 350 m

Przebieg
0 m North Road
350 m nienazwana ulica
Położenie na mapie Nowej Zelandii
Mapa konturowa Nowej Zelandii, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Baldwin Street”
Ziemia45°50′56,8″S 170°32′02,5″E/-45,849110 170,534040

Ulicę wytyczano w XIX wieku, gdy Nowa Zelandia była kolonią angielską. Plany zagospodarowania przestrzennego były tworzone w Londynie przez osoby nieznające lokalnych uwarunkowań, w tym ukształtowania powierzchni.

 
Samochód zaparkowany na Baldwin Street

Baldwin Street jest stosunkowo krótką, prostą ulicą o długości niespełna 350 metrów; biegnie na wschód od doliny Lindsay Creek w górę zboczem wzgórza Signal Hill ku przedmieściom Opoho, wznosząc się od 30 m nad poziomem morza na jej skrzyżowaniu z North Road do 100 m nad poziomem morza na jej szczycie[2], ze średnim nachyleniem nieco ponad 1:5. Jej dolny bieg jest tylko umiarkowanie stromy, a nawierzchnia jest asfaltowa, jednak górny bieg tej ślepej ulicy jest znacznie bardziej stromy, a nawierzchnia betonowa (na odcinku 200 m), w celu łatwiejszego jej utrzymania (asfalt może spłynąć w dół stoku w ciepły dzień) i dla bezpieczeństwa w mroźne zimy. W najbardziej stromym punkcie, nachylenie Baldwin Street wynosi około 1:2,86 (19° lub 35%).

Wydarzenia towarzyszące

edytuj
 
Baldwin Street sfotografowana z poziomu ulicy

Ulica jest miejscem corocznego wydarzenia w Dunedin, zwanego Baldwin Street Gutbuster. Każdego lata od 1988 roku[2][3] to ćwiczenie fitness i równowagi obejmuje sportowców biegnących od podstawy ulicy na jej szczyt i z powrotem na dół. Impreza przyciąga co roku kilkuset konkurentów, a rekord wyścigu wynosi 01:56[4][5].

Od 2002 roku, corocznie w lipcu odbywa się kolejna impreza dobroczynna, podczas której toczonych jest ponad 30000 kulek Jaffas (kulisty wyrób cukierniczy pokryty czekoladą). Każda kulka jest sponsorowana przez jedną osobę, z nagrodami dla zwycięzcy i funduszami zbieranymi na cele charytatywne. To wydarzenie jest kontynuacją tradycji zapoczątkowanej w 1998 roku, kiedy to wypuszczono 2000 piłek tenisowych podczas sponsorowanej imprezy, zbierając fundusze dla organizacji Habitat for Humanity[2].

W marcu 2001 roku 19-letnia studentka Uniwersytetu Otago zginęła, kiedy wraz z innym studentem w kuble na śmieci próbowała zjechać w dół ulicy. Kubeł uderzył w zaparkowaną przyczepę, zabijając studentkę na miejscu i powodując poważne obrażenia głowy u drugiego studenta[6][7].

W listopadzie 2009 roku, trzej mężczyźni zostali oskarżeni o zakłócanie porządku zachowania i niebezpieczną jazdę, po tym, jak zjechali w chłodziarce, holowanej za samochodem w dół Baldwin Street[8].

Kontrowersje związane z rekordem

edytuj

Rzekomy błąd przy wpisywaniu Baldwin Street do Księgi rekordów Guinnessa wywołał kontrowersje. Wpis był oparty na literówce, podającej wartość maksymalnego nachylenia ulicy 1:1,266 (38° lub 79%). Wygląda to na błąd w zapisie 1:2,66, która to wartość wskazuje na nieco większe nachylenie, niż obecnie akceptowalna wartość 1:2,86. Ewentualnie, błąd może być spowodowany przez nieścisłość pomiędzy skalą w stopniach i procentach, mieszając wartość 38% z 38°. Niemniej jednak w Księdze rekordów Guinnessa oficjalnie uznaje się Baldwin Street na najbardziej stromą ulicę na świecie z nachyleniem 35%.

Inne strome ulice świata:

  • Côte St-Ange w dzielnicy Chicoutimi, w Saguenay (Kanada), z 33% nachyleniem (około 18°).
  • Canton Avenue, w Pittsburghu (Stany Zjednoczone); oficjalne pomiary wykazały nachylenie równe 37%[9][10]. Jednak taka wartość występuje jedynie na odcinku 6,5 m.
  • Eldred Street w Los Angeles (Stany Zjednoczone); jedna z trzech ulic Los Angeles z nachyleniem pomiędzy 32% a 33,3%[11].
  • Filbert Street i 22nd Street w San Francisco (Stany Zjednoczone). Każda ma od 31% do 31,5% (17°) na odcinku 60–70 metrów[12]. Kilka krótkich części ulic San Francisco jest bardziej stromych, wliczając 9-metrowy odcinek Bradford street wybrukowany w 2010 o średnim nachyleniu 39–40%[13].

Przypisy

edytuj
  1. Charles Rawlings New Zealand's South Island Lonely Planet, 2009
  2. a b c Hamel, A. (2008) Dunedin tracks and trails. Dunedin: Silver Peaks Press. pp. 2.08–09
  3. Pupil wins gutbuster for third year in a row. 17-02-1993. Otago Daily Times. p. 3 (ang.)
  4. Hamish McNeilly: Steep task no trouble for Gutbuster winner. Otago Daily Times, 13 marca 2008. [dostęp 2014-02-10]. (ang.).
  5. Pamela Owen: The Gutbuster: Runners battle it out to race to the top of the world's steepest hill. Daily Mail, 19-09-2011. [dostęp 2014-02-10]. (ang.).
  6. Students used wheelie bin as sledge in tragic accident. The New Zealand Herald, 1-03-2001. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).
  7. Dustbin deathThe Guardian, 2-03-2001
  8. 'Chilly bin riders' have no regrets. [w:] 3 News [on-line]. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).
  9. Bob Batz, Jr.: Here: In Beechview. Pittsburgh Post-Gazette, 30-01-2005. [dostęp 2007-08-11]. (ang.).
  10. Pittsburgh Hills. [w:] Western Pennsylvania Wheelmen [on-line]. [dostęp 2014-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (16-05-2007)]. (ang.).
  11. Getting the Slant on L.A.'s Steepest StreetLos Angeles Times, 21-08-2003
  12. Baldwin St steeped in controversy (pdf) – Otago Experience (Dunedin City Council newsletter), Issue 3, 03-2003, str. 5
  13. Stephen Von Worley: A New Steepest Street is Born. 4-02-2010. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).