Baselios Paulose I
Baselios Paulose I (imię świeckie Paulose Murimattom, ur. 19 stycznia 1836 w Kolencherry, zm. 2 maja 1913) – duchowny Malankarskiego Kościoła Ortodoksyjnego, w latach 1912–1913 Katolikos Wschodu i pierwszy zwierzchnik tegoż Kościoła.
| Paulose Murimattom | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 stycznia 1836 |
| Data śmierci |
2 maja 1913 |
| Katolikos Wschodu | |
| Okres sprawowania |
1912–1913 |
| Biskup Kandanadu | |
| Okres sprawowania |
1877–1912 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diakonat |
1843 |
| Prezbiterat |
1852 |
| Sakra biskupia |
17 maja 1877 |
| Wybór patriarchy |
15 września 1912 |
| Data konsekracji |
17 maja 1877 |
|---|---|
| Konsekrator |
Życiorys edytuj
W 1843 został wyświęcony na diakona. Święcenia kapłańskie przyjął w 1852 roku. Sakrę biskupią otrzymał 17 maja 1877 z rąk patriarchy antiocheńskiego Ignacego Piotra IV i objął rządy w diecezji Kottayam. Jako biskup przyjął imię Jan. 15 września 1912 emerytowany patriarcha Antiochii Ignacy Abdul Masih II intronizował go na katolikosa; miało to związek z nadaniem przez niego autokefalii Kościołowi malankarskiemu wbrew woli urzędującego patriarchy Ignacego Abdullaha II. Przewodził Kościołowi ponad półtora roku. Zmarł 2 maja 1913 i został pochowany w kościele Pampakuda Cheriya. Po jego śmierci stolica św. Tomasza pozostała nieobsadzona przez 12 lat, aż do wyboru katolikosa Bazylego Jerzego I.