Be Quick or Be Dead
Be Quick or Be Dead – singel brytyjskiej heavymetalowej grupy Iron Maiden wydany w 1992 r. Jest pierwszym singlem promującym album Fear of the Dark.
Wykonawca singla z albumu Fear of the Dark | ||||
Iron Maiden | ||||
Wydany | ||||
---|---|---|---|---|
Nagrywany | ||||
Gatunek | ||||
Długość |
03:25 | |||
Wydawnictwo | ||||
Singel po singlu | ||||
|
Tematem tytułowej piosenki są pieniądze oraz szemrane interesy, robione przez nieuczciwych urzędników, niezainteresowanych losem tych, których doprowadzili do ruiny swoimi oszustwami. Według piosenki trzeba być szybkim i sprytnym („be quick”), jeżeli nie ma się innego wyboru niż pracować z rzeczonymi oszustami. W przeciwnym wypadku można stać się martwym („be dead”), niekoniecznie w sensie fizycznym, ale co najmniej finansowym.
Utwór znalazł się na dwóch albumach koncertowych – A Real Live One i Live at Donington – oraz kompilacjach Best of the Beast, Ed Hunter i The Essential Iron Maiden.
Pierwszy utwór strony B płyty – „Nodding Donkey Blues” – jest, jak sama nazwa wskazuje, piosenką bluesmetalową. Jest to jedna z piosenek-żartów w wykonaniu Iron Maiden; w podobnym stylu co „The Sheriff of Huddersfield” czy „Black Bart Blues”. Opowiada ona o spotkanej gdzieś w barze nadzwyczaj tęgiej kobiecie, opisując szczegółowo wszystkie jej atrybuty. Tytuł utworu pochodzi od pseudonimu Iron Maiden („The Nodding Donkeys”), który przybierali podczas występów w pubach w czasie przygotowań do trasy koncertowej. Nie zostało ustalone, kto w piosence gra na fortepianie.
Utwór „Space Station No. 5” to cover piosenki zespołu Montrose, wydanej w 1973 na albumie Montrose. Interesujące jest zakończenie piosenki, kiedy to Bruce Dickinson naśladuje komentatora jakiegoś wyścigu:
”And at the finish it's prick followed by the wanker followed by cunt with arsehole finishing a close fourth!„
Ostatnia ścieżka – „Bayswater Ain't a Bad Place to Be” – to zabawny, lecz dość wulgarny monolog Bruce’a Dickinsona, który naśladuje Roda Smallwooda.
Okładka singla przedstawia Eddiego duszącego pewnego mężczyznę na tle kolażu z gazetowych nagłówków. Przypuszcza się, że ów mężczyzna to Robert Maxwell – magnat prasowy zamieszany niegdyś w aferę finansową. Autorem okładki jest Derek Riggs.
Lista utworówEdytuj
- „Be Quick or Be Dead” (Bruce Dickinson, Janick Gers) – 3:25
- „Nodding Donkey Blues” (Iron Maiden) – 3:18
- „Space Station No. 5” (Ronnie Montrose, Sammy Hagar) – 3:47
- „Bayswater Ain't a Bad Place to Be” (Dickinson, Gers) – 8:05 (tylko wydanie brytyjskie)
TwórcyEdytuj
- Bruce Dickinson – śpiew
- Dave Murray – gitara
- Janick Gers – gitara, śpiew (w tle)
- Steve Harris – gitara basowa, śpiew (w tle)
- Nicko McBrain – perkusja