Beaucoup Fish
Beaucoup Fish – piąty album studyjny zespołu Underworld, wydany 1 marca 1999 roku jako CD[1] oraz jako podwójny LP[2].
Wykonawca albumu studyjnego | ||||
Underworld | ||||
Wydany |
1 marca 1999 | |||
---|---|---|---|---|
Nagrywany |
1997–1998 | |||
Gatunek |
Techno, progressive house, trance, industrial, ambient, downtempo | |||
Długość |
01:13:46 | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent | ||||
Oceny | ||||
Album po albumie | ||||
| ||||
Single z albumu Beaucoup Fish | ||||
|
Doszedł do 3. miejsca na liście UK Albums Chart i do 1. na UK Independent Albums. Uzyskał certyfikat Złotej Płyty w Belgii, Holandii i Wielkiej Brytanii.
Album
edytujCharakterystyka
edytujRejestrowanie materiału na nowy album zespół rozpoczął w 1998 roku. W połowie nagrywania udał się na tournée, w czasie którego prezentował na żywo nowy materiał, zmieniając niektóre utwory. Później, po powrocie do studia, muzycy przesłuchali ponownie taśmy dokonując ostatecznej korekty nagrań[3].
Karl Hyde stwierdził, iż zespół w pracę nad albumem włożył więcej wysiłku, niż kiedykolwiek przedtem:
Mamy trzy studia. Więc każdy z nas pracuje w jednym z nich. Zazwyczaj nagranie rozpoczyna Rick, który później przekazuje je dla mnie. Kiedy tylko zrobię swoje, przekazuję je Darrenowi. W tym sensie album ten odzwierciedla dokładniej nasze eklektyczne gusty.
Kontrakt nagraniowy zespół podpisał z wytwórnią Junior Boy’s Own[3].
Piąty studyjny album Underworld ukazał się na rynku po dużym sukcesie „Born Slippy. Nuxx”, kultowego utworu z filmu Trainspotting. Był najbardziej oczekiwanym albumem zespołu. Towarzyszyły mu entuzjastyczne recenzje. Pięć z zawartych na nim utworów ukazało się jako single: „Push Upstairs”, „Jumbo”, „King of Snake”, „Bruce Lee” oraz ulubiony przez fanów „Moaner”, który wcześniej pojawił się w filmie Batman i Robin. Do dziś (2017) album pozostaje najbardziej udanym albumem studyjnym Underworld, z ponad milionem sprzedanych egzemplarzy. 25 sierpnia 2017 ukazała się na rynku zremasterowana, poszerzona wersja albumu. Projekt graficzny okładki zrealizował zespół Tomato[4][5].
Na Beaucoup Fish zespół kontynuuje swoją indywidualną ścieżkę muzyczną, czerpiąc z dorobku takich twórców muzyki elektronicznej jak: Kraftwerk (pulsujący, hipnotyczny „Winjer”), Giorgia Morodera („King Of Snake”), Yello („Jumbo”) czy This Mortal Coil (minimalistyczna ballada „Skym”)[6]. Z kolei epicki, otwierający album „Cups” przywołuje na myśl jazzowy vocoder Herbiego Hancocka z lat 70., z miłym, zniekształconym wokalem[7].
Lista utworów
edytujCD
edytujLista według Discogs[1]:
1. Cups 11:45 2. Push Upstairs 4:34 3. Jumbo 6:58 4. Shudder/King Of Snake 9:29 5. Winjer 4:29 6. Skym 4:07 7. Bruce Lee 4:42 8. Kittens 7:30 9. Push Downstairs 6:03 10. Something Like A Mama 6:37 11. Moaner 7:32 1:13:46
LP
edytujLista według Discogs[2]:
A:
B:
|
C:
D:
|
4CD Super Deluxe Edition (2017)
edytujLista według Discogs[5]:
Remastered Album
Unreleased And Rarities
|
Remixes – Part 1
Remixes – Part 2
|
Odbiór
edytujOpinie krytyków
edytujOryginalny album
edytujOceny łączne | |
---|---|
Publikacja | Ocena |
Album of the Year | 75/100[8] |
Metacritic | 79/100[9] |
Recenzje | |
Publikacja | Ocena |
AllMusic | [10] |
EW | A[11] |
The Independent | HHHH[12] |
laut.de | [13] |
NME | 8/10[14] |
Pitchfork | 6.8/10[15] |
Q | [6] |
Rolling Stone | [7] |
The New Rolling Stone Album Guide | [16] |
RYM | 3.67/5[17] |
Spin | 7/10[18] |
Sputnikmusic | 5.0/5[19] |
The Sydney Morning Herald | [20] |
Album otrzymał ogólnie korzystne recenzje na podstawie 20 recenzji krytycznych[9].
Zdaniem Brenta DiCrescenzo z magazynu Pitchfork Beaucoup Fish to „mieszanka ambientowych, syntetycznych symfonii i dudniącego cyfrowego funku w proporcji pół na pół z domieszką rock and rolla. Beaucoup Fish odnosi największy sukces, kiedy naśladuje rock. W przeciwieństwie do innych grup techno, Underworld opiera się w dużej mierze na wokalu”. Jego zdaniem album nie robi wrażenia w dzień i na trzeźwo. Jest albumem „głęboko agorafobicznym, który domaga się atmosfery oświetlonych neonami ulic miasta. Underworld są po prostu fajni i seksowni. Są tak niewytłumaczalnie uzależniający jak moda, i tak samo niewytłumaczalnie jednorazowi. Ale czy to właśnie nie jest to, co sprawia, że ich lubimy?” – pyta na koniec[15].
Według Johna Mulveya z NME „piękno Beaucoup Fish polega na tym, że to, co niesamowicie mądre, wydaje się być najprostszą i najwyższą muzyką, jaką można sobie wyobrazić”. W porównaniu poprzednim albumem, Second Toughest In The Infants z 1996 roku, Beaucoup Fish „jest czystszy i mniej zagracony”. Poza trzeszczącym, breakbeatowym 'Bruce Lee' i 'Skym' (jedyny słaby punkt albumu) Beaucoup Fish to jego zdaniem „czysty, płynny flow, spięty bitami trance-techno, które nawiązują do klasycznego house z Detroit i wczesnych singli zespołu, takich jak 'Cowgirl' i 'Spikee'. W 'Shudder/King Of Snake' słyszalne są wpływy Giorgia Morodera ('I Feel Love'). Z kolei 'Moaner' jest niemal przytłaczający: mroczny, długi i coraz mocniej wyrywający się do kulminacji za kulminacją, z Karlem Hyde’em bawiącym się w skojarzenia słowne na temat miast i chłopców. Beaucoup Fish to futurystyczna płyta, która brzmi orzeźwiająco staroświecko”[14].
Wysoko ocenił album Alexander Cordas z magazynu laut.de dając mu maksymalną notę 5 gwiazdek. Zastanawia się jedynie czy „[muzycy] powinni byli trochę bardziej poeksperymentować, zamiast miesiącami majstrować przy kostiumie dźwiękowym płyty, ale kto może powiedzieć "nie" zespołowi, który wyprodukował trzy świetne płyty z rzędu?”. Zauważył zarazem, iż „panowie Hyde, Smith i Emerson z łatwością radzą sobie z podnoszeniem napięcia na wysokość Mount Everest”[13].
Według Gavina Millera z Drowned in Sound Beaucoup Fish „jest prawie podzielony na trzy części (techno, ambient, wolna amerykanka) i sprawia wrażenie prog-rockowego concept albumu: początek to techno jakim jest pulsujący 'Cups', następnie senny, rytmiczny 'Jumbo', po nim bezlitosny 'Push Upstairs' i kolejno: radosny, festiwalowy 'King Of Snake', potulny 'Winjer', melancholijny 'Skym', osobliwy 'Bruce Lee' i masywny 'Kittens', dalej 'Push Downstairs', kokieteryjny 'Something Like A Mama' i na zakończenie 'Moaner' – imprezowa atrakcja w tempie 1000 uderzeń na minutę. Beaucoup Fish „to jak unowocześniony Autobahn w wykonaniu unowocześnionego Kraftwerk – refleksja nad banalnością i pięknem współczesnego życia, zsyntetyzowana w albumie techno…”[21].
Zdaniem Jona Casimira z The Sydney Morning Herald na Beaucoup Fish zespół porzucił spójny nastrój poprzednich albumów na rzecz pomysłów w stylu szwedzkiego stołu[20].
Nieco odmienne zdanie wyraził John Bush z AllMusic. Według niego Beaucoup Fish to „płyta rozczarowująca w porównaniu z poprzednimi albumami zespołu”, jednak dobrze dokumentująca jego talent w łączeniu niezrozumiałych piosenek w ramach techno i sprawianiu, że „obie te rzeczy brzmią doskonale”. Członkowie zespołu skupili się na odchodzących w przeszłość gatunkach acid house i trance. Plusem albumu jest „nieskazitelna produkcja”[10].
To był najbardziej poszukiwany album dance od czasów The Prodigy.
4CD Super Deluxe Edition (2017)
edytujRecenzje | |
---|---|
Publikacja | Ocena |
The Line of Best Fit | 7.5/10[22] |
Louder Than War | 8.5/10[23] |
Pitchfork | 7.4/10[24] |
PopMatters | 9/10[25] |
Dodatki na rozszerzonej, czteropłytowej edycji to głównie alternatywne ujęcia i remiksy DJ-skie. Zdaniem Philipa Sherburne’a z magazynu Pitchfork te ostatnie „interesują głównie kolekcjonerów. O ile nie jesteś pracującym DJ-em drum 'n' bassowym, prawdopodobnie nie potrzebujesz zarówno wokalnego miksu, jak i instrumentalnej przeróbki "Bruce Lee" w wykonaniu DJ Hype & DJ Zinc. Alternatywne ujęcia nie są dużo bardziej istotne, ale oferują intrygujące spojrzenie na dowolną liczbę możliwych albumów, którymi mógłby się stać Beaucoup Fish”[24].
Na remiksy zwraca również uwagę Mike Schiller z PopMatters. Oba zawierające je dyski nazywa „bajecznie ociężałymi” dając jako przykład licznie powtarzane wersje: 6 „King of Snake” i 5 „Bruce Lee”, zajmujące w sumie ponad połowę czasu trwania obu dysków. Za wyróżniające się utwory uważa „Cups” w wersji Salt City Orchestra oraz „King of Snake” w wersji Fatboy Slim. Natomiast oceniając album Beaucup Fish uważa, że dzięki swojemu zróżnicowaniu zachowuje on nadal świeżość[25].
Według Chrisa Todda z The Line of Best Fit: „dodatkowe płyty CD to głównie wariacje oryginalnych utworów lub remiksy autorstwa Salt City Orchestra, bogów techno Dave’a Clarke'a i Adama Beyera, którzy wyróżniają się w swojej pracy remiksowej, ale te dodatkowe płyty CD nie pozwolą wam dowiedzieć się czegoś nowego o oryginalnej wersji. Beaucoup Fish to mocny album, ale brakuje mu precyzji i skupienia, jak na poprzednich dwóch płytach. Jednakże stał się jedynym albumem Underworld w pierwszej trójce na brytyjskiej liście przebojów, i słuchając go teraz, łatwo jest zrozumieć dlaczego. Po odejściu Darrena Emersona z zespołu krótko po wydaniu płyty, Hyde wraz z Rickiem Smithem wydali trzy nierówne albumy jako duet”[22].
„Ta reedycja zawiera trzy całe dyski z dodatkami, z których drugi jest szczególnie warty uwagi, ponieważ zawiera niepublikowane nagrania z sesji nagraniowych” – uważa Simon Tucker z Louder Than War uzasadniając: „„Nifter” ukazuje zespół wkraczający na terytorium Depeche Mode, podczas gdy „King of Snake” w remiksie Garage Mix jest wspaniały i nie ustępuje ostatecznie wydanej wersji. Dysk trzeci i czwarty zawiera całą masę remiksów, wśród których wyróżniają się wersje „Bruce Lee” autorstwa DJ Hype’a i DJ Zinc’a, którym udało się zmienić oryginał w coś, co ekscytuje i wzbogaca”[23].
Listy tygodniowe
edytujKraj | Lista | Pozycja |
---|---|---|
Australia | Australian Charts | 7[26] |
Austria | Austrian Charts | 36[27] |
Belgia | Ultratop (Flandria) | 2[28] |
Belgia | Ultratop (Walonia) | 40[29] |
Francja | Les Charts | 34[30] |
Holandia | Dutch Album Top 100 | 22[31] |
Niemcy | Offizielle Deutsche Charts | 22[32] |
Norwegia | VG-lista | 14[33] |
Nowa Zelandia | New Zealand Charts | 7[34] |
Stany Zjednoczone | Billboard 200 | 93[35] |
Szkocja | Scottish Albums Chart | 7[36] |
Szwecja | Swedish Charts | 22[37] |
Szwajcaria | Schweizer Hitparade | 46[38] |
Wielka Brytania | UK Albums Chart | 3[39] |
Wielka Brytania | UK Independent Albums | 1[40] |
Kraj | Lista | Pozycja |
---|---|---|
Wielka Brytania | UK Dance Albums | 30[41] |
Certyfikaty i sprzedaż
edytuj- Belgia (BEA): Złota Płyta (24 marca 2007)[42]
- Holandia (NVPI): Złota Płyta (2000)[43][a]
- Wielka Brytania (BPI): Złota Płyta (26 lutego 1999)[44].
- Według międzynarodowego oddziału VR w Londynie album został sprzedany w Wielkiej Brytanii w liczbie 121 tysięcy egzemplarzy w pierwszym tygodniu wydania; w Japonii w pierwszym tygodniu wydania (20 lutego 1999) osiągnięto 46 tysięcy[45].
Uwagi
edytuj- ↑ Strona nie ma linków wewnętrznych; Aby znaleźć album, należy wprowadzić „Beaucoup Fish” w pole wyszukiwania „Artiest of titel” i nacisnąć Enter.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Discogs: Underworld – Beaucoup Fish. discogs.com. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
- ↑ a b Discogs: Underworld – Beaucoup Fish. discogs.com. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
- ↑ a b c d Michael Paoletta. Underworld Rises Again With 'Fish'. UK Dance Act Targets US Audience With Junior Boy’s Own, V2 Disc. „Billboard”. Nr 12. 111, s. 80, marzec 1999. New York: Nielsen Business Media, Inc. ISSN 0006-2510. [dostęp 2021-06-16]. (ang.).
- ↑ Rough Trade: Underworld – Beaucoup Fish. roughtrade.com. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
- ↑ a b Discogs: Underworld – Beaucoup Fish. discogs.com. [dostęp 2021-06-11]. (ang.).
- ↑ a b Tom Doyle: Underworld Beaucoup Fish. Q. [dostęp 2021-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (1999-09-11)]. (ang.).
- ↑ a b Barry Walters: Rolling Stone: Underworld – Beaucoup Fish. Rolling Stone. [dostęp 2021-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-09)]. (ang.).
- ↑ Album of the Year: Underworld – Beaucoup Fish. Album of the Year. [dostęp 2023-08-05]. (ang.).
- ↑ a b Metacritic: Beaucoup Fish by Underworld. metacritic.com. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
- ↑ a b John Bush: Beaucoup Fish - Underworld. AllMusic. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
- ↑ David Browne: Beaucoup Fish. EW. [dostęp 2021-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-25)]. (ang.).
- ↑ Tim Perry: Pop: Album reviews. The Independent. [dostęp 2023-08-05]. (ang.).
- ↑ a b Alexander Cordas: Underworld – Beaucoup Fish. laut.de. [dostęp 2023-08-05]. (niem.).
- ↑ a b John Mulvey: Underworld: Beaucoup Fish. NME. [dostęp 2021-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2000-10-06)]. (ang.).
- ↑ a b Brent DiCrescenzo: Underworld: Beaucoup Fish. Pitchfork. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
- ↑ Brackett i Hoard 2004 ↓, s. 837.
- ↑ RYM: Beaucoup Fish by Underworld. rateyourmusic.com. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
- ↑ Jeff Salomon. Underworld – Beaucoup Fish. „Spin”. Nr 4. 15, s. 157, kwiecień 1999. New York: SPIN Media LLC. ISSN 0886-3032. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
- ↑ Sputnikmusic: Underworld – Beaucoup Fish. sputnikmusic.com. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
- ↑ a b Jon Casimir: Underworld – Beaucoup Fish. The Sydney Morning Herald. [dostęp 2023-08-05]. (ang.).
- ↑ Gavin Miller: The Friday Fangasm – Beaucoup Fish By Underworld. drownedinsound.com. [dostęp 2021-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-11)]. (ang.).
- ↑ a b Chris Todd: Underworld’s bizarre breakthrough sounds just as weirdly brilliant on its 18th birthday. The Line of Best Fit. [dostęp 2021-06-15]. (ang.).
- ↑ a b Simon Tucker: Underworld: Beaucoup Fish – reissue review. Louder Than War. [dostęp 2021-06-15]. (ang.).
- ↑ a b Philip Sherburne: Underworld: Beaucoup Fish. Pitchfork. [dostęp 2021-06-15]. (ang.).
- ↑ a b Mike Schiller: Underworld: Beaucoup Fish (Super Deluxe Edition). PopMatters. [dostęp 2021-06-15]. (ang.).
- ↑ Hung Medien: Underworld - Beaucoup Fish (Album). australian-charts.com. [dostęp 2021-06-11]. (ang.).
- ↑ Hung Medien: Underworld - Beaucoup Fish. austriancharts.at. [dostęp 2021-06-11]. (niem.).
- ↑ ULTRATOP & Hung Medien / hitparade.ch: Underworld – Beaucoup Fish. ultratop.be. [dostęp 2021-06-11]. (niderl.).
- ↑ ULTRATOP & Hung Medien / hitparade.ch: Underworld – Beaucoup Fish. ultratop.be. [dostęp 2021-06-11]. (fr.).
- ↑ Hung Medien: Underworld – Beaucoup Fish (album). lescharts.com. [dostęp 2021-06-11]. (fr.).
- ↑ Hung Medien: Underworld – Beaucoup Fish. dutchcharts.nl. [dostęp 2021-06-11]. (niderl.).
- ↑ GfK Entertainment, BVMI: Underworld – Beaucoup Fish. offiziellecharts.de. [dostęp 2021-06-11]. (niem.).
- ↑ Hung Medien: Underworld – Beaucoup Fish (album). norwegiancharts.com. [dostęp 2021-06-11]. (ang.).
- ↑ Hung Medien: Underworld – Beaucoup Fish (album). charts.nz. [dostęp 2021-06-11]. (ang.).
- ↑ Billboard: Chart History: Underworld. Billboard.com. [dostęp 2021-06-11]. (ang.).
- ↑ Official Charts Company: Official Scottish Albums Chart Top 100: 07 March 1999 – 13 March 1999. officialcharts.com. [dostęp 2021-06-11]. (ang.).
- ↑ Hung Medien: Underworld – Beaucoup Fish (album). swedishcharts.com. [dostęp 2021-06-11]. (ang.).
- ↑ Hung Medien: Underworld – Beaucoup Fish. swisscharts.com. [dostęp 2021-06-11]. (niem.).
- ↑ Official Charts Company: Official Albums. officialcharts.com. [dostęp 2021-06-11]. (ang.).
- ↑ Official Charts Company: Official Independent Albums Chart Top 50: 07 March 1999 – 13 March 1999. officialcharts.com. [dostęp 2021-06-11]. (ang.).
- ↑ Official Charts Company: Official Dance Albums Chart Top 40: 1 September 2017 – 7 September 2017. officialcharts.com. [dostęp 2021-06-15]. (ang.).
- ↑ Ultratop: Goud en platina – Albums 2007. ultratop.be. [dostęp 2021-06-12]. (niderl.).
- ↑ NVPI: Goud/Platina/Diamant. nvpi.nl. [dostęp 2021-06-12]. (niderl.).
- ↑ BPI: Underworld: Beaucoup Fish. bpi.co.uk. [dostęp 2023-08-05]. (ang.).
- ↑ Michael Paoletta. Underworld Rises Again With 'Fish'. UK Dance Act Targets US Audience With Junior Boy’s Own, V2 Disc. „Billboard”. Nr 12. 111, s. 11, marzec 1999. New York: Nielsen Business Media, Inc. ISSN 0006-2510. [dostęp 2021-06-15]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).