Wikipedia

Beaucoup Fish

album Underworld

Beaucoup Fish – piąty album studyjny zespołu Underworld, wydany 1 marca 1999 roku jako CD[1] oraz jako podwójny LP[2].

Beaucoup Fish
Wykonawca albumu studyjnego
Underworld
Wydany

1 marca 1999

Nagrywany

1997–1998

Gatunek

Techno, progressive house, trance, industrial, ambient, downtempo

Długość

01:13:46

Wydawnictwo

Junior Boy’s Own, V2

Producent

Rick Smith

Oceny
Przejdź do sekcji „Odbiór”
Album po albumie
Second Toughest in the Infants
(1996) 		Beaucoup Fish
(1999) 		Everything, Everything
(2000)
Single z albumu Beaucoup Fish
  1. „Moaner”
    Wydany: 1 lipca 1997
  2. „Push Upstairs”
    Wydany: 15 marca 1999
  3. „Jumbo”
    Wydany: 24 maja 1999
  4. „King of Snake”
    Wydany: 16 sierpnia 1999
  5. „Bruce Lee”
    Wydany: 15 listopada 1999

Doszedł do 3. miejsca na liście UK Albums Chart i do 1. na UK Independent Albums. Uzyskał certyfikat Złotej Płyty w Belgii, Holandii i Wielkiej Brytanii.

Album edytuj

Charakterystyka edytuj

Rejestrowanie materiału na nowy album zespół rozpoczął w 1998 roku. W połowie nagrywania udał się na tournée, w czasie którego prezentował na żywo nowy materiał, zmieniając niektóre utwory. Później, po powrocie do studia, muzycy przesłuchali ponownie taśmy dokonując ostatecznej korekty nagrań[3].

Karl Hyde stwierdził, iż zespół w pracę nad albumem włożył więcej wysiłku, niż kiedykolwiek przedtem:

Mamy trzy studia. Więc każdy z nas pracuje w jednym z nich. Zazwyczaj nagranie rozpoczyna Rick, który później przekazuje je dla mnie. Kiedy tylko zrobię swoje, przekazuję je Darrenowi. W tym sensie album ten odzwierciedla dokładniej nasze eklektyczne gusty.

Karl Hyde, Billboard[3]

Kontrakt nagraniowy zespół podpisał z wytwórnią Junior Boy’s Own[3].

Piąty studyjny album Underworld ukazał się na rynku po dużym sukcesie „Born Slippy. Nuxx”, kultowego utworu z filmu Trainspotting. Był najbardziej oczekiwanym albumem zespołu. Towarzyszyły mu entuzjastyczne recenzje. Pięć z zawartych na nim utworów ukazało się jako single: „Push Upstairs”, „Jumbo”, „King of Snake”, „Bruce Lee” oraz ulubiony przez fanów „Moaner”, który wcześniej pojawił się w filmie Batman i Robin. Do dziś (2017) album pozostaje najbardziej udanym albumem studyjnym Underworld, z ponad milionem sprzedanych egzemplarzy. 25 sierpnia 2017 ukazała się na rynku zremasterowana, poszerzona wersja albumu. Projekt graficzny okładki zrealizował zespół Tomato[4][5].

Na Beaucoup Fish zespół kontynuuje swoją indywidualną ścieżkę muzyczną, czerpiąc z dorobku takich twórców muzyki elektronicznej jak: Kraftwerk (pulsujący, hipnotyczny „Winjer”), Giorgia Morodera („King Of Snake”), Yello („Jumbo”) czy This Mortal Coil (minimalistyczna ballada „Skym”)[6]. Z kolei epicki, otwierający album „Cups” przywołuje na myśl jazzowy vocoder Herbiego Hancocka z lat 70., z miłym, zniekształconym wokalem[7].

Lista utworów edytuj

CD edytuj

Lista według Discogs[1]:

1. Cups 11:45
2. Push Upstairs 4:34
3. Jumbo 6:58
4. Shudder/King Of Snake 9:29
5. Winjer 4:29
6. Skym 4:07
7. Bruce Lee 4:42
8. Kittens 7:30
9. Push Downstairs 6:03
10. Something Like A Mama 6:37
11. Moaner 7:32
1:13:46

LP edytuj

Lista według Discogs[2]:

4CD Super Deluxe Edition (2017) edytuj

Lista według Discogs[5]:

Odbiór edytuj

Opinie krytyków edytuj

Oryginalny album edytuj

Album otrzymał ogólnie korzystne recenzje na podstawie 20 recenzji krytycznych[9].

Zdaniem Brenta DiCrescenzo z magazynu Pitchfork Beaucoup Fish to „mieszanka ambientowych, syntetycznych symfonii i dudniącego cyfrowego funku w proporcji pół na pół z domieszką rock and rolla. Beaucoup Fish odnosi największy sukces, kiedy naśladuje rock. W przeciwieństwie do innych grup techno, Underworld opiera się w dużej mierze na wokalu”. Jego zdaniem album nie robi wrażenia w dzień i na trzeźwo. Jest albumem „głęboko agorafobicznym, który domaga się atmosfery oświetlonych neonami ulic miasta. Underworld są po prostu fajni i seksowni. Są tak niewytłumaczalnie uzależniający jak moda, i tak samo niewytłumaczalnie jednorazowi. Ale czy to właśnie nie jest to, co sprawia, że ich lubimy?” – pyta na koniec[15].

Według Johna Mulveya z NME „piękno Beaucoup Fish polega na tym, że to, co niesamowicie mądre, wydaje się być najprostszą i najwyższą muzyką, jaką można sobie wyobrazić”. W porównaniu poprzednim albumem, Second Toughest In The Infants z 1996 roku, Beaucoup Fish „jest czystszy i mniej zagracony”. Poza trzeszczącym, breakbeatowym 'Bruce Lee' i 'Skym' (jedyny słaby punkt albumu) Beaucoup Fish to jego zdaniem „czysty, płynny flow, spięty bitami trance-techno, które nawiązują do klasycznego house z Detroit i wczesnych singli zespołu, takich jak 'Cowgirl' i 'Spikee'. W 'Shudder/King Of Snake' słyszalne są wpływy Giorgia Morodera ('I Feel Love'). Z kolei 'Moaner' jest niemal przytłaczający: mroczny, długi i coraz mocniej wyrywający się do kulminacji za kulminacją, z Karlem Hyde’em bawiącym się w skojarzenia słowne na temat miast i chłopców. Beaucoup Fish to futurystyczna płyta, która brzmi orzeźwiająco staroświecko”[14].

Wysoko ocenił album Alexander Cordas z magazynu laut.de dając mu maksymalną notę 5 gwiazdek. Zastanawia się jedynie czy „[muzycy] powinni byli trochę bardziej poeksperymentować, zamiast miesiącami majstrować przy kostiumie dźwiękowym płyty, ale kto może powiedzieć "nie" zespołowi, który wyprodukował trzy świetne płyty z rzędu?”. Zauważył zarazem, iż „panowie Hyde, Smith i Emerson z łatwością radzą sobie z podnoszeniem napięcia na wysokość Mount Everest”[13].

Według Gavina Millera z Drowned in Sound Beaucoup Fish „jest prawie podzielony na trzy części (techno, ambient, wolna amerykanka) i sprawia wrażenie prog-rockowego concept albumu: początek to techno jakim jest pulsujący 'Cups', następnie senny, rytmiczny 'Jumbo', po nim bezlitosny 'Push Upstairs' i kolejno: radosny, festiwalowy 'King Of Snake', potulny 'Winjer', melancholijny 'Skym', osobliwy 'Bruce Lee' i masywny 'Kittens', dalej 'Push Downstairs', kokieteryjny 'Something Like A Mama' i na zakończenie 'Moaner' – imprezowa atrakcja w tempie 1000 uderzeń na minutę. Beaucoup Fish „to jak unowocześniony Autobahn w wykonaniu unowocześnionego Kraftwerk – refleksja nad banalnością i pięknem współczesnego życia, zsyntetyzowana w albumie techno…”[21].

Zdaniem Jona Casimira z The Sydney Morning Herald na Beaucoup Fish zespół porzucił spójny nastrój poprzednich albumów na rzecz pomysłow w stylu szwedzkiego stołu[20].

Nieco odmienne zdanie wyraził John Bush z AllMusic. Według niego Beaucoup Fish to „płyta rozczarowująca w porównaniu z poprzednimi albumami zespołu”, jednak dobrze dokumentująca jego talent w łączeniu niezrozumiałych piosenek w ramach techno i sprawianiu, że „obie te rzeczy brzmią doskonale”. Członkowie zespołu skupili się na odchodzących w przeszłość gatunkach acid-house i trance. Plusem albumu jest „nieskazitelna produkcja”[10].

4CD Super Deluxe Edition (2017) edytuj

Recenzje
Publikacja Ocena
The Line of Best Fit 7.5/10[22]
Louder Than War 8.5/10[23]
Pitchfork 7.4/10[24]
PopMatters 9/10[25]

Dodatki na rozszerzonej, czteropłytowej edycji to głównie alternatywne ujęcia i remiksy DJ-skie. Zdaniem Philipa Sherburne’a z magazynu Pitchfork te ostatnie „interesują głównie kolekcjonerów. O ile nie jesteś pracującym DJ-em drum 'n' bassowym, prawdopodobnie nie potrzebujesz zarówno wokalnego miksu, jak i instrumentalnej przeróbki "Bruce Lee" w wykonaniu DJ Hype & DJ Zinc. Alternatywne ujęcia nie są dużo bardziej istotne, ale oferują intrygujące spojrzenie na dowolną liczbę możliwych albumów, którymi mógłby się stać Beaucoup Fish”[24].

Na remiksy zwraca również uwagę Mike Schiller z PopMatters. Oba zawierające je dyski nazywa „bajecznie ociężałymi” dając jako przykład licznie powtarzane wersje: 6 „King of Snake” i 5 „Bruce Lee”, zajmujące w sumie ponad połowę czasu trwania obu dysków. Za wyróżniające się utwory uważa „Cups” w wersji Salt City Orchestra oraz „King of Snake” w wersji Fatboy Slim. Natomiast oceniając album Beaucup Fish uważa, że dzięki swojemu zróżnicowaniu zachowuje on nadal świeżość[25].

Według Chrisa Todda z The Line of Best Fit: „dodatkowe płyty CD to głównie wariacje oryginalnych utworów lub remiksy autorstwa Salt City Orchestra, bogów techno Dave’a Clarke'a i Adama Beyera, którzy wyróżniają się w swojej pracy remiksowej, ale te dodatkowe płyty CD nie pozwolą wam dowiedzieć się czegoś nowego o oryginalnej wersji. Beaucoup Fish to mocny album, ale brakuje mu precyzji i skupienia, jak na poprzednich dwóch płytach. Jednakże stał się jedynym albumem Underworld w pierwszej trójce na brytyjskiej liście przebojów, i słuchając go teraz, łatwo jest zrozumieć dlaczego. Po odejściu Darrena Emersona z zespołu krótko po wydaniu płyty, Hyde wraz z Rickiem Smithem wydali trzy nierówne albumy jako duet”[22].

„Ta reedycja zawiera trzy całe dyski z dodatkami, z których drugi jest szczególnie warty uwagi, ponieważ zawiera niepublikowane nagrania z sesji nagraniowych” – uważa Simon Tucker z Louder Than War uzasadniając: „„Nifter” ukazuje zespół wkraczający na terytorium Depeche Mode, podczas gdy „King of Snake” w remiksie Garage Mix jest wspaniały i nie ustępuje ostatecznie wydanej wersji. Dysk trzeci i czwarty zawiera całą masę remiksów, wśród których wyróżniają się wersje „Bruce Lee” autorstwa DJ Hype’a i DJ Zinc’a, którym udało się zmienić oryginał w coś, co ekscytuje i wzbogaca”[23].

Listy tygodniowe edytuj

1999
Kraj Lista Pozycja
Australia ARIA Charts 7[26]
Austria Ö3 Austria Top 40 36[27]
Belgia Ultratop (Flandria) 2[28]
Belgia Ultratop (Walonia) 40[29]
Francja SNEP 34[30]
Holandia Dutch Album Top 100 22[31]
Niemcy Offizielle Deutsche Charts 22[32]
Norwegia VG-lista 14[33]
Nowa Zelandia ONMC 7[34]
Stany Zjednoczone Billboard 200 93[35]
Szkocja Official Charts Company 7[36]
Szwecja Sverigetopplistan 22[37]
Szwajcaria Schweizer Hitparade 46[38]
Wielka Brytania UK Albums Chart 3[39]
Wielka Brytania UK Independent Albums 1[40]
2017
Kraj Lista Pozycja
Wielka Brytania UK Dance Albums 30[41]

Certyfikaty i sprzedaż edytuj

  • Belgia (BEA): Złota Płyta (24 marca 2007)[42]
  • Holandia (NVPI): Złota Płyta (2000)[43][a]
  • Wielka Brytania (BPI): Złota Płyta (26 lutego 1999)[44].
  • Według międzynarodowego oddziału VR w Londynie album został sprzedany w Wielkiej Brytanii w liczbie 121 tysięcy egzemplarzy w pierwszym tygodniu wydania; w Japonii w pierwszym tygodniu wydania (20 lutego 1999) osiągnięto 46 tysięcy[45].

To był najbardziej poszukiwany album dance od czasów The Prodigy.

Ben Clark, product manager Virgin Entertainment Group, Billboard[3]

Uwagi edytuj

  1. ↑ Strona nie ma linków wewnętrznych; Aby znaleźć album, należy wprowadzić „Beaucoup Fish” w pole wyszukiwania „Artiest of titel” i nacisnąć Enter.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Discogs: Underworld – Beaucoup Fish. discogs.com. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
  2. ↑ a b Discogs: Underworld – Beaucoup Fish. discogs.com. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
  3. ↑ a b c d Michael Paoletta. Underworld Rises Again With 'Fish'. UK Dance Act Targets US Audience With Junior Boy’s Own, V2 Disc. „Billboard”. Nr 12. 111, s. 80, marzec 1999. New York: Nielsen Business Media, Inc. ISSN 0006-2510. [dostęp 2021-06-16]. (ang.). 
  4. ↑ Rough Trade: Underworld – Beaucoup Fish. roughtrade.com. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
  5. ↑ a b Discogs: Underworld – Beaucoup Fish. discogs.com. [dostęp 2021-06-11]. (ang.).
  6. ↑ a b Tom Doyle: Underworld Beaucoup Fish. Q. [dostęp 2021-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (1999-09-11)]. (ang.).
  7. ↑ a b Barry Walters: Rolling Stone: Underworld – Beaucoup Fish. Rolling Stone. [dostęp 2021-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-09)]. (ang.).
  8. ↑ Album of the Year: Underworld – Beaucoup Fish. Album of the Year. [dostęp 2023-08-05]. (ang.).
  9. ↑ a b Metacritic: Beaucoup Fish by Underworld. metacritic.com. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
  10. ↑ a b John Bush: Beaucoup Fish - Underworld. AllMusic. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
  11. ↑ David Browne: Beaucoup Fish. EW. [dostęp 2021-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-25)]. (ang.).
  12. ↑ Tim Perry: Pop: Album reviews. The Independent. [dostęp 2023-08-05]. (ang.).
  13. ↑ a b Alexander Cordas: Underworld – Beaucoup Fish. laut.de. [dostęp 2023-08-05]. (niem.).
  14. ↑ a b John Mulvey: Underworld: Beaucoup Fish. NME. [dostęp 2021-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2000-10-06)]. (ang.).
  15. ↑ a b Brent DiCrescenzo: Underworld: Beaucoup Fish. Pitchfork. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
  16. ↑ Brackett i Hoard 2004 ↓, s. 837.
  17. ↑ RYM: Beaucoup Fish by Underworld. rateyourmusic.com. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
  18. ↑ Jeff Salomon. Underworld – Beaucoup Fish. „Spin”. Nr 4. 15, s. 157, kwiecień 1999. New York: SPIN Media LLC. ISSN 0886-3032. [dostęp 2021-06-10]. (ang.). 
  19. ↑ Sputnikmusic: Underworld – Beaucoup Fish. sputnikmusic.com. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
  20. ↑ a b Jon Casimir: Underworld – Beaucoup Fish. The Sydney Morning Herald. [dostęp 2023-08-05]. (ang.).
  21. ↑ Gavin Miller: The Friday Fangasm – Beaucoup Fish By Underworld. drownedinsound.com. [dostęp 2021-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-11)]. (ang.).
  22. ↑ a b Chris Todd: Underworld’s bizarre breakthrough sounds just as weirdly brilliant on its 18th birthday. The Line of Best Fit. [dostęp 2021-06-15]. (ang.).
  23. ↑ a b Simon Tucker: Underworld: Beaucoup Fish – reissue review. Louder Than War. [dostęp 2021-06-15]. (ang.).
  24. ↑ a b Philip Sherburne: Underworld: Beaucoup Fish. Pitchfork. [dostęp 2021-06-15]. (ang.).
  25. ↑ a b Mike Schiller: Underworld: Beaucoup Fish (Super Deluxe Edition). PopMatters. [dostęp 2021-06-15]. (ang.).
  26. ↑ ARIA Charts: Underworld - Beaucoup Fish (Album). australian-charts.com. [dostęp 2021-06-11]. (ang.).
  27. ↑ Austrian Charts: Underworld - Beaucoup Fish. austriancharts.at. [dostęp 2021-06-11]. (niem.).
  28. ↑ Ultratop: Underworld – Beaucoup Fish. ultratop.be. [dostęp 2021-06-11]. (niderl.).
  29. ↑ Ultratop: Underworld – Beaucoup Fish. ultratop.be. [dostęp 2021-06-11]. (fr.).
  30. ↑ Les Charts: Underworld – Beaucoup Fish (album). lescharts.com. [dostęp 2021-06-11]. (fr.).
  31. ↑ Dutch Charts: Underworld – Beaucoup Fish. dutchcharts.nl. [dostęp 2021-06-11]. (niderl.).
  32. ↑ Offizielle Deutsche Charts: Underworld – Beaucoup Fish. offiziellecharts.de. [dostęp 2021-06-11]. (niem.).
  33. ↑ Norwegiancharts.com: Underworld – Beaucoup Fish (album). norwegiancharts.com. [dostęp 2021-06-11]. (ang.).
  34. ↑ Charts .org.nz: Underworld – Beaucoup Fish (album). charts.nz. [dostęp 2021-06-11]. (ang.).
  35. ↑ Billboard: Chart History: Underworld. billboard.com. [dostęp 2021-06-11]. (ang.).
  36. ↑ Official Charts Company: Official Scottish Albums Chart Top 100: 07 March 1999 – 13 March 1999. officialcharts.com. [dostęp 2021-06-11]. (ang.).
  37. ↑ Swedish Charts: Underworld – Beaucoup Fish (album). swedishcharts.com. [dostęp 2021-06-11]. (ang.).
  38. ↑ Schweizer Hitparade: Underworld – Beaucoup Fish. swisscharts.com. [dostęp 2021-06-11]. (niem.).
  39. ↑ Official Charts Company: Official Albums. officialcharts.com. [dostęp 2021-06-11]. (ang.).
  40. ↑ Official Charts Company: Official Independent Albums Chart Top 50: 07 March 1999 – 13 March 1999. officialcharts.com. [dostęp 2021-06-11]. (ang.).
  41. ↑ Official Charts Company: Official Dance Albums Chart Top 40: 1 September 2017 – 7 September 2017. officialcharts.com. [dostęp 2021-06-15]. (ang.).
  42. ↑ Ultratop: Goud en platina – Albums 2007. ultratop.be. [dostęp 2021-06-12]. (niderl.).
  43. ↑ NVPI: Goud/Platina. nvpi.nl. [dostęp 2021-06-12]. (niderl.).
  44. ↑ BPI: Underworld: Beaucoup Fish. bpi.co.uk. [dostęp 2023-08-05]. (ang.).
  45. ↑ Michael Paoletta. Underworld Rises Again With 'Fish'. UK Dance Act Targets US Audience With Junior Boy’s Own, V2 Disc. „Billboard”. Nr 12. 111, s. 11, marzec 1999. New York: Nielsen Business Media, Inc. ISSN 0006-2510. [dostęp 2021-06-15]. (ang.). 

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Beaucoup_Fish&oldid=72268169”