Wikipedia

Bernard z Botony

Bernard z Botony, zwany Parmeńskim (ur. w Parmie, zm. 24 marca 1266 w Bolonii) – duchowny, kanonista-dekretalista.

Studiował na uniwersytecie bolońskim i był uczniem Tankreda. Tutaj też od 1232 był wykładowcą prawa kanonicznego. Ponadto był kanonikiem bolońskiej kapituły katedralnej. Następnie został kapelanem papieskim. Jego uczniem był Duranda z Mende[1].

DziełaEdytuj

  • Apparatus ad „Decretales Gregorii IX”
  • Casus longi super quinque libros decretalium
  • Summa super titulis decretalium

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ H. Rybczyński, Bernard z Botony, [w:] Encyklopedia Katolicka, t. 2, Lublin 1976, kol.300.

BibliografiaEdytuj

  • H. Rybczyński, Bernard z Botony, [w:] Encyklopedia Katolicka, t. 2, Lublin 1976, kol.300.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bernard_z_Botony&oldid=52318428”