Bi-2
Bi-2 (ros. Би-2) – białoruski oraz rosyjski zespół rockowy utworzony w 1988 w Bobrujsku. Założycielami grupy są Liowa Bi-2 i Szura Bi-2.
 Koncert grupy Bi-2, 2008 | |
| Rok założenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Gatunek |
rock |
| Aktywność |
1988–1993 |
| Strona internetowa | |
Utwór grupy Nikt nie pisze do pułkownika (ros. Полковнику никто не пишет) został umieszczony na soundtracku do kultowego filmu Brat 2[1].
Historia grupy edytuj
Założyciele zespołu poznali się w 1985 roku w Mińsku na scenie dziecięcego teatru „Rond”, skupiającego młodzież zafascynowaną teatrem absurdu.
W 1988 roku obaj założyli grupę Bratia po orużju (ros. Братья по оружию), przemianowaną wkrótce na Biereg Istiny (ros. Берег истины). Pierwotnie w skład kolektywu wchodziło piętnastu członków. W 1989 roku grupa przybrała obecnie funkcjonującą nazwę, a Liowa został wokalistą zespołu.
„Byliśmy punk-ującą grupą. Graliśmy muzykę na wzór The Police, czy też ska z piszczałkami. Nasze teksty były tematycznie albo ostro socjalne, albo ostro seksualne” – wspomina Szura.
Występom Bi – 2 w owym czasie towarzyszyło niecodzienne show.
„Występ zaczynał się tak, że na scenę wnoszono trumnę. Następnie wychodziłem z jej wnętrza ubrany w koszulę ze śladami po kulach. Miałem przy sobie poduszkę, którą zaraz potem rwałem. W tym momencie cała publiczność była w piórach.” – wspomina Liowa.
W okresie od 1988 do 1990 roku grupa koncertowała po całym kraju. Podczas występu na jednym z festiwali muzycy zostali przegonieni ze sceny przez milicję.
W 1991 roku Szura i Liowa wyjechali do Izraela, tam zostali zatrudnieni jako ochroniarze na budowie. Mimo braków w składzie, grupa nadal występowała dając koncerty akustyczne.
W 1993 roku Szura przeprowadził się do Australii. Kolejne utwory autorstwa Liowy i Szury powstawały przez telefon, przy czym pierwszy z nich pisał teksty, a drugi – muzykę.
W 1998 roku Liowa przyjechał do Australii, co skutkowało nagraniem albumu Bi – 2 pod tytułem I korabl’ pływiot (ros. И корабль плывет). Dzięki wyemitowaniu singla Sierdce (ros. Сердце) na antenie radia НАШЕ Радио grupa zdobyła rozpoznawalność w Rosji. W 1999 roku obaj mężczyźni wyjechali do Moskwy, gdzie postanowili rozwijać swoją muzyczną karierę. W owym czasie utwory Bi – 2 były emitowane przez wiele rosyjskich rozgłośni radiowych, lecz mimo to muzycy nie mogli przekonać żadnej wytwórni do wydania swojego albumu.
Sytuacja uległa zmianie w 2000 roku, gdy utwór Nikt nie pisze do pułkownika (ros. Полковнику никто не пишет) został umieszczony na soundtracku do kultowego filmu Brat 2[1]. Poskutkowało to zdobyciem dużej popularności na terenie całego kraju i zwiększeniem liczby fanów. Wtedy grupa podpisała kontrakt z wytwórnią płytową Sony Music Entertainment Russia[1].
Skład edytuj
- Liowa Bi-2 – wokal, gitara akustyczna, perkusja, gitara elektryczna (1988–1993, 1998 – )
- Szura Bi-2 – gitara solowa, wokal, gitara basowa (1988–1993, 1998 – )
- Andriej „Zwonok” Zwonkow – gitara (2006 – )
- Maksim „Łakmus” Andriuszienko – gitara basowa (2006 – )
- Boris Łiwszic – perkusja (2006 – )
- Janik Nikolienko – flet, klawiszowe, tamburyn, sample, chórki (2008 – )
Dyskografia edytuj
- 1998 – Biespołaja I Grustnaja Ljubow (ros. Бесполая И Грустная Любовь)
- 2000 – Bi-2 ((ros. Би-2)
- 2001 – Mjau Kiss Mi (ros. Мяу Кисс Ми)
- 2004 – Inomarki (ros. Иnомарки)
- 2006 – Mołoko (ros. Молоко)
- 2009 – Łunapark (ros. Лунапарк)
- 2011 – Spirit
- 2014 – #16 Plius (ros. #16 Плюс)
- 2017 – Gorizont Sobytij (ros. Горизонт Событий)
- 2022 – Alleluja (ros. Аллилуйя)
Przypisy edytuj
- ↑ a b c 2, Би-2://официальный сайт/история группы [online], old.bdva.ru [dostęp 2017-04-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-05-01].