Birofil (z niem. Bier piwo; gr. philos przyjaciel, miłujący) – miłośnik piwa, znawca gatunków, odmian i stylów piwnych, kolekcjoner rekwizytów związanych z piwem, np. etykiet, butelek, podkładek, naczyń i.in.[1]

Giełda Birofiliów na Festiwalu Birofilia 2010

W odróżnieniu od piwosza birofil nie tylko lubi pić piwo, ale to zamiłowanie przeradza się w chęć zdobywania wiedzy o nim, oraz/lub zamiłowanie do zbierania akcesoriów związanych z piwowarstwem. Birofil-kolekcjoner buduje swoją kolekcję najczęściej z jednej dziedziny poszukując najstarszych, najcenniejszych, najrzadszych, najbardziej oryginalnych lub egzotycznych eksponatów np. etykiet z działających przed 1939 r. małych polskich browarów. Ceni unikalność posiadanego egzemplarza, zgłębia jego historię i okoliczności powstania. Dzięki swojej pasji kolekcjonerskiej odkrywa nowe eksponaty i próbuje ocalić od zniszczenia lub zapomnienia przedmioty piwowarskie związane z kulturą materialną przeszłych pokoleń.

Birofil nie traktuje piwa jedynie jako alkoholowy napój orzeźwiający lecz część kulinarnej i materialnej kultury człowieka. Birofil posiada i krzewi kulturę spożywania piwa oraz wiedzę dotyczącą gatunków, stylów i odmian piw. Zwraca uwagę na właściwy sposób serwowania piwa, dobór naczyń do określonego gatunku, sposób nalewania piwa, jego temperaturę, wysoką jakość spożywanych trunków i.in.

Historia

edytuj
 
Baner klubu birofilów

Pierwszymi birofilami-kolekcjonerami byli właściciele browarów z przełomu XIX i XX w., którzy obserwując konkurencję, gromadzili ich produkty i akcesoria informacyjno-reklamowe[2]. Ich celem nie było budowanie kolekcji lecz zdobywanie informacji handlowej na dynamicznie rozwijającym się rynku browarniczym, charakteryzującym się powstawaniem browarów przemysłowych, konfekcjonowaniem piwa do butelek i drukowaniem pierwszych etykiet. Browary obserwując działania marketingowe innych dbały również o to, by nie dochodziło do nieuczciwej konkurencji np. poprzez naśladownictwo etykiet czy innych znaków towarowych.

Z czasem zaczęły powstawać prywatne kolekcje, które mimo trudnych czasów rozwijały się również w okresie PRL-u. Birofilami stawali się wówczas sami pracownicy browarów, którym najłatwiej było otrzymać rzadkie akcesoria lub dokumenty piwowarskie. Największy rozkwit ruchu birofilskiego przypada na lata 90. XX wieku i początek wieku XXI, kiedy nastąpił silny rozwój branży piwowarskiej, konsumpcji piwa, a co za tym idzie zainteresowania piwowarstwem i birofilistyką.

Kolekcjonerzy zakładają kluby i stowarzyszenia, a swoją kolekcję mogą zaprezentować lub uzupełnić na coraz liczniejszych giełdach birofilistycznych organizowanych w całej Polsce.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Birofil. Słownik Języka Polskiego PWN. [dostęp 2022-03-04].
  2. Adam Spyra, Grzegorz Zwierzyna: Tradycje piwowarskie żywiecczyzny. Browar Żywiec na przestrzeni 150 lat. Birofilia. Żywiec: Muzeum Miejskie w Żywcu - Stary Zamek. Grupa Żywiec S.A. - Piwiarnia Żywiecka, 2005, s. 42. ISBN 83-907759-0-5.