Bitwa pod Łowiczem
Bitwa pod Łowiczem miała miejsce 25 sierpnia 1656 roku podczas II wojny północnej.
| ||||
| ||||
| Czas | 25 sierpnia 1656 | |||
| Miejsce | Łowicz | |||
| Przyczyna | próba opanowania basenu Morza Bałtyckiego przez Szwedów | |||
| Wynik | zwycięstwo Polaków | |||
| Strony konfliktu | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Dowódcy | ||||
| ||||
| Siły | ||||
| ||||
| Straty | ||||
| ||||
| Potop szwedzki |
|---|
|
Ujście – Sobota – Piątek – Żarnów – Nowy Dwór – Kraków (1) – Wojnicz – Kościan – Jasna Góra – Krosno – Gołąb – Jarosław – Nisko – Kozienice – Warka – Kłecko – Kcynia – Warszawa (1) – Tykocin – Warszawa (2) – Łowicz – Lubrze – Prostki – Filipów – Chojnice – Skałat – Warszawa (3) – Magierów – Czarny Ostrów – Kraków (2) – Toruń – Szkudy |
| II wojna północna |
|---|
|
Ujście – Sobota – Piątek – Żarnów – Nowy Dwór – Kraków (1655) – Wojnicz – Kościan (1655) – Jasna Góra – Krosno – Gołąb – Jarosław – Nisko – Kozienice – Warka – Kłecko – Kcynia – Warszawa (1) – Tykocin – Warszawa (2) – Łowicz – Lubrz – Prostki – Filipów – Chojnice – Warszawa (3) – Magierów – Czarny Ostrów – Skałat – Ängelholm – Kraków (1657) – Genevadsbro – Mön – Hjärtum – Kattarp – Frederiksodde – Tybrindvig – Toruń – Sund – Koldynga (oblężenie) – Koldynga (bitwa) – Szkudy – Głowa – Nyborg |
Dywizja polska Stefana Czarnieckiego wycięła pod Łowiczem potężny oddział szwedzki liczący 1500 żołnierzy. Z pogromu uszło podobno tylko 30 rajtarów. Szwedami dowodził generał major Hans Böddeker.
W czasie bitwy Czarniecki został postrzelony w nogę i aż przez dwa miesiące musiał leczyć ranę.
Bitwa pod Łowiczem była pierwszym poważnym sukcesem wojsk Rzeczypospolitej od czasu porażki w trzydniowej bitwie pod Warszawą. Wkrótce energiczne działania Czarnieckiego zmusiły Szwedów i Brandenburczyków do odwrotu na północ.
LiteraturaEdytuj
- Leszek Podhorodecki, Rapier i koncerz, Warszawa 1985, ISBN 83-05-11452-X, s. 324
- Miroław Nagielski, Warszawa 1656, Warszawa 1990, Wydawnictwo Bellona, ISBN 83-11-07786-X, s. 233