Bitwa pod Mari – starcie zbrojne, które miało miejsce 24 sierpnia 1266. Do bitwy doszło podczas wyprawy emira egipskiego Kalawuna na ziemie Armenii Małej w Cylicji.

Bitwa pod Mari
Walki Ormian z mamelukami
Ilustracja
Klęska Ormian pod Mari
Czas

24 sierpnia 1266

Miejsce

Mari, Darbsak

Wynik

zwycięstwo mameluków

Strony konfliktu
Ormianie Mamelucy
Dowódcy
synowie króla Hetuma: Leon i Toros Kalawun
Siły
nieznane nieznane
Straty
znaczne nieznane
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
36,531389°N 36,364167°E/36,531389 36,364167

Wyprawa Kalawuna była elementem kampanii sułtana Bajbarsa przeciwko państwom łacińskim i ich sojusznikom. W 1266 ormiański król Hetum udał się do Tebrizu, aby prosić Ilchanidów o pomoc w walce z mamelukami. Podczas jego nieobecności doszło do inwazji wojsk Kalawuna.

Obroną królestwa Armenii dowodzili synowie króla Hetuma – Leon i Toros. W ich armii znaleźli się też templariusze z Baghrasu. Ormiańskie wojska zebrały się w okolicy Wrót Syryjskich, podczas gdy mamelucy skierowali się na północ. Ormianie planowali zaatakować muzułmanów na równinie cylicyjskiej. 24 sierpnia 1266 obie armie starły się pod Mari. Mamelucy mieli przewagę liczebną i szybko rozbili armię ormiańską. Książę Toros poległ w walce, a jego brat Leon dostał się do niewoli. Pozbawiona obrony Cylicja stała się łatwym łupem dla wojsk Kalawuna. Jedna z mameluckich armii zdobyła i splądrowała Sis – stolicę Armenii. Po tych wydarzeniach cylicyjskie królestwo Armenii podupadło i przestało odgrywać aktywną rolę na azjatyckiej scenie politycznej.

Bibliografia

edytuj