Bitwa pod Wiewcem – bitwa stoczona 6 października 1863 roku pomiędzy powstańcami styczniowymi pułkownika Kajetana Słupskiego a wojskami rosyjskimi pod dowództwem pułkownika Tarasienki[1].

Bitwa pod Wiewcem
powstanie styczniowe
Czas

6 października 1863

Miejsce

Wiewiec

Terytorium

Królestwo Kongresowe

Wynik

zwycięstwo powstańców

Strony konfliktu
powstańcy styczniowi Imperium Rosyjskie
Dowódcy
płk. Kajetan Słupski płk. Tarasienko
Siły
240 kawalerzystów 1 szwadron huzarów,
150 kozaków, 2 roty piechoty (400 żołnierzy)
2 działa.
Straty
5 zabitych, 6 rannych 22 zabitych, 11 rannych
Położenie na mapie Guberni Królestwa Polskiego (1904)
Mapa konturowa Guberni Królestwa Polskiego (1904), na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia51°08′00″N 19°14′23″E/51,133333 19,239722

Przebieg bitwy

edytuj

6 października 1863 na polach w okolicach Wiewca i Krzywanic doszło do starcia powstańczego oddziału kawaleryjskiego pułkownika Kajetana Słupskiego, w sile 240 ludzi, a ścigającymi go wojskami moskiewskimi z garnizonu kaliskiego pod dowództwem pułkownika Tarasienki.
W skład oddziału rosyjskiego wchodził szwadron huzarów, 150 kozaków, 2 roty piechoty oraz 2 działa.
Słupski umiejętnie manewrując praktycznie uniemożliwił piechocie rosyjskiej i artylerii wzięcie udziału w bitwie. Powstańcza konnica trzykrotnie szarżowała na zajmującą pozycje kawalerię rosyjską, za każdym razem zmuszając ją do ustąpienia z pola walki.

W bitwie zginęło 5 powstańców, 6 odniosło rany. Straty moskiewskie były większe. W mogile pod Krzywanicami zostali pochowani 2 oficerowie, 9 huzarów i 8 kozaków. Jednego poległego Rosjanie zabrali z miejsca bitwy, w Radomsku leczono 13 rannych, 2 z nich zmarło.

Polegli powstańcy zostali pochowani na cmentarzu w Wiewcu byli to:

  • Wincenty Juskiewicz 38 lat
  • Józef Modrzejewski 29 lat
  • Adam Raur 30 lat
  • Julian Slezenger 30 lat
  • Tenczyc (pseudonim) ok. 30 lat, niewiadomego imienia i nazwiska.[2]Wg krótkiego biogramu z Pamiątki dla Rodzin Polskich Zygmunta Kolumny Tenczyc pochodził z Litwy, miał wyższe wykształcenie, 18 lat, w boju śmiały i zapalający się, od towarzyszów lubiany.[3]

Przypisy

edytuj
  1. Bitwy i potyczki 1863-1864. Stanisław Zieliński. nakł. Funduszu Wydawniczego Muzeum Narodowego Polskiego, Rapperswil 1913, s. 213-214
  2. Księgi metrykalne parafii Wiewiec, rok 1863
  3. Zygmunt Kolumna, Pamiątka dla Rodzin Polskich, część druga, Kraków 1868, s.278

Bibliografia

edytuj
  • Stanisław Zieliński, Bitwy i potyczki 1863-1864 nakł. Funduszu Wydawniczego Muzeum Narodowego Polskiego, Rapperswil 1913