Bodziec warunkowy albo sygnał warunkowy. W teorii odruchów warunkowych jest to pierwotnie obojętny lub mający inne znaczenie bodziec, który regularnie poprzedzając bodziec bezwarunkowy nabiera znaczenia wyzwalającego reakcje związane i typowe dla bodźca bezwarunkowego, z którym był kojarzony. W przypadku warunkowania instrumentalnego bodziec warunkowy jest sygnałem określonej sytuacji, oznacza że zwierzę może lub powinno wykonać konkretny ruch aby móc zaspokoić jakąś swoją potrzebę np. otrzymać porcję wody.

Przykład edytuj

Eksperymentator zapala czerwone światło i zaraz potem daje głodnemu psu jedzenie. Po kilku takich próbach pies zaczyna wydzielać soki żołądkowe i ślinę już na widok czerwonej lampki. Owa czerwona lampka pierwotnie jest nic nie znaczącym sygnałem, ale po kilku zdarzeniach staje się sygnałem warunkowym, czyli zdobywa moc wywoływania reakcji bezwarunkowej (tu: ślinienia się).

Zobacz też edytuj