Bogactwo narodowe
Bogactwo narodowe – zasoby naturalne oraz zasoby majątkowe danego społeczeństwa. Obejmują one ziemię, wody, zasoby surowcowe oraz obiekty materialne będące własnością indywidualną lub współwłasnością, własnością zespołową różnych organizacji i grup społecznych obywateli kraju oraz własnością skarbu państwa.
Zasoby, które znajdują się na obszarze państwa mogą również należeć do obywateli innych krajów. W konsekwencji państwo, które w stosunku do gospodarki kraju chce utrzymać pozycję suwerena zobowiązane jest do realizacji następujących działań kontrolnych związanych ze skalą, zakresem oraz kierunkiem oddziaływań zagranicznego sektora na całość gospodarki narodowej[1].
Przypisy edytuj
- ↑ Polityka Gospodarcza, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, Bolesław Winiarski (red.), Jan Borowiec, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, ISBN 83-01-14785-7, ISBN 978-83-01-14785-3, OCLC 749868498.
Bibliografia edytuj
- Winiarski B., „Polityka Gospodarcza”, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006