Borys Wiktorowycz Kołesnikow, ukr. Борис Вікторович Колесніков (ur. 25 października 1962 w Mariupolu[1]) – ukraiński polityk i przedsiębiorca, poseł do Rady Najwyższej V, VI i VII kadencji, w latach 2010–2012 wicepremier i minister, jeden z liderów Partii Regionów, właściciel klubu hokejowego Donbas Donieck.

Borys Kołesnikow
Борис Колесніков
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Borys Wiktorowycz Kołesnikow

Data i miejsce urodzenia

25 października 1962
Mariupol

Zawód, zajęcie

polityk, przedsiębiorca

Odznaczenia
Order „Za zasługi” II klasy (Ukraina) Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina)

Życiorys

edytuj

W 1991 ukończył technikum handlowe w Doniecku, a w 1997 Doniecką Państwową Akademię Zarządzania[2]. Pracę zawodową zaczynał w 1980 jako sprzedawca i stolarz, od 1986 zatrudniony w lokalnym zrzeszeniu spółdzielczym. Od 1992 obejmował kierownicze stanowiska w spółkach prawa handlowego działających w branży produkcyjnej i handlowej[1]. W 2012 wartość jego aktywów (grupa Konti) szacowano na 284 miliony dolarów, co plasowało go na 51. miejscu wśród najbogatszych Ukraińców[3].

W 1998 został radnym donieckiej rady obwodowej, w 1999 objął funkcję jej wiceprzewodniczącego, następnie w latach 2001–2006 był jej przewodniczącym. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Partii Regionów. W 2003 został przewodniczącym struktur partii w obwodzie donieckim, w 2008 wiceprzewodniczącym tego ugrupowania[2], a w 2014 sekretarzem wykonawczym partii[4].

W 2004 należał do najzagorzalszych przeciwników pomarańczowej rewolucji, publicznie groził, że zwycięstwo Wiktora Juszczenki doprowadzi do rozpadu kraju[5]. Po zmianie władzy na Ukrainie Borys Kołesnikow został w 2005 tymczasowo aresztowany pod zarzutem stosowania gróźb celem przejęcia akcji jednego z centrów handlowych. Zwolniono go po kilku miesiącach, a postępowanie karne z braku dowodów umorzono[2]. Liderzy Partii Regionów zatrzymanie polityka oceniali jako przejaw politycznej reperkusji.

W 2006 i w 2007 Borys Kołesnikow był wybierany do Rady Najwyższej V i VI kadencji[1]. W marcu 2010 po utworzeniu pierwszego rządu Mykoły Azarowa został wicepremierem ds. organizacji Euro 2012. W grudniu tego samego roku objął dodatkowo tekę ministra infrastruktury. W grudniu 2012 odszedł z rządu, przechodząc do sprawowania mandatu deputowanego VII kadencji[2]. W 2014 nie ubiegał się o reelekcję. W 2016 został jednym ze współprzewodniczących Bloku Opozycyjnego[6], a w 2021 stanął na czele partii „Ukrajina – nasz dim”[7].

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c Nota biograficzna na stronie dovidka.com.ua. [dostęp 2014-11-10]. (ukr.).
  2. a b c d e f Колесников Борис Викторович. liga.net. [dostęp 2014-11-10]. (ros.).
  3. 200 самых богатых людей Украины 2012 года. ubr.ua, 30 marca 2012. [dostęp 2014-11-10]. (ros.).
  4. Leaders of Ukraine. zarate.eu. [dostęp 2017-10-03]. (ang.).
  5. Yushchenko and Yanukovych aides to return to table as momentum builds for revote. kyivpost.com, 28 listopada 2004. [dostęp 2014-11-10]. (ang.).
  6. Сопредседатели политической партии ОППОЗИЦИОННЫЙ БЛОК. opposition.org.ua. [dostęp 2018-07-08]. (ukr.).
  7. Лідером нової партії „Україна – наш дім” обрано Бориса Колеснікова. interfax.com.ua, 30 maja 2021. [dostęp 2022-08-16]. (ukr.).