Brama Wolińska w Goleniowie
Brama Wolińska w Goleniowie – najcenniejszy zabytek miasta Goleniowa, zbudowana w XV wieku jako jedna z czterech bram strzegących miasta (Brama Szczecińska, Brama Stargardzka, Brama Młyńska). Pierwotnie strażnica obronna z kamieni narzutowych (II połowa XIII w.), w kolejnych stuleciach (XIV, XV w.) nadbudowana ceglaną wieżą. To budynek pięciokondygnacyjny, typowa budowla obronna (taką funkcję pełniła do XVIII wieku). Na jednej z wieżyczek będącej zakończeniem muru przy Bramie Wolińskiej widnieją dwa herby Goleniowa – historyczny (z rzeką, łodzią, drzewem i Gryfem) oraz obecny (z dwoma półksiężycami i czterema gwiazdami). Ocalała jako jedyna z bram.
![]() | |
![]() Widok na Bramę | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Ukończenie budowy | |
Położenie na mapie Goleniowa ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego ![]() | |
Położenie na mapie gminy Goleniów ![]() | |
![]() |
Reprezentuje typ bramy szczytowej. Zachowana w niezmienionej formie od XV w. Zbudowana w 1/4 z kamienia i z 3/4 z cegły. Ściany szczytowe mają odmienne rozwiązania architektoniczne, zewnętrzna – obronną, wewnętrzna – estetyczną. Wysokość bramy wynosi 26 m (ze sterczyną 29,85 m), natomiast otworu bramowego – 5,25 m, jego szerokość 4,85 m, a długość przejazdu – 10,5 m.
Brama została odrestaurowana w latach 1971-1972 z przeznaczeniem na Muzeum Ziemi Goleniowskiej. Po ukończeniu prac stała się siedzibą obecnego Goleniowskiego Domu Kultury. W dawnym przejściu, po jego zabudowie w latach 2002-2003, powstało Centrum Informacji Turystycznej.
Przypisy
edytuj- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024 [dostęp 2016-09-16] .