Bret Boone
Bret Robert Boone (ur. 6 kwietnia 1969) – amerykański baseballista, który występował na pozycji drugobazowego.
Brett Boone jako zawodnik Seattle Mariners. | |||||||||||||||
drugobazowy | |||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Bret Robert Boone | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
6 kwietnia 1969 | ||||||||||||||
Odbijał |
prawą | ||||||||||||||
Rzucał |
prawą | ||||||||||||||
Debiut |
19 sierpnia 1992 | ||||||||||||||
Ostatni występ |
31 lipca 2005 | ||||||||||||||
Statystyki | |||||||||||||||
Średnia uderzeń |
0,266 | ||||||||||||||
Home runy |
252 | ||||||||||||||
Uderzenia |
1775 | ||||||||||||||
RBI |
1021 | ||||||||||||||
Kariera klubowa | |||||||||||||||
|
Kariera zawodnicza
edytujW czerwcu 1987 został wybrany w 28. rundzie draftu przez Minnesota Twins, jednak nie podpisał kontraktu z organizacją tego klubu[1], gdyż zdecydował się podjąć studia na University of Southern California, gdzie w latach 1988–1990 grał w drużynie uniwersyteckiej USC Trojans. W ciągu trzech sezonów gry na uczelni uzyskał średnią 0,304, zdobył 29 home runów i zaliczył 160 RBI[2]. W czerwcu 1990 został wybrany w 5. rundzie draftu przez Seattle Mariners i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, najwyżej na poziomie Triple-A w Calgary Cannons[1][3].
W Major League Baseball zadebiutował 19 sierpnia 1992 w meczu przeciwko Baltimore Orioles, w którym zaliczył RBI single. W listopadzie 1993 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Cincinnati Reds, w którym grał przez pięć sezonów. W 1998 reprezentował klub w Meczu Gwiazd i po raz pierwszy zdobył Złotą Rękawicę. W 1999 grał w Atlanta Braves, zaś w 2000 w San Diego Padres[1].
W grudniu 2000 jako wolny agent podpisał kontrakt ze Seattle Mariners. W 2001 zanotował najlepszy sezon w swojej karierze, notując średnią 0,331, zdobywając 37 home runów i zaliczając najwięcej w American League RBI (141)[1]. Ponadto został wybrany do wyjściowego składu AL All-Star Team, po raz pierwszy otrzymał Silver Slugger Award, a w głosowaniu od nagrody MVP American League zajął 3. miejsce za kolegą z zespołu Ichirō Suzukim i Jasonem Giambim z Oakland Athletics[1][4]. W sezonie 2001 Seattle Mariners wyrównali rekord należący do Chicago Cubs, odnosząc 116 zwycięstw w sezonie zasadniczym[5]. Grał jeszcze w Minnesota Twins i klubie farmerskim Washington Nationals – Columbus Clippers[1][3]. Karierę zawodniczą zakończył w maju 2008[6].
Życie prywatne
edytujBret Boone jest synem Boba Boone’a, czterokrotnego uczestnika Meczu Gwiazd i mistrza MLB z Philadelphia Phillies w 1980, wnukiem Raya Boone’a, dwukrotnego uczestnika Meczu Gwiazd i mistrza MLB z Cleveland Indians w 1948 roku oraz bratem Aarona Boone’a, który również wystąpił w All-Star Game[7].
Nagrody i wyróżnienia
edytujNagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
3× All-Star | 1997, 2001, 2003 | [1] |
4× Gold Glove Award | 1998, 2002, 2003, 2004 | [1] |
2× Silver Slugger Award | 2001, 2003 | [1] |
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i Bret Boone Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-06-19]. (ang.).
- ↑ Bret Boone Announces Retirement. usctrojans.com. [dostęp 2016-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 sierpnia 2016)]. (ang.).
- ↑ a b Bret Boone Register Statistics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-06-19]. (ang.).
- ↑ 2001 AL MVP Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2016-06-19]. (ang.).
- ↑ Mariners celebrate anniversary of 116-win club. mlb.com. [dostęp 2016-06-19]. (ang.).
- ↑ After 14 major league seasons, retiring Boone in a better place. espn.com. [dostęp 2016-06-19]. (ang.).
- ↑ Ray Boone. sabr.org. [dostęp 2016-06-18]. (ang.).