Bret Robert Boone (ur. 6 kwietnia 1969) – amerykański baseballista, który występował na pozycji drugobazowego.

Brett Boone
Ilustracja
Brett Boone jako zawodnik Seattle Mariners.
drugobazowy
Pełne imię i nazwisko

Bret Robert Boone

Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1969
El Cajon

Odbijał

prawą

Rzucał

prawą

Debiut

19 sierpnia 1992

Ostatni występ

31 lipca 2005

Statystyki
Średnia uderzeń

0,266

Home runy

252

Uderzenia

1775

RBI

1021

Kariera klubowa
Lata Kluby
1992–1993 Seattle Mariners
1994–1998 Cincinnati Reds
1999 Atlanta Braves
2000 San Diego Padres
2001–2005 Seattle Mariners
2005 Minnesota Twins

Kariera zawodnicza

edytuj

W czerwcu 1987 został wybrany w 28. rundzie draftu przez Minnesota Twins, jednak nie podpisał kontraktu z organizacją tego klubu[1], gdyż zdecydował się podjąć studia na University of Southern California, gdzie w latach 1988–1990 grał w drużynie uniwersyteckiej USC Trojans. W ciągu trzech sezonów gry na uczelni uzyskał średnią 0,304, zdobył 29 home runów i zaliczył 160 RBI[2]. W czerwcu 1990 został wybrany w 5. rundzie draftu przez Seattle Mariners i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, najwyżej na poziomie Triple-A w Calgary Cannons[1][3].

W Major League Baseball zadebiutował 19 sierpnia 1992 w meczu przeciwko Baltimore Orioles, w którym zaliczył RBI single. W listopadzie 1993 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Cincinnati Reds, w którym grał przez pięć sezonów. W 1998 reprezentował klub w Meczu Gwiazd i po raz pierwszy zdobył Złotą Rękawicę. W 1999 grał w Atlanta Braves, zaś w 2000 w San Diego Padres[1].

W grudniu 2000 jako wolny agent podpisał kontrakt ze Seattle Mariners. W 2001 zanotował najlepszy sezon w swojej karierze, notując średnią 0,331, zdobywając 37 home runów i zaliczając najwięcej w American League RBI (141)[1]. Ponadto został wybrany do wyjściowego składu AL All-Star Team, po raz pierwszy otrzymał Silver Slugger Award, a w głosowaniu od nagrody MVP American League zajął 3. miejsce za kolegą z zespołu Ichirō Suzukim i Jasonem Giambim z Oakland Athletics[1][4]. W sezonie 2001 Seattle Mariners wyrównali rekord należący do Chicago Cubs, odnosząc 116 zwycięstw w sezonie zasadniczym[5]. Grał jeszcze w Minnesota Twins i klubie farmerskim Washington NationalsColumbus Clippers[1][3]. Karierę zawodniczą zakończył w maju 2008[6].

Życie prywatne

edytuj

Bret Boone jest synem Boba Boone’a, czterokrotnego uczestnika Meczu Gwiazd i mistrza MLB z Philadelphia Phillies w 1980, wnukiem Raya Boone’a, dwukrotnego uczestnika Meczu Gwiazd i mistrza MLB z Cleveland Indians w 1948 roku oraz bratem Aarona Boone’a, który również wystąpił w All-Star Game[7].

Nagrody i wyróżnienia

edytuj
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
All-Star 1997, 2001, 2003 [1]
Gold Glove Award 1998, 2002, 2003, 2004 [1]
Silver Slugger Award 2001, 2003 [1]

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i Bret Boone Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-06-19]. (ang.).
  2. Bret Boone Announces Retirement. usctrojans.com. [dostęp 2016-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 sierpnia 2016)]. (ang.).
  3. a b Bret Boone Register Statistics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-06-19]. (ang.).
  4. 2001 AL MVP Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2016-06-19]. (ang.).
  5. Mariners celebrate anniversary of 116-win club. mlb.com. [dostęp 2016-06-19]. (ang.).
  6. After 14 major league seasons, retiring Boone in a better place. espn.com. [dostęp 2016-06-19]. (ang.).
  7. Ray Boone. sabr.org. [dostęp 2016-06-18]. (ang.).