Broń Złota

Broń Złota „Za Waleczność”
Золотое оружие «За храбрость»
	; Awers rękojeści Broni św. Jerzego
	; Awers rękojeści Broni Złotej
	; Awers miniatury Broni Złotej „Za Waleczność” noszonej na piersi
	; Baretka
Ustanowiono	1807
Wycofano	1917
	Multimedia w Wikimedia Commons

Broń Złota „Za Waleczność” lub Złoty Oręż „Za Waleczność” (ros. Золотое оружие «За храбрость») – wojskowe odznaczenie honorowe Imperium Rosyjskiego w postaci szpady lub szabli, przyznawanej za męstwo jako jeden ze stopni Orderu Świętego Jerzego. W latach 1913–1917 istniał wyższy stopień odznaczenia – Broń Świętego Jerzego (inaczej Oręż Św. Jerzego, ros. Золотое Георгиевское оружие), również nadawany w postaci szabli.

Odznaczenie zostało nadane po raz pierwszy przez Piotra I Wielkiego 27 lipca 1720. W 1807 roku ustanowione jako odznaczenie państwowe.

W 1829 car Mikołaj I postanowił w ukazie, że będzie nadawana po odsłużeniu dwóch lat lub jednej kampanii i dwóch miesięcy.

Ostatecznie wszystkie carskie odznaczenia zostały zniesione w 1917 w wyniku rewolucji październikowej.

Z tym tematem związana jest kategoria: Odznaczeni Bronią Złotą.

Z tym tematem związana jest kategoria: Polacy odznaczeni Bronią Złotą.

Bibliografia, linki

Валерий Дуров Хитрость гроссмейстера «Вокруг света» 02.2002
Wiesław Bończa-Tomaszewski: Kodeks orderowy. Przepisy obowiązujące posiadaczy orderów, odznaczeń, medali i odznak. Warszawa-Kraków: Główna Księgarnia Wojskowa, Drukarnia Narodowa, 1939, s. 615.
Wiadomości krajowe. Sankt-Petersburg dnia 13 grudnia. „Kuryer Litewski”. Nr 153, s. 1, 23 grudnia 1829.
oręż honorowy, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2018-09-02] .