Bunt żołnierzy BDR w Bangladeszu
Bunt żołnierzy BDR w Bangladeszu w 2009 r. – bunt żołnierzy BDR (Bangladesh Rifles) rozpoczęty 25 lutego 2009. Bunt żołnierzy paramilitarnych oddziałów ochrony pogranicza był znakiem protestu przeciwko niskiemu żołdowi oraz złym warunkom sanitarnym.
| |||
| Czas |
25 lutego – 26 lutego 2009 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Do walki przeciwko zbuntowanym żołnierzom wyruszyła armia narodowa Bangladeszu i miejscowa policja. Pierwsze walki miały miejsce w stolicy kraju – Dhace. Buntownicy wzięli około stu zakładników, w tym dowódcę BDR. Następnie pod naciskiem wojsk uwolnili dzieci i kobiety.
Premier Bangladeszu Hasina Wazeda, która rządziła przez niecałe dwa miesiące, po przekazaniu przez armię władzy, wezwała do zachowania spokoju. W ciągu jednego dnia rewolta rozszerzyła się na 12 miast m.in.: Feni, Teknaf, Satkania, Sylhet, Dijanpur i Naogon.
W celu ograniczenia skutków jego rozszerzenia wyłączono telefonię komórkową. Sieci telefonii komórkowej zostały zamknięte w Pilkhanie (kwatera główna wojsk ochrony pogranicza w Dhace) i na wszystkich obszarach poza Dhaką, na polecenie Komisji Regulacji Telekomunikacji – oświadczył rzecznik jednego z operatorów[5].
26 lutego walki wybuchły w nowych miastach. Tego dnia armia bangladeska spaliła na ulicach Dhaki 10 czołgów. Buntownicy sprzeciwiali się dyskryminacji i domagali podwyżki żołdu oraz lepszych warunków odbywania służby. Zablokowali drogi, ukradli 2500 sztuk broni; wyciągali oficerów z ich biur i domów. Zabito co najmniej 57 dowódców, w tym najwyższego dowódcę oddziałów BDR. Rebelia szybko rozprzestrzeniła się po całym kraju, jednak została stłumiona po 33 godzinach[6].
27 lutego armia rządowa schwytała i aresztowała 200 najbardziej aktywnych buntowników. Aresztowaliśmy prawie 200 żołnierzy BDR, którzy zbiegli z koszar w cywilnych przebraniach. Otrzymaliśmy rozkaz zatrzymania buntowników – powiedział po łapance rzecznik elitarnej jednostki sił bezpieczeństwa, Abdul Kalam Azad. Buntownicy w cywilnych ubraniach zostali złapani podczas próby ucieczki z Pilkhana[7]. Tego dnia rząd ogłosił trzydniową żałobę.
28 lutego ciała ponad 50 oficerów odkryto w grobie na terenie bazy wojskowej w stolicy Bangladeszu. Wielu torturowano, ciała ich pocięto na kawałki lub palono żywcem[8].
W sumie w buncie zginęły 74 osoby[9].
Pierwsze wyroki specjalnych trybunałów wojskowych za udział w buncie ogłoszono w kwietniu 2010 roku – skazano wtedy na kary więzienia 29 żołnierzy. 17 czerwca 2012, 611 żołnierzy, którzy podnieśli bunt, zostali skazani na kary od czterech miesięcy do siedmiu lat[10]. 28 sierpnia 2012 skazano kolejnych 665 kolejnych żołnierzy na kary więzienia maksymalnie do lat siedmiu[11], a 113 dostało po 7 lat. Z kolei 5 listopada 2013, 350 żołnierzy skazano na wyroki do 14 lat więzienia, natomiast 152 wojskowych BDR otrzymało karę śmierci. Podczas rozpraw w trybunałach oskarżeni nie mieli prawa do adwokata i apelacji[12].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Family checks bodies dragged from river after mutiny. cnn.com.
- ↑ a b Magdalena Wysocka: Liczba ofiar śmiertelnych buntu wojska w Bangladeszu mniejsza o połowę. psz.pl.
- ↑ Bangladesh mutineers ‘arrested’. bbc.uk.
- ↑ 50 osób zginęło podczas buntu w Bangladeszu. wp.pl.
- ↑ Coraz ostrzejszy bunt żołnierzy w Bangladeszu. e-polityka.pl.
- ↑ Bangladesh guard mutiny ‘is over’. bbc.com.
- ↑ Łapanka w Bangladeszu. tvn24.pl.
- ↑ Buntownicy zabili 50 oficerów. tvn24.pl.
- ↑ Magdalena Wysocka: Liczba ofiar śmiertelnych buntu wojska w Bangladeszu mniejsza o połowę. azjanews.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-10)].
- ↑ Skazano 611 żołnierzy-buntowników z 2009 roku. wp.pl.
- ↑ Bangladesz: skazano 665 żołnierzy – buntowników z 2009 roku. wp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-16)].
- ↑ Bangladesz: kary śmierci dla 150 żołnierzy za krwawe zajścia z 2009 r.. wp.pl. [dostęp 2013-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-09)].
Linki zewnętrzne
edytuj
- Bunt żołnierzy się rozszerza – tvn24.pl. tvn24.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-28)].